Από το ξεκίνημα της 1ης Φεμινιστικής και Αυτόνομης Γιορτής Βιβλίου (FLIFEA) έχουμε υποστεί διάφορους τραμπουκισμούς, όπως και μάτσο και φασιστικές επιθέσεις, με απειλές, προκλήσεις και εχθρικές παρουσίες, που σε κάθε περίπτωση απαντήθηκαν κι αντιμετωπίστηκαν. Αυτό που συνέβη όμως τη νύχτα της Κυριακής (1/11/2015) χρήζει ειδικής καταγγελίας για να καταδειχθεί η κρατική βία που εκφράζει τον θεσμικό μισογυνισμό, ο οποίος βιάζει συστηματικά γυναίκες.
Το βράδυ της Κυριακής, κι ενώ ήταν σε εξέλιξη ένα καλλιτεχνικό εργαστήρι με τη συμμετοχή περίπου 20 γυναικών, έφτασε ένα όχημα με δύο μπάτσους, που υποτίθεται πως έκαναν την εμφάνισή τους λόγω του θορύβου. Άρχισαν να φιλμάρουν και να εκφοβίζουν τις γυναίκες που πήγαν να μιλήσουν μαζί τους, πράγμα που προκάλεσε αντιδράσεις μεταξύ των γυναικών, που έψαχναν τρόπο να προστατευτούν, να οργανώσουν την αποχώρησή τους από το σημείο και να καταγράψουν την κατάσταση. Στη συνέχεια έφτασαν κι άλλα οχήματα με περισσότερους μπάτσους, που ήταν εξαρχής άκρως επιθετικοί και εξαιρετικά ρατσιστές, και επιχείρησαν να συλλάβουν μία από μας με τρόπο βίαιο, γεγονός που ακολουθήθηκε από μια σειρά σωματικών επιθέσεων εκ μέρους των μπάτσων, με αποτέλεσμα να τραυματιστούν εννέα γυναίκες, τέσσερις από αυτές τόσο σοβαρά ώστε να χρειάζονται ιατρική περίθαλψη.
Πολλές επιθέσεις έλαβαν χώρα ταυτόχρονα, ενώ κάποιοι μπάτσοι τραβήξανε ακόμα και πυροβόλα όπλα – μάλιστα, ένας απ’ αυτούς έβγαλε το όπλο του κι απείλησε κάμποσες από εμάς λέγοντας «θα σας κάψω». Ανάμεσα στις γυναίκες απειλούμενες σε αυτή την κατάσταση υπήρχε και μία που προειδοποίησε πως είναι έγκυος, κάτι τελείως αδιάφορο για την μπατσαρία. Δύο γείτονες που βρίσκονταν στην πλατεία τη στιγμή του συμβάντος ξυλοκοπήθηκαν επίσης με κλομπ απ’ την αστυνομία. Στο στόχαστρο των τραμπούκων μπήκαν ιδίως οι γυναίκες που είχαν μαζί τους κινητό, κι οι μπάτσοι βούτηξαν δύο απ’ τα κινητά τηλέφωνα. Κάποιες από τις γυναίκες που επιχείρησαν να διαφύγουν κυνηγηθήκαν και πεταχτήκαν κατάχαμα, χωρίς να μπορούνε ν’ αποφύγουνε τα χτυπήματα των μπάτσων, που τις κοπανούσαν ενόσω ήταν πεσμένες στο έδαφος με κλομπιές και κλοτσίδια. Τότε άλλες έσπευσαν να χρησιμοποιήσουν το σώμα τους σαν ασπίδα για να τις προστατέψουν και να τις τραβήξουν μακριά. Αυτό το σκηνικό επαναλήφθηκε αρκετές φορές, κι εν μέσω χτυπημάτων απ’ τα κλομπ, οι γυναίκες κατάφεραν να φτάσουν μέχρι το πλησιέστερο νοσοκομείο, όπου οι μπάτσοι επιτέλους διασκορπίστηκαν.
Σε καμιά στιγμή δεν εγκαταλείφθηκαν συντρόφισσες. Καταφέραμε να ξαναμαζευτούμε με ασφάλεια για να γράψουμε αυτή την ενημέρωση και να απευθύνουμε ένα κάλεσμα σε αλληλεγγύη προς όλα τα άτομα που είναι σε θέση να μας βοηθήσουν σ’ αυτήν τη συγκυρία. Η Γιορτή είναι προγραμματισμένο να συνεχιστεί με δραστηριότητες και σήμερα, Δευτέρα (2/11/2015), στο ίδιο σημείο όπου σημειώθηκαν αυτές οι επιθέσεις. Δεδομένου πως υπάρχουν γυναίκες που θα φτάσουν εκεί χωρίς να έχουν γνώση των συμβάντων, θα πρέπει να δώσουμε το παρών, και γι’ αυτό χρειαζόμαστε κάθε δυνατή στήριξη. Η μέρα θα ξεκινήσει με κύκλο συζήτησης σχετικά με τα όσα έγιναν. Χρειαζόμαστε το μεγαλύτερο δυνατό πλήθος ατόμων για να διασφαλίσουμε τη συνέχιση της Γιορτής αυτή την τελευταία μέρα. Έτσι θ’ ανταπαντήσουμε, δίχως να το βουλώνουμε κι αντιστεκόμενες μαζί, όχι μονάχα δίνοντας μάχη για να πάρουμε τον δρόμο και τον δημόσιο χώρο, αλλά επίσης ενάντια σ’ ένα σύστημα που δεν επιτρέπει την αυτοοργάνωση των γυναικών και νιώθει απειλούμενο από την ανυπότακτη ύπαρξή μας. Ο μισογυνισμός αποκαλύφθηκε σε όλη του την ένταση με τούτο το επεισόδιο και νιώθουμε πως αυτό είναι κάτι που πρέπει να το αντιπαλέψουμε για την ίδια μας την επιβίωση, για όλες εμάς που βιώνουμε τον πόλεμο αυτού του κόσμου κατά των γυναικών.
στα πορτογαλικά