30 Απρίλη 2012
Η μάχη μας δεν είναι μια πάλη καλή και ειρηνική, δεν είναι η πάλη εκείνων που θέλουνε να καλοπιάσουν άτομα και να πέσουν για ύπνο χωρίς να έχουν κάνει τίποτα που να ξεφεύγει από την κανονικότητα. Η μάχη μας είναι η βίαιη πάλη που επιτίθεται, που παίρνει πρωτοβουλία, που δεν υποχωρεί, που είναι πάντοτε σε ένταση, γιατί δε συμβιβάζεται ούτε με τη νορμάλ ζωή ούτε με την υποταγή.
Δε θα επιτρέψουμε να επιτίθενται και να ρισκάρουν μονάχα μερικές. Η μάχη μας είναι επίσης η πάλη όλων όσων έχουν περάσει στην αντίσταση και στην αντεπίθεση. Για την επίθεση χωρίς ανακωχή ενάντια στις εχθρές μας, στεκόμαστε πλάι στις κρατούμενες, στις διωκόμενες και στις παράνομες, που συντηρούν την οργή μας για την καταστροφή της εξουσίας, την οποία τόσο απεχθανόμαστε, πλάι στις Συντρόφισσες της ΣΠΦ, Γεράσιμο Τσάκαλο, Παναγιώτη Αργυρού και Χρήστο Τσάκαλο, στο Λαό των Μαπούτσε, στους λαούς που συγκρούονται για το TIPNIS, που αμφισβητούν στην πράξη και διαλέγουν τη μάχη παρά μια ζωή συστημική μα σκλάβα. Στο πλάι τους κηρύσσουμε την εχθροπραξία.
Και σε όσες πιστεύουν ότι η πυρπόληση ενός ΑΤΜ είναι κάτι χωρίς νόημα σε αυτήν τη μάχη, λέμε τα εξής:
Το αντίπαλο δέος μας φοράει το μανδύα της οικονομικής βοήθειας για να βελτιώσει, υποτίθεται, την ύπαρξη όσων πιστεύουν στη μόστρα του, εξυψώνεται μέσω εκείνων που πιστεύουν ότι θα έρθουν καλύτερες μέρες αν δεχτούν τα λεφτά του ως δάνειο.
Υποθήκες, πανωτόκια και φυλακίσεις έρχονται για όσες δεν πληρούν τους συμβιβασμούς που τις υποχρεώνουν να αφιερώσουν τη ζωή τους σε δουλειές πάντα αποξενωτικές. Αυτές είναι κάποιες από τις παγίδες του χρηματοπιστωτικού συστήματος.
Είναι φυλακές χωρίς τοίχους, περιφράξεις τυπωμένες στα μπαρκόουντ των πιστωτικών καρτών, που παράγουν την αναγκαιότητα του φαύλου κύκλου της κατανάλωσης, αγοράς, πληρωμής και χρέωσης, μέσω της εκμετάλλευσης της γης και των κατοίκων της, χωρίς να ενδιαφέρει το κόστος της συσσώρευσης βουνών χρημάτων. Οι άλλες φυλακές φτιάχνονται για όσες δεν αφήνονται έρμαιες αυτής της ζωής τού γεννήσου, παράγαγε, κατανάλωσε και ψόφα.
Οι αναρχικές κατά τη διάρκεια της Ιστορίας έχουμε καταφύγει στη βία για να καταγγείλουμε και να καταπολεμήσουμε αυτό το σύστημα, ως απάντηση στην επίθεση και στην καταστολή του κράτους, και αυτό που λέμε δεν αποτελεί καμιά καινοτομία. Ούτε, βέβαια, αποτελεί καινοτομία το γεγονός ότι κατά τη διάρκεια της Ιστορίας έχουν φροντίσει να παρουσιάσουν τις αναρχικές ως αντικοινωνικές, πυρομανείς ή βομβίστριες. Τίποτε από όλα αυτά. Οι αναρχικές είμαστε βίαιες γιατί η βία της καταπίεσης δεν αξίζει τίποτα παραπάνω από την όμορφη απελευθερωτική μας βία.
Οι αναρχικές της πράξης αναζητάμε τη μαζικοποίηση της μάχης, την προπαγάνδα της εξέγερσης και την ανάληψη της λευτεριάς στα χέρια της καθεμιάς, ξεκινώντας από την καταστροφή αυτών που περνιούνται για αφεντάδες μας. Γι’ αυτό προβαίνουμε σε επιθέσεις ενάντια στα υλικά τους υποστυλώματα, στα εμβλήματα της κυριαρχίας και μέσω των ιδεών αυτών καλούμε σε αλληλέγγυα επίθεση, απελευθερωτική επίθεση, συνωμοτική επίθεση.
Είμαστε περσόνες που δε γονατίζουν! Δε θέλουμε να επιβάλουμε τις ιδέες μας, δε θέλουμε να είμαστε ούτε αφέντρες ούτε σκλάβες κανενός, θέλουμε να αγωνιστούμε για μια ζωή αξιοπρεπή, λεύτερη και αλληλέγγυα. Για την επέκταση του αντεξουσιαστικού αγώνα, για τη διάδοση της φωτιάς και την καταστροφή των υλικών δομών της εξουσίας!
Αυτόνομη Φράξια Εξεγερμένες Αλήτρες
Άτυπη Αναρχική Ομοσπονδία – Διεθνές Επαναστατικό Μέτωπο
Fracción Autónoma de las Birlochas Rebeldes
Federación Anarquista Informal – Frente Revolucionario Internacional
No Comments “Κοτσαμπάμπα, Βολιβία: Επίθεση σε ΑΤΜ από την Αυτόνομη Φράξια Εξεγερμένες Αλήτρες/ΑΑΟ-ΔΕΜ”
Κοτσαμπάμπα, Βολιβία: Σαμποτάζ σε σουπερμάρκετ της αλυσίδας Hipermaxi
Εκμετάλλευση; Ποιο είναι το πρώτο πράγμα που μας έρχεται στο μυαλό όταν ακούμε αυτήν τη λέξη; Η εκμετάλλευση του είδους μας, των ανθρώπων. Και ο αντεξουσιαστικός-αναρχικός λόγος παραμένει ανθρωποκεντρικός; Πολλές συντρόφισσες «ξεχνούν» αυτό το σημαντικό γεγονός, την εκμετάλλευση των μη ανθρώπινων ζώων, και δεν τη λογαριάζουν ως μορφή καταπίεσης-εξουσίας.
Την περίοδο όπου ο ταξικός αγώνας παρουσίαζε πολώσεις πολύ οξείες ανάμεσα στις προλετάριες και στις κατέχουσες τα μέσα παραγωγής, οι αναρχικές αγωνίστηκαν για λιγότερες ώρες εργασίας, για «αξιοπρεπείς» συνθήκες εργασίας και ενάντια στην εκμετάλλευση. Σε πολλούς τόπους και χρόνους ο αγώνας ενάντια στην εξουσία αναζητούσε καλύτερες συνθήκες σε σχέση με την εργασία. Τώρα που οι καιροί έχουν αλλάξει και αυτές οι πολώσεις διαχέονται, όταν οι ίδιες εργάτριες είναι κύριες των δικών τους μηχανημάτων σε μικροφάμπρικες που λειτουργούν στα σπίτια τους, ο αναρχικός αγώνας πρέπει να αλλάξει επίσης.
Η επίθεσή μας τη μέρα της εργατιάς αμφισβητεί την ακαμψία του αγώνα σε σχέση με την εργασία και επ’ ευκαιρία εναντιώνεται στην εργασία που κυριαρχεί, εκμεταλλεύεται και στηρίζεται στην εκβιομηχάνιση του θανάτου των μη ανθρώπινων ζώων.
Ως Αντεξουσιάστριες, δεν πρόκειται να υπερασπιστούμε μια δουλειά που αφιερώνεται στην εκμετάλλευση των ζώων, που βασίζεται στη σκλαβιά χιλιάδων ζωών, που έχει ως βάση της τα κλουβιά, την ισόβια αιχμαλωσία, τον πειραματισμό. Ζωές που καταδικάζονται σε μια ύπαρξη ακινησίας, μια ύπαρξη σκλαβωμένη και βασανισμένη, που μόνο τους πεπρωμένο είναι να ζήσουν –και πολλές φορές να πεθάνουν– για να ικανοποιήσουν τις πλασματικές, βολικές και καταναλωτικές «ανάγκες» των χιλιάδων σύγχρονων σκλάβων αυτής της κοινωνίας.
Τα μη ανθρώπινα ζώα θεωρούνται αντικείμενα κατανάλωσης και αποτιμώνται με βάση το όφελος που μπορούμε να αποκομίσουμε από αυτά. Ο καπιταλισμός κοστολογεί τα πάντα με βάση το κέρδος που μπορούν να δώσουν. Καταναλώνοντας προϊόντα που προέρχονται από την εκμετάλλευση των μη ανθρώπινων ζώων, είμαστε όλες κομμάτι αυτού του καπιταλισμού. Η εκμετάλλευση των ζώων υπάρχει γιατί η κοινωνία είναι σπισιστική, και ο καπιταλισμός στηρίζεται σε αυτό για να φτιάξει από το σπισισμό μια βιομηχανία.
Ως αντεξουσιάστριες, δεν μπορούμε να σιωπούμε παραμένοντας συνένοχες στο σπισισμό στον οποίο εντάσσονται αυτές οι δουλειές. Το να γεμίσουμε με τοξικά τα δοχεία γάλακτος στο σουπερμάρκετ είναι λοιπόν ο τρόπος επίθεσής μας σε αυτά τα συστήματα κυριαρχίας.
Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΣΤΑΣΗ ΖΩΗΣ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ ΕΠΙΣΗΣ ΑΝΤΙΠΑΡΑΘΕΣΗ ΣΕ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΠΟΥ ΠΡΟΩΘΕΙ, ΕΝΘΑΡΡΥΝΕΙ ΚΑΙ ΣΦΥΡΗΛΑΤΕΙ ΤΟΝ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟ ΜΕΣΩ ΤΗΣ ΖΩΙΚΗΣ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΗΣ
ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΕΚΤΑΣΗ ΤΟΥ ΑΝΤΕΞΟΥΣΙΑΣΤΙΚΟΥ ΑΓΩΝΑ
ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΑ ΤΟΥ ΣΑΜΠΟΤΑΖ
ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΤΩΝ ΥΛΙΚΩΝ ΔΟΜΩΝ ΤΗΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ
Αυτόνομη Φράξια Εξεγερμένες Αλήτρες
Άτυπη Αναρχική Ομοσπονδία – Διεθνές Επαναστατικό Μέτωπο
Fracción Autónoma de las Birlochas Rebeldes
Federación Anarquista Informal – Frente Revolucionario Internacional
πηγή
μετάφραση από τ’ αγγλικά εδώ
[με αφορμή ανάρτηση στο Indymedia Athens]
Η επιλογή να μεταφραστούν όλα τα ουσιαστικά και επίθετα σε θηλυκό γένος δεν έγινε τυχαία ούτε κατά λάθος, αλλά για να τηρηθεί το ισπανικό πρωτότυπο στο οποίο οι συντάκτες/-ριες έχουν επιλέξει τη συγκεκριμένη γραφή. Με άλλα λόγια, η ίδια η ομάδα έχει επιλέξει να φεμινιζάρει την προκήρυξη ανάληψης ευθύνης, ενώ το όνομα με το οποίο υπογράφει είναι Fracción Autónoma de las Birlochas Rebeldes, με τον όρο birlochas να χρησιμοποιείται στη Βολιβία για να περιγράψει τις γυναίκες που έχουν αποποιηθεί τον παραδοσιακά δοσμένο ρόλο τους στη βολιβιανή κοινωνία, από την αλλαγή του ενδυματολογικού τους στυλ μέχρι και τη συμμετοχή τους σε συμμορίες δρόμου (όρος που έχει περάσει και στις ΗΠΑ). Για την απόδοση αυτού του όρου χρησιμοποιήθηκε η λέξη «αλήτρες». Εναλλακτικές αποδόσεις θα μπορούσαν να είναι αλανιάρες, μαγκιόρες, μαγκίτισσες, τσούλες ή ακόμα και να μεταγραφεί η λέξη ως «μπιρλότσες» (μαζί με σημείωση). Δεδομένου όμως ότι ο όρος «αλήτρα» -παρ’ ότι είναι θηλυκού γένους- χρησιμοποιείται συνήθως για να χαρακτηρίσει άντρες, θεωρούμε ότι καλύπτει την κριτική των έμφυλων διαχωρισμών που διαπερνά το κείμενο…