Αθήνα: Ανάληψη ευθύνης για εμπρηστικές επιθέσεις από τις Επαναστατικές Ομάδες Διασποράς Τρόμου (ΣΠΦ/FAI-IRF)

Το παρακάτω απόσπασμα είναι αφιερωμένο στους αναρχικούς επαναστάτες Γιάννη Μιχαηλίδη και Δημήτρη Πολίτη, που καταζητούνται για συμμετοχή στην αναρχική επαναστατική οργάνωση ΣΠΦ και δεν θα παραδοθούνε ποτέ! Οι φωτιές μας να σας δίνουν δύναμη και οι στάχτες μας να κρύβουν τα ίχνη σας, αδέρφια.

«Αν κοιτάξω γύρω μού ’ρχεται να ξεράσω. Από τη μια ο επιστήμονας τον οποίο πρέπει να πιστεύω για να μην μείνω αδαής. Από την άλλη ο ηθικολόγος και ο φιλόσοφος των οποίων τις εντολές επίσης πρέπει να δεχτώ για να μην μείνω ένα κτήνος. Ύστερα έρχεται η Σοφία που πρέπει να δοξάζω και ο ήρωας μπροστά στον οποίο πρέπει να γονατίσω συγκινημένος.

Έπειτα έρχεται ο σύντροφος και ο φίλος, ο ιδεαλιστής και ο υλιστής, ο άθεος και ο πιστός και όλη η απεραντοσύνη από πιθήκους, γνωστούς και άγνωστους που θέλουν να μου δώσουν τις καλές τους συμβουλές και να με βάλουν τελικά στον καλό δρόμο. Γιατί εκείνος που έχω διαλέξει εγώ είναι ένας λάθος δρόμος – όπως είναι και οι ιδέες μου, η σκέψη μου, όλα πάνω μου.

Εγώ είμαι ένας λάθος άνθρωπος. Αυτοί –φτωχοί τρελοί– είναι όλοι εμποτισμένοι με την ιδέα ότι η ζωή τούς έχει αναθέσει να ’ναι επίσημοι ιερείς στο βωμό των πιο σπουδαίων αποστολών, αφού η ανθρωπότητα κινείται γύρω από σπουδαία πεπρωμένα…

Αυτά τα φτωχά και συμπονετικά ζώα, βεβηλωμένα από ψεύτικα ιδανικά και μεταμορφωμένα από την τρέλα, δεν μπόρεσαν ποτέ να καταλάβουν το τραγικό και ευχάριστο θαύμα της ζωής, όπως δεν κατάφεραν να αντιληφθούν ότι η ανθρωπότητα σε καμία περίπτωση δεν κινείται γύρω από ένα σπουδαίο πεπρωμένο. Αν είχαν καταλάβει κάτι από όλα αυτά, θα ’χαν τουλάχιστον μάθει ότι οι όμοιοί τους δεν έχουν καμία όρεξη να τσακίσουν τη σπονδυλική τους στήλη για να περάσουν την άβυσσο που τους χωρίζει.

Μα εγώ είμαι αυτός που είμαι, δεν έχει σημασία.

Και ο κοασμός εκείνων των ποικιλόχρωμων κουρούνων δεν χρησιμεύει σε τίποτε άλλο απ’ το να διασκεδάσει την ευγενική και προσωπική μου σοφία. Δεν ακούτε, ω αποστολικοί πίθηκοι της ανθρωπότητας και του κοινωνικού μέλλοντος, κάτι που βουίζει πέρα απ’ τα φαντάσματά σας;

Ακούστε, ακούστε! Είναι ο κεραυνοβόλος κρότος των οργισμένων μου γέλιων, που πάνω στα ψηλά αντιλαλούν.»

Κάνουμε πρώτα απ’ όλα σαφές πως στόχος αυτής της ανάλυσης δεν είναι καθόλου να διατυπωθεί μια θεωρία. Αντίθετα, επιλέγεται ως μέσο για τη διάχυση της επαναστατικής αντίληψης κι έχει ως βασικό στόχο την πρακτική εδραίωση (-ενδυνάμωση) συλλογικών αντιστάσεων στην εξουσία, όπως αυτή αποδυναμώνει τις προσωπικές σχέσεις και απονοηματοδοτεί την καθημερινή ζωή.

Η χρονική συγκυρία βρίσκει τον καπιταλισμό να αναταράσσεται και τις εσωτερικές ισορροπίες της κοινωνίας να μεταβάλλονται. Οι μηχανισμοί που ενέχει το σύστημα για να αναπαράγεται και να αυτοεξισορροπείται λειτουργούν όλο και πιο εντατικά. Έτσι, τα κράτη, ως ο βασικός μηχανισμός που υπάρχει για να διασφαλίσει τον ολοκληρωτισμό, αναλαμβάνουν να ενισχύσουν όλα τα μέσα πρακτικής κι έμμεσης επιβολής που διαθέτουν.

Σ’ αυτήν τη συνθήκη, όπως είναι αναμενόμενο, όλο και ευρύτερα κοινωνικά σύνολα έρχονται σε επαφή με τη σιχαμερή όψη της εξουσίας. Αυτό δεν σημαίνει πως τα άτομα επεξεργάζονται τις εμπειρίες τους με τον ίδιο τρόπο. Λίγοι είναι εκείνοι που ως τώρα συνειδητοποιούν την πραγματικά απάνθρωπη φύση του καπιταλισμού. Τη μοχθηρή ψυχή του. Λιγότεροι εκείνοι που έχουν τα αρχίδια να απελευθερωθούν στην πράξη –έστω και για λίγο– απ’ τα ασφυκτικά πλαίσια της εξουσίας. Γι’ αυτόν το λόγο είναι παράλογο να πιστεύουμε πως είναι εφικτή, έτσι απλά, μια αλλαγή στον κόσμο, μια παγκόσμια επανάσταση. Παρ’ όλα αυτά, ο πόλεμος με την εξουσία υπάρχει και θα υπάρχει πάντα, όσο έστω κι ένας άνθρωπος αισθάνεται περιορισμένος και αποδρά απ’ τη φυλακή του.

Εμείς ακολουθούμε τη δική μας πορεία μέσα στο χαώδες εξουσιαστικό πλέγμα που απλώνεται στην κοινωνία. Στόχος είναι η ακύρωση στην πράξη της πιο βαθιάς έννοιας του περιορισμού που μπορούμε να εντοπίσουμε σε κάθε περίπτωση. Για να το πετύχουμε αυτό επιλέγουμε ακραίες για την κοινωνική ηθική ενέργειες. Ο νόμος της πόλης έχει παραμείνει ίδιος με το νόμο της ζούγκλας. Μετά από 4.000 περίπου χρόνια εξέλιξης του πολιτισμού, ο άνθρωπος δεν έχει καταφέρει να ξεπεράσει ακόμα με τη λογική του το εριστικό παιχνίδι επιβολής του ισχυρού. Λοιπόν επιτιθέμαστε με λύσσα στο υπάρχον, όχι για να νικήσουμε σε κάποιον αγώνα υπεροχής, αλλά για να το διαλύσουμε ολοσχερώς. Κηρύσσουμε, με κάθε μας πράξη, πόλεμο σε ό,τι ενισχύει ή εκπροσωπεί τη γαμημένη εξουσία για να καλύψουμε τις επιθυμίες μας. Επειδή καταλαβαίνουμε πως δεν υπάρχει άλλος δρόμος για την ανάκτηση της ελευθερίας πέρα απ’ την ασταμάτητη πάλη μέσα κι έξω από τα όρια του εαυτού.

«Όπου κι αν βρίσκεσαι σκάβε βαθιά. Κάτω είναι η πηγή. Άσε τους σκοταδιστές να φωνάζουν πως κάτω είναι η κόλαση.» [Φ. Νίτσε]

Τη νύχτα του Σαββάτου, 12 Μαΐου, επιλέξαμε να χτυπήσουμε ένα όχημα των ΕΛΤΑ που βρισκόταν σταθμευμένο στην πλατεία Κύπρου στον Χολαργό με απλό εμπρηστικό μηχανισμό 1,5lt βενζίνης, και την εκκλησία του Αγίου Ιωάννη στη διασταύρωση Ν. Δημητρακοπούλου και Πετμεζά στου Μακρυγιάννη (Φιλοπάππου) με 3,5lt. To βαν των ΕΛΤΑ αχρηστεύτηκε, ενώ στον οίκο του θεού προκλήθηκαν εκτεταμένες ζημιές. Οι συγκεκριμένες ενέργειες αποκρύφτηκαν απ’ τα ΜΜΕ. Όσο για το αν έγιναν, μαρτυρείται απ’ τις στάχτες που αφήσαμε στα συγκεκριμένα σημεία. Όταν πραγματοποιούμε τέτοιες ενέργειες ή παραβιάζουμε άλλους νόμους, όταν σπάμε τις κοινωνικές επιταγές διαλύοντας τα προκαθορισμένα όρια μεταξύ μας για να δημιουργήσουμε ειλικρινείς σχέσεις, είμαστε χαρούμενοι γιατί είμαστε ελεύθεροι. Αυτό που έχει μεγαλύτερη σημασία είναι η φυσική συνέπεια στις πράξεις μας. Παράλληλα θεωρούμε δεδομένο πως υπάρχει ανάγκη να δηλώνουμε δημόσια τις επαναστατικές μας δράσεις, όσο και τον τρόπο ζωής μας, τις πρακτικές μας και τον αξιακό κώδικα που έχουμε δημιουργήσει και μας «υπαγορεύει» ν’ ακολουθούμε αυτή την προσωπική πορεία προς την ολοκλήρωση του εαυτού. Προς το μέγιστο επίπεδο συνείδησης της Δύναμης του ανθρώπου.

Η αμφισβήτηση είναι πηγή γνώσης. Μέσω της αμφισβήτησης μπορεί ο άνθρωπος να συνειδητοποιήσει την αθλιότητα του υπάρχοντος. Όμως, για να ενσαρκωθεί και να γίνει χρήσιμο όπλο ενάντια στον εχθρό αυτή η αμφισβήτηση, χρειάζονται αξιοπρεπείς τολμηροί και μαχητικοί άνθρωποι μ’ εύστοχα σχέδια. Η επαναστατική βία που ασκείται απ’ αυτούς τους ανθρώπους μπορεί, υπό τις έχουσες συνθήκες, να θεωρηθεί το πιο άμεσο κι αποτελεσματικό εγχείρημα. Αυτό διότι οι «υγιείς» πολιτικές τοποθετήσεις για εμάς δεν είναι μια απλή συνδιαλλαγή με τον εχθρό, αλλά ένας πόλεμος στον οποίο, αντί να συνδιαλέγεσαι με τον εχθρό σου, τον μαχαιρώνεις.

Τέλος, θέλουμε την όξυνση των καταστάσεων. Θέλουμε να έχουμε εναντίον μας τους άρχοντες του κόσμου. Γνωρίζουμε τη δύναμη του εχθρού και δεν περιμένουμε απ’ αυτόν συμπόνια ή κατανόηση. Τον θέλουμε εχθρό, φανερό διώκτη. Έτσι, μέσα απ’ τη δημόσια τοποθέτησή μας σε ό,τι αφορά τη δράση μας, κάθε άνθρωπος που το επιθυμεί μπορεί να βρει σαφείς λόγους για τις πράξεις μας. Δεν επιθυμούμε συνασπισμούς κι ενώσεις με κανέναν αναξιοπρεπή που αρνείται την ίδια την προσωπική του δυναμική. Δε συμβιβαζόμαστε, δε ζούμε τη ζωή μας εξαθλιωμένοι. Επιθυμούμε οι έχοντες να μας φωνάζουν κλέφτες κατουρώντας τα βρακιά τους.

Μέσα κι έξω από τα τείχη, η αλληλεγγύη μεταξύ των αναρχικών της πράξης υπάρχει κι έγκειται στην κοινή πρόθεση των πράξεών μας: να κατευθυνθούμε με φλεγόμενο βήμα στη κορύφωση των ιδεών μας.

Συνεπώς, η προκήρυξη αυτή είναι αφιερωμένη ειδικά στον Ράμι Συριανό, που πραγματοποίησε νικηφόρα απεργία πείνας από τις 15 ως τις 21 Μάη, διεκδικώντας την άρση του ειδικού καθεστώτος κράτησης που του είχε επιβληθεί απ’ τους ανθρωποφύλακες του σωφρονιστικού καταστήματος Νιγρίτας Σερρών, καθώς και σε όλους τους αξιοπρεπείς κρατουμένους.

Συνεχίστε να κρατάτε γερά, σύντροφοι, πάντα συνεπείς. Έχουμε πολλές εκρήξεις ακόμα να σας χαρίσουμε.

ΣΥΝΩΜΟΤΙΚΟΤΗΤΑ – ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ – ΣΥΝΤΡΟΦΙΚΟΤΗΤΑ

Ζήτω η Συνωμοσία Πυρήνων της Φωτιάς
Ζήτω η Μαύρη Διεθνής

ΥΓ.1: Οφείλουμε να ενημερώσουμε τον πυρήνα φυλακισμένων μελών της ΣΠΦ ότι η αφάνεια που επιλέξαμε το προηγούμενο διάστημα οφείλεται στην αναζήτηση τεχνικών και υποδομών. Μένουμε για πάντα σταθεροί στις επιλογές μας και στην αναζήτηση νέων συνεργών.

ΥΓ.2: Όσον αφορά τον Ρομπέρτο Αντινόλφι, διευθυντή της εταιρείας παραγωγής ενέργειας Ansaldo Nucleare, που είναι θυγατρική του κολοσσού αεροδιαστημικής και αμυντικής βιομηχανίας Finmeccanica, του ευχόμαστε καλές βόλτες με το αναπηρικό καροτσάκι και τις πατερίτσες. Θα έχει τώρα άπλετο χρόνο να σκεφτεί τα αποτελέσματα των επιλογών του.

Πυρήνα Όλγα, σ’ ευχαριστούμε!

FAI/IRF
ΣΥΝΩΜΟΣΙΑ ΠΥΡΗΝΩΝ ΤΗΣ ΦΩΤΙΑΣ
ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΕΣ ΟΜΑΔΕΣ ΔΙΑΣΠΟΡΑΣ ΤΡΟΜΟΥ