Τη νύχτα της 22ης Φλεβάρη 2014 χύσαμε ένα μείγμα άμμου και νερού μες στις δεξαμενές καυσίμου δύο ελκυστήρων οι οποίοι χρησιμοποιούνται για την κατασκευή ενός καινούργιου τραμ στην Ατλάντα. Το τραμ αυτό είναι ένα από τα πολλά μεγάλα έργα ανάπτυξης που έχει εγκαινιάσει τα τελευταία χρόνια η δημοτική αρχή, στο πλαίσιο ενός γενικού πλάνου για τον εκσυγχρονισμό του κέντρου της πόλης. Γνωρίζουμε ότι αυτό το σχέδιο σημαίνει μονάχα περισσότερη αστυνόμευση και δυσβάσταχτο κόστος στέγασης.
Προσφέρουμε αυτήν τη μικρή χειρονομία αλληλεγγύης στη ZAD (ενάντια στο νέο αεροδρόμιο στη Νοτρ-Νταμ-ντε-Λαντ), στο κίνημα NO TAV (ενάντια στην υπερταχεία μεταξύ της Λυόν και του Τορίνο), όπως και στην κατάληψη του δάσους Χάμπαχ (ενάντια στα λιγνιτικά ορυχεία ανοικτού τύπου στη Βόρεια Ρηνανία-Βεστφαλία). Θα θέλαμε επίσης να στείλουμε δύναμη σε όσους κι όσες πλήττονται απ’ την αυξημένη επιτήρηση ή καταστολή που ’χουν επιφέρει τα νέα έργα ανάπλασης στην Ατλάντα.
Η δράση μας ήταν πολύ απλή στην εκτέλεση. Δε μας πήρε πολύ ούτε για να τη σχεδιάσουμε ούτε για να τη φέρουμε εις πέρας, και βρήκαμε όλα τα υλικά στην άκρη του δρόμου. Δεν πιστεύουμε ότι μια συσσώρευση «δράσεων» ισούται μ’ επανάσταση, αλλά θέλαμε να δώσουμε ενθάρρυνση στους σημερινούς και μελλοντικούς συμμετέχοντες σ’ επαναστατικούς αγώνες.