Περισσότερα από 200 άτομα συγκεντρωθήκαμε στα Προπύλαια, στο κέντρο της Αθήνας, το απομεσήμερο της 30ής Νοέμβρη για να κινήσουμε με μοτοσυκλέτες στην τρίτη κατά σειρά συγκέντρωση αλληλεγγύης στον αναρχικό απεργό πείνας Νίκο Ρωμανό έξω απ’ το νοσοκομείο Γεννηματάς, όπου νοσηλεύεται φρουρούμενος. Η μοτοπορεία πέρασε από το Σύνταγμα, όπου έχουν κατασκηνώσει οικογένειες από τη Συρία, διεκδικώντας ουσιαστικές συνθήκες ασύλου που θα τους επιτρέπουν να εργαστούν στην Ελλάδα, αλλά και να ταξιδέψουν εκτός συνόρων. Η υποδοχή των αγωνιζόμενων προσφύγων ήτανε συγκινητική στιγμή.
Παραμείναμε μερικά λεπτά φωνάζοντας συνθήματα αλληλεγγύης, και συνεχίσαμε μέχρι να φτάσουμε λίγο μετά τις 5 στο σταθμό του μετρό Εθνική Άμυνα, πολύ κοντά στο νοσοκομείο Γεννηματάς. Εκεί μας περίμεναν αρκετές εκατοντάδες αλληλέγγυων, προκειμένου να προσεγγίσουμε όλοι κι όλες μαζί (ήμασταν καμιά χιλιάδα άτομα) το πίσω μέρος του νοσοκομείου απ’ όπου μπορούσαμε να έχουμε οπτική επαφή με το σύντροφο. Ο Νίκος, απεργός πείνας από 10 Νοέμβρη, στάθηκε για λίγο πίσω από τα κάγκελα του παραθύρου ζητώντας να ενημερωθεί για το τι συμβαίνει εκτός, επιβεβαίωσε για άλλη μια φορά την ακλόνητη στάση του, ξεκαθάρισε πως έδιωξε την αντιπροσωπεία βουλευτών του Σύριζα που πήγαν προχτές να κάνουν το κομμάτι τους στο νοσοκομείο, και ρώτησε πώς είναι η κατάσταση του αδερφού του Γιάννη Μιχαηλίδη, σε απεργία πείνας αλληλεγγύης από τις 17 Νοέμβρη.
Κατά τη διάρκεια της συγκέντρωσης, μας δόθηκε επίσης η ευκαιρία να επικοινωνήσουμε στον Νίκο τις δράσεις εμπρηστικής αλληλεγγύης που πραγματώθηκαν στο Μπρίστολ της Αγγλίας (πυρπόληση οχημάτων από την Άτυπη Αναρχική Ομοσπονδία – Πυρσοί στη νύχτα – Μέτωπο Απελευθέρωσης της Γης) και στο Σαντιάγο της Χιλής (οδοφράγματα έξω από την πανεπιστημιούπολη Χουάν Γκόμες Μίγιας στις 26/11 και πυρπόληση λεωφορείου και ρίψη πυροτεχνικών στις 28/11).
Τούτη τη φορά η συγκέντρωση κράτησε λιγότερο, προκειμένου ν’ αφήσουμε το σύντροφο να ξεκουραστεί και πρωτοβουλιακά να πάμε όσοι κι όσες θέλαμε έξω από το νοσοκομείο Τζάνειο στον Πειραιά, όπου νοσηλεύεται φρουρούμενος ο Γιάννης Μιχαηλίδης. Τελικά, μετά από επιτόπιες συνεννοήσεις κατά τη διάρκεια της διαδρομής, έξω από το νοσοκομείο βρεθήκαμε κοντά στους 80 αλληλέγγυους. Ο σύντροφος βρίσκεται στον 4ο όροφο νοσοκομειακού κτηρίου που είναι ορατό από την κάτω πλευρά του Τζανείου. Ήταν δυνατός και σε καλή διάθεση, απαντώντας στο άκουσμα των συνθημάτων και των μηνυμάτων αλληλεγγύης με χιούμορ (επί λέξει είπε: «είναι σαν να έφαγα»).
Στο μεταξύ μονάδες ΔΕΛΤΑ είχαν αρχίσει να προκαλούν, όντας σε απόσταση 10-15 μέτρων από τη συγκέντρωση, πρακτικά κλείνοντας την πρόσβασή μας στα παρκαρισμένα μηχανάκια με τα οποία είχαμε πάει οι περισσότεροι μέχρι το νοσοκομείο (τους μαλακισμένους τους τραμπουκισμούς τους είχαμε υποστεί και πιο πριν, όταν κάναμε στάση στο Πεδίον του Άρεως στον πηγαιμό για το Τζάνειο). Τελικά φύγαμε από το σημείο όλοι κι όλες μαζί, με τις μηχανοκίνητες δυνάμεις των μπάτσων να είναι από πίσω μας, ώσπου βγήκαμε στην εθνική οδό, οπότε και σταμάτησαν να μας παίρνουν στο κατόπι.
Όσο γράφουμε αυτή την ενημέρωση, μπαίνουν σε απεργία πείνας κι οι φυλακισμένοι σύντροφοι Ανδρέας-Δημήτρης Μπουρζούκος και Δημήτρης Πολίτης. Δύναμη στους τέσσερις συντρόφους απεργούς πείνας, κι ας κάνουμε αυτή την κινητοποίηση μια ευκαιρία για να οξύνουμε εμπράκτως και με επιθετικό τρόπο το μαινόμενο κοινωνικό πόλεμο.
Καλό Δεκέμβρη και καλά μπάχαλα.