Προς τα ελεύθερα κι εξεγερμένα πνεύματα
Προς τους καταπιεσμένους και περιθωριοποιημένους
Προς το λαό γενικά
Σήμερα συμπληρώνω επισήμως ένα χρόνο στη φυλακή. Στις 10 Δεκέμβρη 2014 καταδικάστηκα σε 5 χρόνια και 9 μήνες, κατηγορούμενος για επιθέσεις στη δημόσια ειρήνη και ένταξη σε εγκληματική οργάνωση. Οι εν λόγω αιτιάσεις δεν στηρίχτηκαν σε τίποτα παραπάνω από απλές υποθέσεις και στερούνται πραγματικών στοιχείων που ν’ αποδεικνύουν την ενοχή μου. Όσον αφορά τη συμμετοχή σε εγκληματική οργάνωση, το μόνο που στηρίζει αυτή την κατηγορία είναι η μεταφορά αντικειμένων με σλόγκαν διαμαρτυρίας και αναρχικής αγκιτάτσιας, καθιστώντας έτσι σαφές πως πρόκειται για ιδεολογική ποινικοποίηση που τείνει στη συκοφάντηση και απαξίωση των ακρατικών κι ελευθεριακών ιδεών.
Ιστορικά, όλες οι εποχές αποκρύπτουν μια σειρά ιδεών, σκέψεων και πληροφορίας εν γένει που δεν επιτρέπεται να γίνει αντικείμενο σκέψης από τα άτομα της εκάστοτε κοινωνίας. Ωστόσο πάντοτε υπάρχουμε τα πρόσωπα και άτομα εκείνα που αρνούμαστε να μπούμε στη σειρά, που δεν συμβιβαζόμαστε με όσα επιτρέπεται να κάνεις, να είσαι και να σκέφτεσαι, κι αποφασίζουμε να ρισκάρουμε τις ζωές μας στην αναζήτηση της αυθεντικής λευτεριάς.
Κι όταν συγκρουόμαστε με τα κοινωνικά δεινά, που απορρέουν από την ιεραρχία, μας αποκαλούν δράστες της αταξίας και μας στέλνουν να κατοικήσουμε τις φυλακές.
Η ανταρσία βέβαια δεν λήγει στη φυλακή, αφού εκεί είναι που ο εξεγερμένος καθορίζει εαυτόν συνολικά, και κάθε αμφιβολία και αντίφαση που μπορεί να υπήρχε στις σκέψεις του διαλύεται, καταλήγοντας να σφυρηλατείται και να θωρακίζεται ιδεολογικά. Μπαίνοντας στη φυλακή τελειώνει ένας κύκλος αγώνα για να ξεκινήσει ένας νέος, που αυτήν τη φορά είναι πιο ριζοσπαστικός, κατηγορηματικός και ακέραιος.
Ας γκρεμιστούν τα τείχη κι ας εξακολουθήσει η λευτεριά την αδυσώπητη πορεία της, μέχρι να λευτερωθούμε όλοι μας!