Εξέγερση στις ελληνικές φυλακές (2007)

Αφορμή για τις εξεγέρσεις στις ελληνικές φυλακές στάθηκε ο ξυλοδαρμός του αναρχικού Γιάννη Δημητράκη τη Δευτέρα 23 Απριλίου 2007 στη φυλακή του Μαλανδρίνου. Στην αρχή οι κρατούμενοι διαμαρτυρήθηκαν για το γεγονός αυτό, αλλά όταν αντιμετωπίστηκαν βίαια από τους φύλακες ξεσηκώθηκε όλη η πτέρυγα.

Σύντομα σαν αλυσιδωτή αντίδραση πολλοί κρατούμενοι ξεσηκώθηκαν σε πάνω από έξι φυλακές ανά τη χώρα. Την επόμενη μέρα καταλήφθηκε η φυλακή στην Πάτρα, και κάποιες πτέρυγες στον Κορυδαλλό. Στα Τρίκαλα και την Λάρισα οι κρατούμενοι κατέβηκαν σε αποχή συσσιτίου, ενώ αντίστοιχες κινήσεις έγιναν στις φυλακές Ναυπλίου, Κέρκυρας και Κομοτηνής.

Μεταξύ των αιτημάτων των κρατουμένων ήταν η κατάργηση των πειθαρχικών ποινών, μετατροπή των ισοβίων σε δωδεκαετή κάθειρξη, αποφυλάκιση με την έκτιση των τριών εβδομάδων της ποινής, άδειες σε όλους, μείωση του ορίου προφυλάκισης και μετατροπής της 25ετούς κάθειρξης σε δεκαετή.

Στις 25 Απριλίου τα ΜΑΤ επενέβησαν στις φυλακές στο Μαλανδρίνο καθώς οι κρατούμενοι είχαν ανάψει φωτιές και είχαν εξοπλιστεί με αυτοσχέδιους εξοπλισμούς. Λίγες μέρες πριν και μετά την επέμβαση στο Μαλανδρίνο, ΜΑΤ και ΕΚΑΜ «αποκατέστησαν την τάξη» υπό το δόγμα της μηδενικής ανοχής με επεμβάσεις και σε άλλες φυλακές όπως στον Κορυδαλλό, στα Διαβατά, στον Αγ. Στέφανο, στην Κέρκυρα. Στις υπόλοιπες φυλακές η εξέγερση έληξε με πιο ήπιο τρόπο.

Παρόμοιες αντιδράσεις και εξεγέρσεις στις φυλακές υπήρξαν φυσικά και στο παρελθόν. Η κατάσταση που επικρατεί στα κελιά, οι άθλιες συνθήκες στοίβαξης των φυλακισμένων και οι ξυλοδαρμοί είναι λίγο πολύ γνωστά σε όλους. Παρόλα αυτά λίγοι ήταν αυτοί που κατέβηκαν στο δρόμο όχι φυσικά ζητώντας καλύτερες συνθήκες κράτησης αλλά θέτοντας το θέμα των φυλακών γενικότερα.

Στις 24 Απριλίου η Πρωτοβουλία για τα δικαιώματα των κρατουμένων κάλεσε σε συγκέντρωση έξω από τα κρατητήρια του Αστυνομικού Τμήματος Ομόνοιας όπου και συγκεντρώθηκαν 100 άτομα, ενώ η αστυνομία είχε αποκλείσει την είσοδο του τμήματος. Το βράδυ της 25ης Απριλίου περίπου 150 σύντροφοι έκαναν μηχανοκίνητη πορεία προς τις φυλακές Διαβατών στη Θεσσαλονίκη φωνάζοντας συνθήματα αλληλεγγύης στην εξέγερση των κρατουμένων και ενάντια στις φυλακές και το σύστημα εγκλεισμού, ενώ μια μέρα πριν είχε προηγηθεί μικροφωνική στην Καμάρα. Στις 26 Απριλίου έγινε πορεία στο κέντρο της πόλης με τη συμμετοχή πάνω από 200 ατόμων.

Στην Αθήνα έγιναν αντίστοιχες κινητοποιήσεις και στις 23 Απριλίου περίπου 100 άτομα έκαναν πορεία έξω από το σπίτι του προέδρου της δημοκρατίας. Στην περιοχή έφτασαν περιπολικά και ΜΑΤ αλλά αποτράπηκαν οι συλλήψεις. Παρέμβαση έγινε και στις φυλακές του Μαλανδρίνου όπου 200 αναρχικοί/ες μεταφέρθηκαν με πούλμαν και έστησαν μικροφωνική. Έπειτα από διαβουλεύσεις κατόρθωσαν να μιλήσουν με δυο κρατούμενους.

Παρόμοιες κινητοποιήσεις έγιναν και σε άλλες πόλεις, όπως στις φυλακές της Πάτρας, Αλικαρνασσού και Βόλου, ενώ συγκεντρώσεις αλληλεγγύης έγιναν στη Μυτιλήνη και τη Λάρισα. Τη δεύτερη εβδομάδα του Μαΐου έγινε διήμερο εκδηλώσεων ενάντια στις φυλακές έγινε και στην Γεωπονική Σχολή στην Αθήνα, ενώ πρέπει βέβαια να σημειωθεί ότι όλες οι πορείες εκείνης της περιόδου για τους φυλακισμένους συντρόφους (αυτή που είχαν καλέσει τα στέκια των Σχολών στις 27 Απριλίου από τα Προπύλαια και η πορεία για τον Β. Στεργίου στις φυλακές Κορυδαλλού την αμέσως επόμενη μέρα) μετατράπηκαν σε διαδηλώσεις συνολικότερα για τις φυλακές.

ΤΑ ΑΙΤΗΜΑΤΑ ΤΩΝ EΞEΓEΡΜΕΝΩΝ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΩΝ ΤΟΥ ΜΑΛΑΝΔΡΙΝΟΥ
1. Πλήρης κατάργηση των πειθαρχικών ποινών με την δυνατότητα που δίνει ο νόμος 2776 μονομερώς.
2. Να μειωθεί στα 12 χρόνια το όριο εκτιθείσας ποινής για άνευ όρων απόλυση σε περίπτωση ισόβιας κάθειρξης.
3. Να μειωθεί η διάταξη περί έκτισης 3/5 της ποινής σε 3/7 για όλα τα αδικήματα ακόμα και για όσα αφορούν την ισχύουσα νομοθεσία περί ναρκωτικών την οποία θεωρούμε απαράδεκτη και εξοντωτική.
4. Υποχρεωτική εφαρμογή των ευεργετημάτων της άδειας, αναστολής και γενικότερα όσων μέτρων βοηθούν την ομαλή επανένταξη του κρατούμενου στην κοινωνία. Απαιτούμε την κατάργηση της υπάρχουσας διαδικασίας εξέτασης του Κρατούμενου για το αν πληροί τις προϋποθέσεις (όχι τις τυπικές) αλλά αυτές που το 3μελές συμβούλιο της φυλακής θεωρεί κατά την κρίση του ότι πρέπει να έχει ώστε να του χορηγηθεί το αντίστοιχο, κατά περίπτωση, ευεργέτημα.
5. Υποχρεωτικό δικαίωμα στην εργασία για όλους τους κρατούμενους. Για τις ελαφριές εργασίες να καθιερωθούν τα 31 μεροκάματα και για τις βαριές/τεχνικές εργασίες τα 45 μεροκάματα σε όλων των τύπων τα σωφρονιστικά καταστήματα.
6. Να μειωθεί το όριο προφυλάκισης με ανώτατο δείκτη τους 12 μήνες. Να τερματιστούν άμεσα οι αβίαστες προφυλακίσεις ώστε να επέλθει και αποσυμφόρηση των φυλακών η οποία θα ωφελήσει και τις δύο πλευρές.
7. Όσοι αλλοδαποί επιθυμούν να εκτίσουν την ποινή στην χώρα τους το αίτημα τους να γίνεται δεκτό σε όλες τις περιπτώσεις έτσι ώστε η διμερής συμφωνία του 1995 να πάρει σάρκα και οστά.
8. Να επανεξεταστούν οι νέες φυλακές τύπου Μαλανδρίνου και ως προς τα δομικά χαρακτηριστικά τους (μάξιμουμ 5 ακτίνες σε μια νέα φυλακή δυνατότητας. 500 κρατουμένων) καθώς η υπάρχουσα δομή τους διευκολύνει την ηθικό-πνευματο-σωματική εξόντωση του κρατούμενου με την εισαγόμενη μέθοδο της απομόνωσης. Αυτό να ισχύσει και για τους πολιτικούς κρατούμενους, που η μέχρι τώρα απομονωτική μεθοδολογία της κρατικής βίας αναμφίβολα τους οδηγεί σε πνευματικό τέλμα.
9. Αυτονόητο αίτημα είναι λόγω της υποχρεωτικής μείωσης της ισόβιας κάθειρξης σε 12 έτη λόγω της-μοιραίας εφαρμογής των ευρωπαϊκών διατάξεων να εναρμονιστεί και η ποινή κάθειρξης σε 25 έτη στις άνωθεν ρυθμίσεις ώστε να εκτίουν 10 χρόνια (μικτά) από τα 15 που ισχύει.
10. Να εφαρμοστεί επιτέλους το ανενεργό ευεργέτημα του σωφρονιστικού κώδικα για την τμηματική έκτιση ποινής, εναλλακτικές μορφές έκτισης ποινής και ημι-ελεύθερης διαβίωσης.
11. Να οριστεί ΕΔΕ με εντολή του Υπουργού Δικαιοσύνης για βασανιστικές καθημερινές καταστολές κρατουμένων με οποιονδήποτε τρόπο που χρησιμοποιείται από όλους γενικότερα τους σωφρονιστικούς υπαλλήλους και τους προϊστάμενους τους. Αυτό θα οδηγήσει τους σωφρονιστικούς που θέλουν να: υπηρετήσουν συνειδητά τα ανθρωπιστικά ιδεώδη να μην διαπραγματεύονται την αξιοπρέπεια της ανθρώπινης υπόστασης. Είμαστε βέβαιοι πως τούτη η ΕΔΕ θα τους οδηγήσει σε φοβερές αποκαλύψεις υποχρεωτικής και άδικης ψυχοσωματικής βίας από την πλειονότητα απλών σωφρονιστικών υπαλλήλων και των προϊστάμενων τους.
12. Απαιτούμε να γνωστοποιηθούν εγγράφως τα αποτελέσματα της ΕΔΕ και να απομακρυνθούν οι φυσικοί και ηθικοί αυτουργοί που αβίαστα και απλόχερα κακοποίησαν και βασάνισαν κρατούμενους από το 1999 έως σήμερα. Ελπίζουμε να μην προσδοκάτε ενυπόγραφες καταγγελίες και μηνύσεις κρατουμένων για να πράξετε τα δέοντα διότι αυτό όχι μόνο αντιβαίνει τις αρχές της πλειονότητας των κρατουμένων στο Μαλανδρίνο αλλά ούτε και είμαστε διατεθειμένοι να βοηθήσουμε στο ελάχιστο το Υπουργείο Δικαιοσύνης στη διαλεύκανση της κατάστασης στο γνωστό κολαστήριο-βασανιστήριο Γενικό Κατάστημα Α΄ Τύπου Μαλανδρίνου.
Κλείνοντας, απαιτούμε την άμεση απάντηση εγγράφως σε όλα τα αιτήματα μας και την ενυπόγραφη του Υπουργού Δικαιοσύνης ή του αντίστοιχου γενικού γραμματέα σε ότι αφορά στον καταμερισμό ευθυνών για εξέγερση-στάση και φθορά δημόσιας περιουσίας. Να μην τολμήσετε να συντάξετε κατηγορητήρια για τις παρακάτω ενέργειες για όλους ανεξαιρέτως τους κρατουμένους του Γενικού Καταστήματος του Α΄ Τύπου Μαλανδρίνου.