Στις 27 Φλεβάρη 2015 τα συντρόφια Αμελί, Φάλλον και Κάρλος “Τσίβο” απαλλάχτηκαν των κατηγοριών που τους βάραιναν σε ομοσπονδιακό επίπεδο για την επίθεση στη Γραμματεία Επικοινωνιών και Μεταφορών του Μεξικού, και στις 13 Μάρτη 2015 αποφυλακίστηκαν αφού κατέβαλαν εγγύηση για την ποινή 2 ετών και 7 μηνών που τους είχε επιβληθεί σε τοπικό επίπεδο για την επίθεση στην αντιπροσωπεία της Nissan.
Οι συντρόφισσες Αμελί και Φάλλον μεταφέρθηκαν στη συνέχεια σε στρατόπεδο συγκέντρωσης του Εθνικού Ινστιτούτου Μετανάστευσης, όπου παρέμειναν κρατούμενες μέχρι την 23η Μάρτη, οπότε και απελάθηκαν στη χώρα καταγωγής τους, τον Καναδά.
Ο σύντροφος Κάρλος Λόπες Μαρίν, από την άλλη, ανακοίνωσε με κείμενό του υπογεγραμμένο 5 Απρίλη πως περνάει στην παρανομία, αρνούμενος να συμμορφωθεί με τον όρο της υποχρεωτικής περιοδικής παρουσίας του ενώπιων των Αρχών, αλλά και για να ματαιώσει τη γενικότερη επιτήρηση και στοχοποίηση του ίδιου και του κοντινού συντροφικού του περίγυρου από τα σκυλιά της εξουσίας:
(…) Από άποψης βολικότητας, θα ήταν πολύ καλύτερα για μένα με το που βγήκα από τη φυλακή και πάτησα το δρόμο να δω συγγενείς, φίλους και να είμαι στο πλευρό της αγαπημένης μου κόρης, όπως επίσης πλάι στους συντρόφους, στις συντρόφισσες και συγγενικότητες των διαφόρων τάσεων, ώστε να συνεχίσουμε να ενεργούμε από κοινού. Κατανοώντας όμως πως τούτο εδώ δεν είναι κάποιο παιχνίδι και πως τον αγώνα πρέπει να τον τραβάμε μέχρι τις έσχατες συνέπειες, είναι απαραίτητο να επιδειχθεί η απαιτούμενη σοβαρότητα, πράγμα που σημαίνει πως σε κάποιες περιπτώσεις πρέπει να λαμβάνονται αποφάσεις που μπορεί να ’ναι οδυνηρές λόγω της φυσικής απομάκρυνσης που συνεπάγονται από τ’ αγαπημένα μας πρόσωπα. Γι’ αυτό, δεν βλέπω στη φυγή τη μοναδική διέξοδο, αλλά την πιο κοντινή στην οπτική που έχω για την κατάσταση. Θεώρησα ορθό να ενεργήσω με αυτόν τον τρόπο γιατί, ανάμεσα σε άλλα, όπως ανέφερα και πριν, δεν θέλω να επιτρέψω να συνεχιστούν οι παρακολουθήσεις κι οι απόπειρες να με συσχετίσουν με μελλοντικές βίαιες ενέργειες παρόμοιες με αυτή για την οποία φυλακίστηκα, και μαζί μ’ αυτό να εμπλέξουν κι άλλους συντρόφους και οποιονδήποτε βρεθεί στο διάβα τους, μιας και γνωρίζουμε για τι είναι ικανό το κράτος και οι λακέδες του νόμου και της τάξης. Προφανώς δεν το κάνω από φόβο, αλλά ως μία ακόμη εξεγερσιακή πράξη φροντίδας των δικών μας. (…)
Τέλος, όσον αφορά την υπόθεση του φυλακισμένου συντρόφου Αμπραάμ Κορτές, μαθαίνουμε από ενημέρωση του Αναρχικού Μαύρου Σταυρού Μεξικού πως πριν από μερικές μέρες κερδήθηκε η έφεση που είχε κατατεθεί εναντίον της πρωτόδικης καταδικαστικής απόφασης – σύμφωνα με την οποία είχε να εκτίσει ποινή 13 ετών και 4 μηνών για απόπειρα ανθρωποκτονίας κατά μπάτσου και επιθέσεις στη δημόσια ειρήνη σχετικά με τα γεγονότα της 2ας Οκτώβρη 2013. Η κατηγορία περί απόπειρας ανθρωποκτονίας εξέπεσε, κι έτσι η ποινή εις βάρος του συντρόφου μειώθηκε στα 5 χρόνια και 9 μήνες.