Το διαδίκτυο έχει τιγκάρει μ’ ενημερώσεις για τις πρόσφατες ταραχές εδώ, στην Αλαμπάμα, στη φυλακή Χόλμαν –για το μαχαίρωμα ενός αρχιφύλακα κι ενός σωφρονιστικού, τις φωτιές που μπήκανε, τον υπερπληθυσμό κ.λπ.–, αλλά αυτό που παραλείφθηκε απ’ αυτό το αφήγημα είναι ότι καταλύτης των ταραχών ήταν ένας τσακωμός μεταξύ δυο κουίρ κρατουμένων αναφορικά με τις κουίρ σχέσεις. Με το που κόπασε ο καυγάς, ένα χοιρινό μαζί με τον αρχιφύλακα πήγανε να παρέμβουν και φάγανε μαχαιριές.
Κανείς δεν θέλει ν’ αναφέρει ότι, από τους έξι κρατουμένους που χρεώθηκαν τα μαχαιρώματα κατά του αρχιφύλακα και του δεσμοφυλάκου, τέσσερις είναι κουίρ. Ιστορικά, έχουν γίνει απόπειρες να διαγραφεί η κουίρ αντίσταση απ’ την ιστορία. Αλλά, παρ’ όλες τις απόπειρες, κουίρ κόσμος δεν άφησε να πάνε στ’ αζήτητα αυτές οι ιστορίες.
Νομίζω πως αυτό που οι περισσότεροι άνθρωποι αρνούνται ν’ αναγνωρίσουν είναι ότι οι φυλακές είναι επεκτάσεις του πατριαρχικού ελέγχου. Οι ανδρικές φυλακές είναι υπερματσό περιβάλλοντα με πολύ ιεραρχικές δομές και ταξικές διαιρέσεις. Εντός των φυλακών, οι κουίρ κρατούμενες/οι έχουν υιοθετήσει έναν υποτακτικό και παθητικό ρόλο, αφού και του λόγου τους δεν έχουν ανοσία σε όλες τις ψυχολογικές μαλακίες που διδάσκει η κοινωνία σχετικά με το ‘κοινωνικό’ φύλο, το ‘βιολογικό’ φύλο και την τάξη, και το πώς πρέπει να βιώνεται αυτό το φύλο – ξέρεις, «τα θηλυκά είναι αδύναμα και φτουράνε μόνο για να τα χρησιμοποιεί κανείς και να τα ελέγχει». Ο/Η κουίρ κρατούμενος/η βρίσκεται στον πάτο της κοινωνικής κλίμακας, ακριβώς πάνω απ’ τους ρουφιάνους. Ο/Η κουίρ κρατούμενος/η βιώνει χονδροειδή έλλειψη σεβασμού, βία και καταπίεση, τόσο από μεριάς φυλακισμένων όσο κι από πλευράς χοιρινών. Για την πλειονότητα των κρατουμένων, το να ’σαι κουίρ είναι κάτι το βδελυγματικό, κάτι το σιχαμένο και αδύναμο.
Όμως, στις 11 Μάρτη 2016 το όλο αφήγημα κατέρρευσε όταν κουίρ αιχμάλωτες πέρασαν στην επίθεση ενάντια στα σκατογούρουνα.
Ένας κουίρ έγκλειστος πήγε από κοιτώνα σε κοιτώνα μπριζώνοντας, παρακινώντας κι ενθαρρύνοντας κρατουμένους να βγουν απ’ τα κελιά τους και να μπαχαλέψουν μαζί τη φυλακή. Από έναν κοιτώνα αρνήθηκαν, και περάσανε λουκέτο κι αλυσίδα στην κεντρική τους πόρτα, κλειδώνοντας έτσι μέσα τους εαυτούς τους κι όλους τους άλλους απ’ έξω. Μετά απ’ αυτό που κάνανε, ο κουίρ έγκλειστος κραδαίνοντας ένα μαχαίρι άρχισε να τους μπινελικώνει, αποκαλώντας τους γουρούνια, μπαρμπα-Θωμάδες [‘πουλημένους’] κι άλλα τέτοια.
Κι αυτή δεν είναι η μόνη περίσταση κουίρ αντίστασης ενάντια στα χοιρινά:
– Το 2012 μαχαιρώθηκε ένας δεσμοφύλακας στην πτέρυγα απομόνωσης της Χόλμαν την ώρα των ντους, κι επειδή δεν είχε κλείσει ακόμα η πόρτα του κελιού της, μια κουίρ αιχμάλωτη, η Φρεντρίκα, βγήκε τρέχοντας απ’ το κελί, κατέβηκε τις σκάλες και μπούκαρε στον θάλαμο ελέγχου. Έριξε κάτω με κλοτσίδια το γουρούνι που βρισκόταν εντός του θαλάμου, του πέρασε χειροπέδες και ξεκλείδωσε μερικές από τις πόρτες των κελιών απομόνωσης, για να μπορέσουν κι άλλοι κρατούμενοι να βγουν απ’ το κελί τους και να επιτεθούν στους μπάτσους.
– Πάλι το 2012, στη φυλακή Χόλμαν, κουίρ κρατούμενοι συγκρότησαν την «Γκέι Εφεδρεία» ως συμμορία φυλακής για την προστασία των ίδιων έναντι ομοφοβικών.
– Στη φυλακή Ντόναλντσον της Αλαμπάμα έχει φτιαχτεί οργάνωση αυτοάμυνας κουίρ κρατουμένων που τη λένε F.A.G. [‘πούστρα’].
– Το 2015 στη φυλακή Χόλμαν ένας κουίρ αιχμάλωτος έβαλε φωτιά σ’ έναν φύλακα μες στην πτέρυγα απομόνωσης.
Η ιστορία της κουίρ αντίστασης είναι μακρά κι υπέροχη. Δεν ξεκίνησε με το Στόουνγουολ.
Αλληλέγγυα,
Κουίρ Αντίσταση
Πρωτοδημοσιεύτηκε στο 5ο τεύχος του αναρχικού περιοδικού «Wildfire» τον Αύγουστο του 2016 κι είναι επίσης διαθέσιμο στο Anarchy Live!