Μήνυμα Παλαιστίνιων προσφύγων στον ελληνικό λαό
Ελληνικέ λαέ,
Σου στέλνουμε μήνυμα για τη φιλία που υπάρχει μεταξύ των δυο λαών, τον παλαιστινιακό και τον ελληνικό, και δεν ξέρουμε από πού να ξεκινήσουμε: Είμαστε άγνωστοι Παλαιστίνιοι, αφού το Ισραήλ μας πήρε τη γη και την ταυτότητα.
Το πρόβλημά μας ξεκίνησε το 1948, όταν το κράτος του Ισραήλ μας πήρε τη γη μας και μας έδιωξε από εκεί, και μείναμε χωρίς πατρίδα. Από τότε κάνει πολέμους, και πολέμους, και σε αυτούς τους πολέμους το κράτος του Ισραήλ δε δίστασε να χρησιμοποιήσει όλα τα παράνομα όπλα και μέσα, και ξέρετε καλά τον τελευταίο πόλεμο που έκανε το Ισραήλ στη Γάζα, και τι έκανε στο τουρκικό πλοίο που πήγαινε στη Γάζα, και στο τέλος το κράτος του Ισραήλ δε μας άφησε κανέναν τρόπο να ζούμε ελεύθερα και με αξιοπρέπεια. Γι’ αυτό μετανάστευσε μεγάλο κομμάτι του παλαιστινιακού λαού.
Και εμείς είμαστε ένα κομμάτι του παλαιστινιακού λαού. Συγκεντρωθήκαμε για τρεις μήνες μπροστά στα γραφεία 
της Ύπατης Αρμοστείας του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών, στο Παλαιό Ψυχικό. Στο τέλος μας έστειλαν τις κατασταλτικές δυνάμεις, και μας έδιωξε από εκεί η κρατική βία. Μας πήραν τις σκηνές που μας προστάτευαν από το κρύο το χειμώνα και μας πήραν τα ρούχα που είχαμε μέσα, θυμίζοντάς μας τον τρόπο με τον οποίο μας έδιωξε το Ισραήλ από τη χώρα μας.
Πού είναι τα ανθρώπινα δικαιώματα για τα οποία μιλά ο ΟΗΕ; Πού είναι η δημοκρατία για την οποία μιλούν στην Ευρώπη; Πού είναι οι συμφωνίες της Γενεύης, του Δουβλίνου κ.τ.λ. για τα δικαιώματα των Παλαιστινίων;
Μέχρι πότε θα ζούμε χωρίς πατρίδα και χωρίς ταυτότητα; Μέχρι πότε θα συνεχίζει το Ισραήλ να καταπατά τις παγκόσμιες συμφωνίες; Μέχρι πότε θα συνεχίζουν οι τράπεζες και οι καπιταλιστές να διεξάγουν πολέμους σε Παλαιστίνη, Ιράκ, Αφγανιστάν και αλλού, χύνοντας το αίμα αθώων με στόχο το άνοιγμα νέων επιχειρήσεων;
Δεν είναι δικαίωμά μας να ζούμε ελεύθεροι σαν άλλους λαούς;
Δε ζητάμε το αδύνατο: Ζητάμε μόνο να έχουμε χαρτιά, για να μπορούμε να κυκλοφορούμε ελεύθερα, για να μπορούμε να βλέπουμε τους συγγενείς μας και να μπορούμε να δουλέψουμε.
Ευχαριστούμε όποιον συμμετέχει μαζί μας στον αγώνα.
Παλαιστίνιοι πολιτικοί πρόσφυγες
στ’ αραβικά
Οι Παλαιστίνιοι πολιτικοί πρόσφυγες έχουν καταφύγει στο κτήριο του Πολυτεχνείου, όπως και οι Ιρανοί πολιτικοί πρόσφυγες.
Κείμενο των Πολιτικών Προσφύγων από Ιράν & Παλαιστίνη
Ε.Μ.Πολυτεχνείο — Φεβρουάριος 2011
Αγαπητοί φίλοι,
εμείς, οι 42 Ιρανοί & 40 Παλαιστίνιοι πολιτικοί πρόσφυγες, συγκεντρωθήκαμε στις 18/11/2010 μπροστά από το κτίριο της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ για να διαμαρτυρηθούμε ειρηνικά διεκδικώντας πολιτικό άσυλο, το οποίο δικαιούμαστε σύμφωνα με τησυνθήκη της Γενεύης του 1951. Έπειτα από τις βίαιες επιθέσεις της Αστυνομίας, την εκδίωξη μας και τηνκαταστροφή όλων μας των πραγμάτων, τους τραυματισμούς μπροστά στο Υπουργείο «Προστασίας του Πολίτη» και την άρνηση του Υπουργού να δεχθείνα μας συναντήσει, εγκατασταθήκαμε στο Πολυτεχνείομε την υποστήριξη φοιτητών και καθηγητών. Φοιτητές και νεολαία από την Ελλάδα εκφράζουν με όλη τους την καρδιά την αγάπη και την στήριξη τους στον δίκαιο αγώνα μας.
Οι πολιτικοί πρόσφυγες από το Ιράν έχουμε έρθει εδώ και χρόνια στην Ελλάδα εξαιτίας της καταπίεσης που δεχόμαστε από το απάνθρωπο ισλαμικό καθεστώς του προέδρου του Ιράν. Φοιτητές, εργάτες ακόμα καιγυναίκες και παιδιά, διωκόμαστε, βασανιζόμαστε και συχνά οδηγούμαστε στο θάνατο με λιθοβολισμό, απαγχονισμό και εκτέλεση. Εμείς, οι πρόσφυγες από την Παλαιστίνη, αγωνιζόμαστε εδώ και 63 χρόνια για την ελευθερία της Παλαιστίνης. Το Ισραηλινό κράτος σκοτώνει και φυλακίζει χιλιάδεςπαιδιά, άντρες και γυναίκες στην Γάζα, στην Δ. Όχθη και στους καταυλισμούς Παλαιστινίων στο Λίβανο και την Συρία. Ζώντας καθημερινά σε απάνθρωπεςσυνθήκες και αντιμετωπίζοντας τον τρόμο του πολέμου, του θανάτου και της φυλάκισης αποφασίσαμε να ζητήσουμε πολιτικό άσυλο στην Ελλάδα. Έτσι, όλοι εμείς μαζί κάνουμε αυτή την ειρηνική διαμαρτυρία προκειμένου να διεκδικήσουμε αυτά που δεν έχουμε μέχρι στιγμής: Ελευθερία και Δικαιοσύνη.
Αν δεν εισακουστεί το αίτημά μας θα ράψουμε τα στόματά μας και θα προχωρήσουμε σε απεργία πείνας. Η απάνθρωπη στάση της Κυβέρνησης και της Αστυνομίας δεν αρμόζει σε αυτή την χώρα και τους ανθρώπους της. Δεν ήρθαμε στην Ελλάδα για να ζήσουμε εις βάρος κανενός. Το μόνο που απαιτούμε είναι πολιτικό άσυλο και Ελευθερία. Είμαστε αδέλφια σας και σας ζητάμε να στηρίξετε το δίκαιο αίτημά μας.
Σας ευχαριστούμε,
ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΠΡΟΣΦΥΓΩΝ ΑΠΟ ΙΡΑΝ ΚΑΙ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗ
Ε.Μ. Πολυτεχνείο — Φεβρουάριος 2011
Ακολουθεί τ’ αρχικό μήνυμα των Ιρανών προσφύγων.
Όχι πίσω στο Ιράν! Πολιτικό άσυλο τώρα!
Εμείς, οι αιτούντες ασύλου από το Ιράν, συγκεντρωθήκαμε στις 18 Νοεμβρίου 2010 μπροστά στο κτήριο της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ για τους πρόσφυγες στην Αθήνα για μια ειρηνική διαμαρτυρία απέναντι στην ελληνική Πολιτεία, που δε μας παρέχει πολιτικό άσυλο, το οποίο δικαιούμαστε σύμφωνα με το νόμο του συμβουλίου της Γενεύης του 1954.
Εμείς, οι πολιτικοί πρόσφυγες από το Ιράν, έχουμε φύγει αναγκαστικά από τη χώρα επειδή δεν αντέχαμε την καταπίεση του απάνθρωπου ισλαμικού καθεστώτος του προέδρου του Ιράν. Φοιτητές, απλοί άνθρωποι, ακόμη και γυναίκες, με δημοκρατικές απόψεις και ελεύθερη έκφραση, διώκονται, βασανίζονται και συχνά οδηγούνται στο θάνατο με λιθοβολισμό, κρεμάλα και εκτέλεση.
Γι’ αυτόν το σκοπό, συγκεντρωθήκαμε για μέρες έξω από την Ύπατη Αρμοστεία στην Αθήνα, προκειμένου να εισακουστούν τα δίκαια αιτήματά μας για ελευθερία, δημοκρατία και δικαιοσύνη.
Δυστυχώς, η ελληνική αστυνομία –χωρίς λόγο, μια και η διαμαρτυρία μας ήταν απολύτως ειρηνική– άσκησε βία ξαφνικά, παρά το γεγονός ότι στη συγκέντρωση συμμετείχαν γυναίκες και παιδιά. Έξι άτομα τραυματίστηκαν. Υπάρχουν φωτογραφίες και βίντεο, αν και άνθρωποι της ασφάλειας προσπάθησαν να κλέψουν τις κάμερες! Στην προσπάθειά τους, μάλιστα, να αποσπάσουν τις κάμερες, ξυλοκόπησαν πρόσφυγες που διαδήλωναν ειρηνικά, ενώ ένας αστυνομικός δε δίστασε να αρπάξει ένα κοριτσάκι ενός έτους και να το πετάξει σαν σακούλα σκουπιδιών στην αγκαλιά της μάνας του. Αξιοσημείωτο είναι ότι μια από τις επόμενες μέρες εμφανίστηκαν αστυνομικοί οι οποίοι άρπαξαν τις σκηνές διά της βίας και ξυλοκόπησαν για μία ακόμη φορά τους αιτούντες ασύλου.
Γνωρίζουμε ότι ο ελληνικός λαός έχει δώσει αγώνες για τη δημοκρατία και την ελευθερία της έκφρασης. Σίγουρα θα είναι έκπληκτος με αυτά που διαβάζει παραπάνω. Το καθεστώς του Ιράν δε συγκρίνεται σε βαρβαρότητα, είναι καθ’ όλα απάνθρωπο, και ο λαός ξεσηκώνεται για να το ανατρέψει. Υποστηρίζοντάς μας, χτυπάμε και αποδυναμώνουμε αυτή την τυραννία, η οποία τείνει να επεκταθεί και σε άλλες χώρες.
Δεν ήρθαμε στην Ελλάδα για να σας εκτοπίσουμε, δεν είμαστε εισβολείς. Είμαστε σαν κι εσάς, άνθρωποι, υπέρμαχοι της ελευθερίας και της δημοκρατίας. Είμαστε αδέρφια, σύμμαχοι στον κοινό αγώνα των αξιών που η χώρα σας γέννησε.
Σας ευχαριστούμε,
Πολιτικοί πρόσφυγες του Ιράν
η ιστοσελίδα τους
3/2: Βίντεο-απάντηση Ιρανών προσφύγων στην προβοκάτσια του Alter TV
ΑΛΗΤΕΣ, ΡΟΥΦΙΑΝΟΙ «ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΙ»!
Επίσης, κείμενα Αφγανών πολιτικών προσφύγων εδώ afghanrefugeesgr
Είμαστε πολιτικοί πρόσφυγες από το Αφγανιστάν και ήρθαμε στην Ελλάδα ζητώντας πολιτικό άσυλο, και υπάρχουν πολλοί λόγοι που το κάνουμε αυτό.
Ένας από τους κυριότερους λόγους είναι η τρομοκρατία που ασκούν οι Ταλιμπάν. Στρατιώτες των Ταλιμπάν προβαίνουν σε δολοφονικές επιθέσεις σε περιοχές που ελέγχουν και αιχμαλωτίζουν νέους ανθρώπους με σκοπό τη στρατολόγησή τους. Επιτίθενται και τρομοκρατούν πόλεις και χωριά, και προβαίνουν σε απεχθείς ενέργειες που είναι αδύνατον να περιγραφούν με απλά λόγια. Ο αφγανικός λαός υπομένει δολοφονίες, σφαγές λεηλασίες και εμπρηστικές επιθέσεις. Οι επιζώντες των τρομοκρατικών επιθέσεων αναγκάζονται να εγκαταλείψουν τις εστίες τους. Αυτό που δυσχεραίνει την κατάσταση ακόμα περισσότερο είναι η αδιαφορία του κράτους και της διεθνούς κοινότητας.
Στην επαρχία δεν υπάρχει καμία προστασία, και τα ανθρώπινα δικαιώματα του αφγανικού λαού είναι ανύπαρκτα. Το γεγονός αυτό διευκολύνει τις τρομοκρατικές οργανώσεις να εντοπίσουν και να επιτεθούν σε ανυπεράσπιστους ανθρώπους, εκμεταλλευόμενοι την κατάσταση για την καλλιέργεια οπίου. Ο φόβος που νιώθουν για τη ζωή τους, αναγκάζει νέους ανθρώπους να εντάσσονται στις τρομοκρατικές ομάδες, γεγονός που διευκολύνει τους 
τρομοκράτες να πραγματοποιήσουν τη δράση τους. Έχουν περάσει εννέα χρόνια από την παρουσία και τη δράση των δυνάμεων του ΝΑΤΟ και των διεθνών οργανισμών, και η κατάσταση αντί να εξομαλύνεται γίνεται όλο και χειρότερη, ενώ την ίδια στιγμή οι Ταλιμπάν γίνονται δυνατότεροι. Η αλήθεια είναι ότι οι διεθνείς δυνάμεις βρίσκονται στο Αφγανιστάν για ιδία συμφέροντα (όπως είναι συγκεκαλυμμένη κατοχή και εκμετάλλευση, λεηλασία της χώρας μας, παραγωγή μεταναστών-σκλάβων, τη δοκιμή νέων οπλικών συστημάτων κ.τ.λ.) και όχι για να βοηθήσουν τον αφγανικό λαό. Χιλιάδες Αφγανοί σκοτώνονται κάθε χρόνο τόσο από τους Ταλιμπάν, όσο και από τις δυνάμεις του ΝΑΤΟ. Αποδείξεις των λεγομένων μας βρίσκονται στο Διαδίκτυο: Υπάρχουν χιλιάδες βίντεο, φωτογραφίες, κείμενα σε πολλές γλώσσες που περιγράφουν την κατάσταση στο Αφγανιστάν.
Τώρα βρισκόμαστε στην Ελλάδα και είμαστε ακόμα φοβισμένοι. Η κυβέρνηση αδιαφορεί για το τι συμβαίνει σε εμάς και, παρόλο που έχουμε αιτηθεί ασύλου, περιμένουμε χρόνια για μία απάντηση. Το μόνο που μπορούμε να έχουμε είναι μια προσωρινή κόκκινη κάρτα, που ισχύει μόνο για έξι μήνες και δε γνωρίζουμε αν θα ανανεωθεί ή όχι. Υπάρχουν πρόσφυγες εδώ, στην Ελλάδα, που περιμένουν μέχρι και 11 χρόνια για μία απάντηση! Τα παιδιά μας έχουν γεννηθεί εδώ, έχουν μάθει την ελληνική γλώσσα, η οποία σχεδόν έχει γίνει η μητρική τους.
Το μόνο που απαιτούμε είναι το βασικό δικαίωμα στη ζωή. Το μόνο που ζητάμε είναι πολιτικό άσυλο.
Αναμένουμε την κατανόησή σας και την υποστήριξή σας. Μπορείτε να μας υποστηρίξετε, απλά υπογράφοντας.
Πολιτικό άσυλο μόνο.
Αφγανοί πολιτικοί πρόσφυγες