ΔΕΝ ΘΑ ΠΕΡΑΣΟΥΝ!
Δρέσδη, Γερμανία (19/2): Αντιφασιστικές δράσεις
στη μεγαλύτερη πορεία νεοναζί από όλη την Ευρώπη
Κάθε χρόνο νεοναζί από όλη την Ευρώπη κινητοποιούνται για τη μεγαλύτερη συγκέντρωσή τους στη Δρέσδη (στο ανατολικό μέρος της Γερμανίας). Αφορμή αποτελεί η επίθεση στην πόλη από τα βρετανικά βομβαρδιστικά αεροπλάνα τη νύχτα της 12ης Φλεβάρη 1945 (στο τέλος του Δεύτερου Παγκόσμιου Πολέμου). Τη νύχτα αυτή πέθαναν περίπου 20.000 άνθρωποι – οι νεοναζί μιλάνε για 200.000. Και όχι μόνο αυτοί…
Ο μύθος της Δρέσδης
Ήδη στη Λαϊκή Δημοκρατία της Γερμανίας η (ανατολική) εξουσία χρησιμοποίησε το βομβαρδισμό της πόλης για να δημιουργήσει ένα εθνικιστικό αίσθημα στην κοινωνία μέσω της κριτικής της μιλιταριστικής δράσης των συμμαχικών δυνάμεων. Σύντομα φτιάχτηκε ο μύθος πως η επίθεση στη Δρέσδη αποτέλεσε μια ύπουλη δράση εναντία στον αθώο πληθυσμό χωρίς μιλιταριστικό σκόπο.
Λόγω του μύθου αυτού, συγκαλύφθηκε το γεγονός ότι η Δρέσδη ήταν μία πόλη με μεγάλη υποστήριξη προς τους ναζί και ότι οι ναζί έκαναν πιο σοβαρούς βομβαρδισμούς σε αγγλικές πόλεις. Βέβαια, κανείς δε θέλει να προσβάλλει τη μνήμη των νεκρών. Με την παραμέληση όμως του ιστορικού πλαισίου του ναζισμού, δημιουργήθηκε γόνιμο έδαφος για την εξέλιξη μιας νεοναζιστικής προπαγάνδας που βρήκε μεγάλη υποστήριξη μετά την επανένωση της Γερμανίας.
Για το λόγο αυτόν είναι για πολλούς αντιφασίστες και η μνήμη της αστικής τάξης και η πορεία αφετηρία της κριτικής. Το 2011 οι νεοναζί οργάνωσαν δύο συγκεντρώσεις: στις 13 Φλεβάρη μία πορεία με δάδες (ιδιαίτερα για τους ντόπιους) και στις 19 Φλεβάρη μια πανευρωπαϊκή πορεία. Η αντιφασιστική κινητοποίηση εστίασε στο δεύτερο γεγονός.
Η κινητοποίηση για την αντιφασιστική διαμαρτυρία
Όπως πέρσι, που η νεοναζιστική πορεία εμποδίστηκε για πρώτη φόρα, η κινητοποίηση επεκτάθηκε σε παγγερμανικό επίπεδο. Λεωφορεία αναχώρησαν από κάθε πόλη της Γερμανίας προκειμένου να φέρουν διαδηλωτές/τριες στο σημείο της συγκέντρωσης. Κάποιοι ήρθαν με τρένο, ενώ στο σταθμό έγιναν τα πρώτα επεισόδια – νεοναζί επιτέθηκαν με μαχαίρια σε τρεις ακτιβιστές. Οι μπάτσοι δήλωσαν ότι δεν μπορούν να το επιβεβαιώσουν…
Συνολικά συμμετείχαν 20.000 άτομα από διαφορετικά φάσματα (αυτόνομοι, αντιφά, αντιρατσιστικές πρωτοβουλιές, αριστερές οργάνωσεις/κομμάτια…) στον αντιφασιστικό αποκλεισμό των περίπου 1.500 νεοναζί (κατά το προηγούμενο έτος ήταν 6.000-7.000).
«Τυφλοί στο δεξί μάτι» – Η γερμανική αστυνομία και ο ρόλος της στη Δρέσδη
Η στρατηγική των μπάτσων αυτήν τη μέρα ήταν να διαχωρίσουν τους νεοναζί από τους αντιφασίστες ώστε να μην έχουν καθόλου επαφή. Γι’ αυτό απαγόρευσαν στους αντιφασίστες/τριες να μπαίνουν στην πόλη με λεωφορεία, κι έτσι έπρεπε να περπατήσουν μερικά χιλιόμετρα από την εθνική. Η αστυνομία ενέργησε από την αρχή πολύ βίαια.
Εκτός από τα συνηθισμένα όπλα, όπως σπρέι πιπεριού, γκλομπ, γροθιές, κανόνια νερού[1] (στους -2 βαθμούς, χωρίς προειδοποίηση), σκύλους[2] κ.τ.λ., χρησιμοποίησαν και Pepperguns[3], γκλομπ ξύλων[4], κηφήνες[5] και γκαζάκια[6] ενάντια σε αντιφασίστες ακτιβιστές. Περισσότερα από 200 άτομα τραυματίστηκαν, μερικά πολύ σοβαρά.
Δεν υπήρξε ευκαιρία επαφής με τους νεοναζί που μαζεύτηκαν στον κεντρικό σταθμό λόγω της ισχυρής προστασίας των δυνάμεων καταστολής. Κάποιες ομάδες νεοναζί, ωστόσο, κινήθηκαν εκτός της πορείας χωρίς τη συνοδεία της αστυνομίας και επιτέθηκαν σε περαστικούς και –εκτός των άλλων– σε ένα εναλλακτικό house project.[7]
Αντίσταση στην κρατική καταστολή και στους ακροδεξιούς
Μετά τη βίαιη διάλυση ειρηνικών καθιστικών διαμαρτυριών από τους μπάτσους, ο μόνος τρόπος να εμποδιστεί η πορεία ακροδεξιών ήταν οι επιθετικές συγκρούσεις. Όταν η αστυνομία δεν μπορεί να εγγυηθεί την ασφάλεια των διαδηλωτών, δεν υπάρχει (σύμφωνα με το νόμο) η δυνατότητα να πραγματοποιηθεί η πορεία.
Κατά τις 3 το απόγευμα η αστυνομία ανακοίνωσε την ύπαρξη κατάστασης έκτακτης ανάγκης. Οι μπάτσοι προσπάθησαν να αντικαταστήσουν την έλλειψη ελέγχου της κατάστασης χρησιμοποιώντας σκληρή καταστολή, η οποία κατέληξε σε τουλάχιστον 79 συλλήψεις αντιφασιστών διαδηλωτών.
Οι νεοναζί δεν προχώρησαν ούτε ένα μέτρο και προσπάθησαν να αλλάξουν θέση και να πραγματοποιήσουν την πορεία στη Λειψία, αλλά και αυτό το σχέδιο ναυάγησε λόγω της τοπικής αντιφασιστικής αντίστασης.
Η Δρέσδη δεν είναι πια ένα ασφαλές οχυρό για τους φασίστες.
