Ανάληψη ευθύνης:
Δύο πυρήνες των CARI-PGG (Αυτόνομοι Πυρήνες της Άμεσης Επανάστασης / Praxedis G. Guerrero), σε συντονισμένες ενέργειες που πραγματοποιήθηκαν τα ξημερώματα της 3ης Οκτώβρη, επικοινωνούμε τις παρακάτω επιθέσεις με εκρηκτικά:
1. Τα κομάντο Fanya Kaplan, τοποθετήσαμε και πυροδοτήσαμε έναν εκρηκτικό μηχανισμό στο υποκατάστημα της τράπεζας Santander, που βρίσκεται στη λεωφόρο Τλαλπάν, στη συνοικία Τοριέγιο Γκέρρα, στο διαμέρισμα του Τλαλπάν της Πόλης του Μεξικού.
2. Ο πυρήνας ανταρτών Sole-Baleno επιτεθήκαμε με έναν εκρηκτικό μηχανισμό το σπίτι του Μανουέλ Κανιέδο [Manuel Cañedo], κοινοβουλευτικό μέλος του πολιτικού κόμματος “PRI” (Θεσμικό Επαναστατικό Κόμμα) και μέλος του OFIC του CRAP. Ο εκρηκτικός μηχανισμός τοποθετήθηκε στο σπίτι του επί της οδού Μαδρουγάδα, στη συνοικία Μπενίτο Χουάρες, στην πόλη Νεσαουαλκόγιοτλ.
Και οι δύο δράσεις εντάσσονται στο πλαίσιο της μαχητικής μνήμης των πεσόντων ανατρεπτικών στην σφαγή της 2ας Οκτώβρη 1968, σφαγή κατά την οποία εκατοντάδες ήταν αυτοί που δολοφονήθηκαν από τον μεξικάνικο στρατό, μόνο και μόνο για να διασφαλιστεί η τάξη εν όψει του κλίματος αισιοδοξίας για τους Ολυμπιακούς αγώνες που πραγματοποιήθηκαν εκείνη τη χρονιά στο Μεξικό. Το γεγονός αυτό γέννησε πολλές ένοπλες ομάδες και αντάρτες πόλης, που πολεμήθηκαν με αγριότητα κατά τη διάρκεια των δεκαετιών του ’70 και του ’80. Αν και δεν έχουμε συγγένεια με τις πολιτικές ή τους σκοπούς της πλειοψηφίας αυτών των ομάδων, δεν μπορούμε να ξεγράψουμε την αποτελεσματική τους δράση, τις δυναμικές ενέργειές τους και τον καθημερινό πόλεμο που κάποιες ομάδες και άτομα συντηρούσαν ενάντια στο μεξικάνικο κράτος: απαλλοτριώσεις, βομβιστικές επιθέσεις, εκτελέσεις, πολλές ένοπλες επιθέσεις που κατευθύνονταν μέρα με τη μέρα εναντίον των δυνάμεων της τάξης, με μερικές από αυτές να μην χρειάζονται κάποια ιδιαίτερη εξήγηση μιας και το απλό γεγονός της συνάντησης με ένα μπάτσο ήταν ήδη αρκετό… Αυτοί είναι οι πρόγονοι ενός πολέμου που συνεχίζει και σήμερα. Ένας πόλεμος τον οποίο το κράτος πάντα αρνείται, συγχέει ή καταστέλλει μιντιακά, ένας πόλεμος που σήμερα παραμένει υπαρκτός με άλλες προοπτικές, θέσεις, ιδέες και διαφορετικές αποφάσεις σε κάποιες περιπτώσεις, ή ίσως είναι καλύτερα να πούμε, ριζικά διαφορετικές.
Με αυτές τις ενέργειες στεκόμαστε αλληλέγγυοι με τους συντρόφους που πραγματοποίησαν τις ταραχές κατά τη διάρκεια των εκδηλώσεων για την 2η Οκτώβρη, στο Τσιλπανσίνγκο Γκερρέρο, στην Τσιάπας και στην Οαχάκα. Στεκόμαστε αλληλέγγυοι με εκείνους που συνελήφθησαν γιατί διέρρηξαν την καθιερωμένη τάξη του συστήματος των «ειρηνικών» διαδηλώσεων, μιας και αυτός ο τύπος «ειρηνικών» διαδηλώσεων είναι εύκολα ελέγξιμος από το κράτος… Οι σημερινοί αριστεροί έχουν την εμμονή να χρησιμοποιεί όλος ο κόσμος μη βίαιες μεθόδους ενάντια σε ένα σύστημα εξαιρετικά βίαιο και καλά οπλισμένο και αυτό ισοδυναμεί με αυτοκτονία… Και σαν να μην έφτανε αυτό, οι αριστεροί έχουν δημιουργήσει πασιφιστικούς μύθους, όπως για τον πόλεμο του Βιετνάμ που υποτίθεται πως τελείωσε επειδή οι χίπηδες τραγουδούσαν έξω από το Λευκό Οίκο, όταν στην πραγματικότητα ο πόλεμος τελείωσε λόγω των ένοπλων και βίαιων ενεργειών των Βιετκόνγκ.
Περισσότερη βία ενάντια στο κράτος, το Κεφάλαιο και την Εκκλησία!
Περισσότερες επιθέσεις ενάντια στο τεχνοσύστημα!
Περισσότεροι εμπρησμοί ενάντια στα κέντρα κατανάλωσης και εμπορευματοποίησης!
Σε πόλεμο ενάντια στο κράτος!
Αυτόνομοι Πυρήνες της Άμεσης Επανάστασης / Praxedis G. Guerrero