Λαϊκή εξέγερση και πολλοί νεκροί στη Δυτική Σαχάρα μετά την καταστολή από τον μαροκινό στρατό και παρακρατικούς

Όλα ξεκίνησαν όταν στις 7 Νοεμβρίου, περίπου στις 7 το απόγευμα, όταν πάνω από το 80 τεθωρακισμένα των ΜΑΤ[1] και περίπου 30 ασθενοφόρα, μπήκαν από το σημείο εξόδου του Ελ Ααϊούν προς τον καταυλισμό και η πόρτα του σημείου ελέγχου έκλεισε εντελώς πίσω τους. Το ίδιο σημείο ελέγχου ήταν η αφετηρία ενός κονβόι αυτοκινήτων Σαχαράουι, που προσπαθούσαν να φτάσουν στον Ειρηνικό Καταυλισμό Αξιοπρέπειας. Όταν συνειδητοποίησαν ότι ο στρατός είχε κλείσει το σημείο ελέγχου εντελώς και η πρόσβαση στο στρατόπεδο ήταν αδύνατη, όλοι οι Σαχαράουι άρχισαν μία καθιστική διαμαρτυρία για να αναγκάσουν τους εισβολείς να ανοίξουν την πρόσβαση. Σε προηγούμενες περιπτώσεις μια τέτοια δράση ήταν αποτελεσματική και οι Σαχαράουι στο τέλος κατάφερναν να εισέλθουν στον καταυλισμό, αλλά αυτή τη φορά δεν ήταν. Οι στρατιωτικοί και οι μπάτσοι, οι οποίοι είχαν τον έλεγχο του σημείου, επιτέθηκαν στη διαδήλωση με δακρυγόνα. Αυτό ήταν το γεγονός που προκάλεσε μια μαζική διαμαρτυρία στην πόλη της Ελ Ααϊούν.

Οι Σαχαράουι, βλέποντας ότι η πρόσβαση στον καταυλισμό ήταν κλειστή, άρχισαν να στήνουν διαδηλώσεις διαμαρτυρίας σε όλο το Ελ Ααϊούν, έκαψαν φωτογραφίες του βασιλιά και σημαίες του Μαρόκου. Εκείνη τη στιγμή οι μαροκινές δυνάμεις ασφαλείας ξεκίνησαν μια σκληρή επέμβαση και, μετά από πολλές ταραχές και συγκρούσεις μεταξύ των δύο πλευρών, οι περιπολίες των μαροκινών εποίκων οπλισμένες με μαχαίρια και προστατευμένες από τα μαροκινά ΜΑΤ, κατάφεραν στο τέλος να πάρουν τον έλεγχο της πόλης. Οι δεκάδες τραυματίες των Σαχαράουι μεταφέρθηκαν με ασθενοφόρα στο πολιτικό νοσοκομείο του Ελ Ααϊούν και, αφού θεραπεύτηκαν, απήχθηκαν από την αστυνομία και μεταφέρθηκαν σε άγνωστο προορισμό[2]. Η πόλη του Αλ Ααϊούν κατάφερε να κοιμηθεί δύο ώρες, από τις 4 ως τις 6 το πρωί. Στις 6.00 π.μ., τοπική ώρα, το Μαρόκο άρχισε μια βάναυση επίθεση εναντίον του καταυλισμού Gdeim Izik.

Πριν ξημερώσει, το ελικόπτερο που πετάει συνεχώς πάνω από τον καταυλισμό αφότου στήθηκε αυτός, άρχισε από ένα μεγάφωνο να απειλεί πως το Μαρόκο θα εισέβαλε στον καταυλισμό, το οποίο, και ότι παρά τις διαπραγματεύσεις, δεν θα μπορούσε να συναινέσει στη συνέχιση της ύπαρξής του .

Μερικές στιγμές αργότερα, πάνω από 80 οχήματα της αστυνομίας και των δυνάμεων ταχείας επέμβασης του Μαρόκο εισέβαλαν στο Gdeim Izik από την ανατολική περιοχή του. Το ελικόπτερο συνέχισε να ρίχνει από τον αέρα βόμβες δακρυγόνων που έκαναν τους ανθρώπους να μην μπορούν να αναπνεύσουν. Μέσα σε όλα αυτά, οι κάτοικοι του καταυλισμού κατάφεραν να μαζέψουν τις γυναίκες και τα παιδιά και να αρχίζουν να τα βγάζουν έξω με τζιπ. Η ταχύτητα της στιγμής τους εμπόδισε να κάνουν το ίδιο με το σύνολο των ευάλωτων ομάδων του πληθυσμού και έτσι αυτές οι ομάδες υποχρεώθηκαν να βγουν έξω με τα πόδια ή υποστούν τις αγριότητες των μαροκινών κατά ην αποχώρησή τους.

Η συντρόφισσα Thawra που βρισκόταν με αυτές τις γυναίκες διηγείται πώς ο στρατός και οι αστυνομικές διμοιρίες των ΜΑΤ χτύπησαν βάναυσα πολλούς από τους νέους Σαχαράουι που τις συνόδευαν. Διηγείται την περίπτωση, για παράδειγμα, του Μπατσίρ Λάγια, πρώην πολιτικού κρατούμενου Σαχαράουι, ο οποίος δέχθηκε επίθεση από περισσότερους από 60 άνδρες των μαροκινών ΜΑΤ και πως τον ανέβασαν σε ένα από τα οχήματά τους (μαροκινά) έχοντας χάσει τις αισθήσεις του και ματωμένο, μαζί με δύο άλλους  ακτιβιστές Σαχαράουι.
Το στρατόπεδο εκκενώθηκε σε λιγότερο από δύο ώρες. Οι μαροκινές δυνάμεις καταστολής σάρωσαν ό,τι βρήκαν στο δρόμο τους, και παρά την ισχυρή αντίσταση που αντέτειναν οι Σαχαράουι, η επίθεση του Μαρόκου πέτυχε το στόχο της. Με σιγουριά μπορεί να ειπωθεί ότι η επίθεση είχε τουλάχιστον 7 νεκρούς και εκατοντάδες τραυματίες Σαχαράουι. Τα πτώματα συλλέχτηκαν από τις μαροκινές δυνάμεις του στρατού και αποθηκεύτηκαν στις ρυμουλκούμενες καρότσες των οχημάτων τους.

Παράλληλα με την επέμβαση στο Gdeim Izik, ο πληθυσμός Σαχαράουι ήταν στην κατεχόμενη πόλη της Αλ Ααϊουν, άρχισε να βγαίνει στους τους δρόμους και τα εκδηλώνει έντονα την αντίθεσή του στη σφαγή που είχαν κάνει οι μαροκινοί. Έκαψαν κι άλλες μαροκινές σημαίες και ανέμιζαν με περηφάνια τις σημαίες του RASD.
Η απάντηση του Μαρόκου ήταν άμεση και το ελικόπτερο που ήταν στην Gdeim Izik κινήθηκε προς την Λααγιούν για να πετάξει στον ουρανό της πόλης και να βομβαρδίσει με δακρυγόνα τους Σαχαράουι που ήταν στους δρόμους.

Οι στρατιωτικές δυνάμεις έσπευσαν να χρησιμοποιήσουν όλα τα όπλα τους και οι πυροβολισμοί εναντίον του λαού της Σαχάρας μαίνονταν όλο το πρωί και μέχρι τις 8 το απόγευμα της επόμενης ημέρας.

Ο λαός της Δυτικής Σαχάρας αντιστάθηκε σθεναρά και σημαίες του SADR ανέμιζαν σε όλα τα σπίτια. Ο λαός πήρε τον έλεγχο της πόλης στα χέρια του αρκετές φορές κατά τη διάρκεια της ημέρας. Κατάφερε να κάψει το ONP (Εθνική Υπηρεσία Αλιείας, ως ένδειξη της αντίθεσής τους στη λεηλασία των φυσικών πόρων της Σαχάρας από το Μαρόκο), επτά γραφεία της Western Union, τέσσερις τράπεζες, πολλά αστυνομικά τμήματα (συμπεριλαμβανομένου και αυτού στην κεντρική λεωφόρο Σμάρα), όλα τα γραφεία των τηλεοπτικών σταθμών … κατέλαβαν και έθεσαν υπό τον έλεγχό τους δύο άρματα μάχης, έκαψαν αυτοκίνητα για να κάνουν οδοφράγματα και να προστατευτούν από τις μαροκινές επιθέσεις με θωρακισμένα αυτοκίνητα, πυροβόλα όπλα, ΜΑΤ, στρατό…και όλα αυτά μαζί με τις φωνές για αυτοδιάθεση και ελευθερία, από τους Σαχαράουι που δεν σταμάτησαν ούτε ένα λεπτό και ούτε και τώρα έχουν σταματήσει.

Καθ ‘όλη τη διάρκεια της ημέρας οι ταραχές συνεχίστηκαν, τα ασθενοφόρα δεν σταμάτησαν να μεταφέρουν στα νοσοκομεία πολίτες Σαχαράουι και στρατιώτες, και αυθαίρετες συλλήψεις και βάναυσες επιθέσεις εναντίον του πληθυσμού Σαχαράουι πραγματοποιούνταν ανά πάσα στιγμή.

Η ημέρα άφησε πίσω της πάνω από 300 αγνοούμενους, εκατοντάδες τραυματίες και ένα απροσδιόριστο αριθμό κρατουμένων Σαχαράουι που μεταφέρθηκαν στην στρατιωτική βάση που βρίσκεται στο βόρειο τμήμα της Αλ Ααϊουν, και μέχρι τώρα (Σ.τ.Μ. 9/11) αγνοείται η τύχη τους. Υπάρχουν αρκετοί νεκροί, τουλάχιστον δύο  Σαχράουι και ένας μαροκινός αστυνομικός (μόνο από τις συγκεκριμένες συγκρούσεις).

Επί του παρόντος, η πόλη έχει καταληφθεί από τις μαροκινές δυνάμεις καταστολής, βαριά οπλισμένες στο σύνολό τους, αλλά εξακολουθούν να πραγματοποιούνται διαδηλώσεις στους κεντρικούς δρόμους τηςΑλ Ααϊούν και στα προάστια με πληθυσμό σαχαράουι. Το Μαρόκο έχει επιβάλλει απαγόρευση της κυκλοφορίας μετά τη δύση του ήλιου.

H μαροκινή αστυνομία προέτρεψε σήμερα(Δευτέρα 8/11) μαροκινούς εποίκους  να εισβάλλουν στην πρωτεύουσα της Δυτικής Σαχάρας Ελ Ααϊούν  « να ισοπεδώσουν, να λεηλατήσουν και να καταστρέψουν» σπίτια Σαχαράουι και να χτυπήσουν τους κατοίκους τους, όπως ενημέρωσε το Υπουργείο Κατεχομένων Εδαφών της Αραβικής Δημοκρατίας της Δυτικής Σαχάρας(Σαχαράουι) (SADR). Επιπλέον, επιβεβαίωσε ότι οι κρατούμενοι Σαχαράουι στην Ελ Ααϊούν “είναι δεκάδες,” αν και δεν έχει καταφέρει να τους εντοπίσει.

Όπως εξηγεί, ο στρατός του Μαρόκου έχει βγει στους δρόμους του Ελ Ααϊούν και ενθαρρύνει “υποτιθέμενους εποίκους”  από το Μαρόκο να μπουν σε συνοικίες της πόλης που είναι γνωστό ότι κατοικούνται από μία πλειοψηφία αυτοχθόνων της Δυτικής Σαχάρας (Σαχαράουι).

Από το 2005, περίπου επτά χιλιάδες αστυνομικοί με πολιτικά μπαίνουν μέσα στον άμαχο πληθυσμό για να είναι σε θέση “να ενεργήσουν ανά πάσα στιγμή», επιβεβαιώνει η ίδια πηγή. Η αστυνομία υποδεικνύει ποια είναι τα σπίτια που ανήκουν σε Σαχάραουι και σ’ αυτά γίνονται επιδρομές, λεηλασίες και καταστροφές, καθώς και βιαιοπραγίες στους ανθρώπους που ζούνε μέσα σε αυτά.
Αργότερα, σύμφωνα με την ίδια πηγή, αποσπάσματα της αστυνομίας συγκέντρωσαν ομάδες εποίκων, υποδεικνύοντας τους[3] τη διαδρομή που θα πρέπει να κάνουν πορεία, φωνάζοντας συνθήματα. Προειδοποίησε για το ενδεχόμενο η μαροκινή καταστολή να εξαπλωθεί και σε άλλες πόλεις της Δυτικής Σαχάρας. “Οι απώλειες από την εισβολή των μαροκινών δυνάμεων ασφαλείας στον καταυλισμό διαμαρτυρίας ανέρχονται σε χιλιάδες και, αν και ακόμα είναι άγνωστος ο αριθμός των νεκρών” μετέδωσε το πρακτορείο ειδήσεων σαχαράουι SPS[4] επικαλούμενο πηγές του Υπουργείου της Αραβικής Δημοκρατίας Σαχαράουι (SADR).

Εν τω μεταξύ, οι περίπου 20.000 Σαχαράουι που εκδιώχτηκαν από τον καταυλισμό διαμαρτυρίας θα χωρίζονταν σε ομάδες από τις μαροκινές δυνάμεις ασφαλείας και θα εξαναγκάζονταν να επιστρέψουν στην Αλ Ααϊούν με τα πόδια.

Σύμφωνα με την ίδια πηγή, στην πόλη της Αλ Ααϊούν διεξάγεται πόλεμος και ο στρατός επιτίθεται αδίστακτα στους πολίτες Σαχαραουί που διαδηλώνουν στους δρόμους. Πυροβολούν τους ανθρώπους με πραγματικά πυρά εκτός από σφαίρες από καουτσούκ. Ο αριθμός των τραυματιών είναι ανυπολόγιστος. Το κορμί ενός νεαρού Σαχαράουι διαπεράστηκε από μία σφαίρα και υπάρχουν φόβοι για τη ζωή του.

Οι συγκρούσεις συνεχίζονταν μέχρι τα ξημερώματα της Τρίτης 9/11.

Χθες, Δευτέρα 8/11, εκατοντάδες άτομα διαδήλωσαν έξω από την πρεσβεία του Μαρόκου στη Μαδρίτη, ενάντια στις δολοφονίες που διαπράττουν στη Δυτική Σαχάρα οι δυνάμεις καταστολής του Μαρόκου και στην αιματηρή εκκένωση του καταυλισμού διαμαρτυρίας. Η ισπανική αστυνομία είχε αποκλείσει το χώρο έξω από την πρεσβεία και εμπόδισε τους διαδηλωτές να την πλησιάσουν(φωτογραφίες εδώ).

Από σήμερα έχει πέσει το http://www.saharathawra.com/ που μετέδιδε τις ειδήσεις από τη Δυτική Σαχάρα και ανέβαζε φωτογραφίες και βίντεο από τις θηριωδίες του μαροκινού στρατού. Η καλή δικτύωση και η γρήγορη αντίδραση των ισπανόφωνων και άλλων δικτύων αντιπληροφόρησης είχε σαν αποτέλεσμα να βγουν προς τον έξω κόσμο όλα αυτά τα βίντεο που δημοσιεύει και το contrainfo, και πολλά ακόμα.

Περισσότερα βίντεο εδώ και εδώ.

http://www.kaosenlared.net/

http://www.lahaine.org

http://www.saharathawra.com/


[1] Ουσιαστικά πρόκειται για άρματα του στρατού. Στο Μαρόκο στρατός και αστυνομία είναι συγκοινωνούντα δοχεία. Γι’ αυτό και λίγο μετά στο πρωτότυπο κείμενο γίνεται λόγος για στρατό.

[2] Κάπως έτσι έχουν φτάσει οι αγνοούμενοι να είναι περισσότεροι από τους νεκρούς

[3] Δε μιλάμε για μαροκινό πληθυσμό αλλά για ένα ετερόκλητο φασισταριό που έχει στρατολογηθεί από το μαροκινό (παρα)κράτος ως μία πολιτοφυλακή και κινητοποιείται επ’ αμοιβή, καταστέλλοντας με τον πιο απάνθρωπο τρόπο τον αγώνα του ηρωικού λαού της Δυτικής Σαχάρας για αυτονομία στα καταπατημένα από το Μαρόκο εδάφη του.

[4] Πρόσκειται στο Πολισάριο( Λαϊκό Μέτωπο για την Απελευθέρωση της Δυτικής Σαχάρας)