Τύνιδα, 25 Δεκεμβρίου 2010: Ένας Τυνήσιος έφηβος σκοτώθηκε την Παρασκευή και άλλοι δέκα τραυματίστηκαν,
όταν διαδηλωτές επιτέθηκαν σε φυλάκιο της εθνοφρουράς σε μια περιοχή όπου μαίνονται εντάσεις λόγω της ανεργίας, που μαστίζει ιδιαίτερα τους νέους. Μια κοινωνική έκρηξη σε τέτοια κλίμακα δεν έχει προηγούμενο στην εξαιρετικά καταπιεστική και αυστηρά ελεγχόμενη κοινωνία της χώρας αυτής της Βόρειας Αφρικής. Οι διαδηλωτές που ζητούσαν εργασία συγκρούστηκαν με τις δυνάμεις ασφαλείας ενώ οι διαμαρτυρίες εξαπλώνονταν σε όλη την Τυνησία. Ο Μοχάμεντ Αμάρι, 18 ετών, σκοτώθηκε από έναν πυροβολισμό της αστυνομίας όταν αυτή άνοιξε πυρ εναντίον των διαδηλωτών στο Σίντι Μπου Ζιντ (βίντεο), μια πόλη περίπου 200 χιλιόμετρα ανατολικά της πρωτεύουσας, της Τύνιδας. Αρκετές χιλιάδες άτομα πήραν μέρος στην ίδια διαδήλωση (βίντεο), που γρήγορα έγινε βίαιη. Διαδηλωτές έβαλαν φωτιά σε τρία περιπολικά, σε μια ατμομηχανή, στην τοπική έδρα του κυβερνώντος κόμματος, καθώς και σε ένα φυλάκιο εθνοφρουράς, του οποίου οι φρουροί κατέφυγαν σ’ ένα τζαμί. Η αστυνομία είχε περικυκλώσει την πόλη και δεν άφηνε τους ανθρώπους να ταξιδεύουν μέσα ή έξω, ενώ έγιναν πολλές συλλήψεις. Η κυβέρνηση επιβεβαίωσε το συμβάν σχολιάζοντας ότι δύο μέλη της εθνικής φρουράς βρίσκονταν σε σοβαρή κατάσταση με εγκαύματα.
Οι διαδηλώσεις είχαν ξεκινήσει στις 17 Δεκεμβρίου, όταν η αστυνομία κατάσχεσε τα εμπορεύματα του γυρολόγου Μοχάμεντ Μπουαζίζι, 26 ετών, τον οποίο κατηγόρησε για παράνομο εμπόριο, χωρίς άδεια πώλησης.Όταν η αστυνομία κατάσχεσε την πραμάτεια του, περιχύθηκε ο ίδιος με βενζίνη και αυτοπυρπολήθηκε, όπως εξήγησαν από την Ένωση Υπεράσπισης Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων Τυνησίας. Ο Μπουαζίζι διακομίστηκε σε νοσοκομείο της Τύνιδας με βαρύτατα εγκαύματα. Το περιστατικό προκάλεσε βίαιες διαμαρτυρίες, στις οποίες διαδηλωτές έκαιγαν λάστιχα και φώναζαν συνθήματα απαιτώντας θέσεις εργασίας. Η κυβέρνηση το χαβά της: Δήλωσε ότι η βία ήταν μεμονωμένο φαινόμενο το οποίο εκμεταλλευόταν η αντιπολίτευση.
Στις 22 Δεκεμβρίου άλλος ένας νέος αυτοκτόνησε αγγίζοντας καλώδιο υψηλής τάσης. Πριν πεθάνει φώναξε: «Όχι στη μιζέρια! Όχι στην ανεργία!» Η απελπισία αυτών των νέων ανθρώπων αντικατοπτρίζει τα υψηλά επίπεδα ανεργίας στην Τυνησία. Επίσημα η ανεργία είναι γύρω στο 14%, αλλά στην πραγματικότητα είναι πολύ μεγαλύτερη. Περισσότερα από τα μισά άτομα που ψάχνουν δουλειά είναι απόφοιτοι πανεπιστημίου και ο μισός πληθυσμός έχει ηλικία μικρότερη των 25 ετών. Αυτή η κατάσταση έχει οδηγήσει πολλούς νέους στη μαύρη εργασία, όπου προσπαθούν να επιβιώσουν πουλώντας διάφορα εμπορεύματα στο δρόμο. Πολλοί από αυτούς τους ανθρώπους που θεωρούνται αυτοαπασχολούμενοι βρίσκονται σε απελπιστική κατάσταση.
Έχει γνωστοποιηθεί ότι υπήρξαν διαδηλώσεις στο Σαφάκες, στο Καϊρούαν, στο Σούσε, στο Μεντνίν και στο Μπεν Γερδάνε. Οι δυνάμεις ασφαλείας επιτέθηκαν στους διαδηλωτές στο Σαφάκες. Στο Μεντνίν έγιναν διαδηλώσεις οργανωμένες από συνδικάτα, κατά τις οποίες οι διαδηλωτές φωνάξανε: «Χρειαζόμαστε δουλειά», «Η κυβέρνηση θα έπρεπε να ντρέπεται!» Στο Καϊρούαν η αστυνομία επιτέθηκε στους διαδηλωτές προκαλώντας άγνωστο αριθμό τραυματιών, από τους οποίους πολλοί μεταφέρθηκαν σε νοσοκομείο. Άγνωστος είναι επίσης ο αριθμός των συλληφθέντων. Οι πληροφορίες σχετικά με τις διαδηλώσεις είναι πολύ περιορισμένες επειδή «παρεμποδίζονται» οι δημοσιογράφοι των πόλεων όπου αυτές έγιναν. Η κυβέρνηση έχει απαγορεύσει την κυκλοφορία των εφημερίδων της αντιπολίτευσης Tareeq-al Jadid και Αl Mawqif επειδή ενημέρωναν για τις διαδηλώσεις.
Το μεγαλύτερο μέρος της κάλυψης των γεγονότων προέρχεται από δίκτυα όπως το Twitter, το Facebook και το YouTube. Ο τοπικός ακτιβιστής Αλί Μπουαζίζι περιέγραψε τις συνεχόμενες διαδηλώσεις-διαμαρτυρίες στην πόλη Σίντι Μπου Ζιντ. Εξήγησε στους Financial Times μέσω τηλεφώνου: «Υπήρξαν συγκρούσεις μέχρι να πέσει η νύχτα. Τώρα υπάρχει έντονη αστυνομική παρουσία στην πόλη. Είναι στους κεντρικούς δρόμους και στα κυβερνητικά κτήρια. Κατά τη διάρκεια της μέρας είναι ήρεμοι, αλλά ο κόσμος συνηθίζει να βγαίνει τη νύχτα, και τότε είναι που αρχίζουν οι συγκρούσεις».
Οι διαμαρτυρίες έχουν εξαπλωθεί στην πρωτεύουσα. Την Τρίτη διαδήλωσαν οι δικηγόροι στην Τυνησία για να εκφράσουν την αλληλεγγύη τους στους διαδηλωτές. Ένα συνδικάτο σπουδαστών της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης διαδήλωσε έξω από το υπουργείο Παιδείας. Οι δυνάμεις ασφαλείας μπλοκάρανε τη συγκέντρωση της Ομοσπονδίας Συνδικάτων της Τυνησίας στην πόλη Γκάφσα.
Αυτές οι εκδηλώσεις αλληλεγγύης αντικατοπτρίζουν τη γενικευμένη αλληλεγγύη προς τη δύσκολη κατάσταση των 
ανέργων και την αυξανόμενη δυσαρέσκεια για την κυβέρνηση του προέδρου Zine al-Abidine Ben Ali, ο οποίος σε ένα τηλεοπτικό πρόγραμμα κατήγγειλε τις διαδηλώσεις ως «απαράδεκτες». «Θα εφαρμοστεί ο νόμος με όλη του την ισχύ για να τιμωρηθεί μια μειοψηφία εξτρεμιστών και μισθοφόρων που καταφεύγουν στη βία και στις αναταραχές», είπε ο ίδιος. Ο Μπεν Άλι διαδέχτηκε τον πρόεδρο Habib Burguiba το 1987. Ο Μπουργκούιμπα είχε κυβερνήσει την Τυνησία μέχρι τη στιγμή που αυτή η γαλλική αποικία κέρδισε την ανεξαρτησία της, το 1956. Κατά τη διάρκεια των τελευταίων 23 χρόνων ο Μπεν Άλι έχει καταστείλει ανελέητα κάθε διαφωνία. Μια δημοσιευμένη διαρροή πληροφορίας της αμερικανικής κυβέρνησης από το WikiLeaks περιέγραφε την Τυνησία ως ένα «αστυνομικό κράτος», παρόλο που η Ουάσινγκτον στηρίζει το καθεστώς. Η Τυνησία είναι επίσημα μία… πολυκομματική δημοκρατία, αλλά ο Μπεν Άλι κερδίζει συστηματικά τις εκλογές με συντριπτικές πλειοψηφίες. Στις τελευταίες εκλογές του 2009 κέρδισε το 89,62% των ψήφων. Δύο από τους τρεις αντίπαλους υποψήφιους ήταν υποστηρικτές του, ενώ στον τρίτο απαγορεύτηκε να βάλει προεκλογικές αφίσες.
Η Human Rights Watch δήλωσε ότι οι εκλογές είχαν λάβει χώρα σε «ατμόσφαιρα καταπίεσης». Η Επιτροπή Προστασίας Δημοσιογράφων ανακοίνωσε ότι το 97% της κάλυψης των μέσων «ενημέρωσης» ήταν αφιερωμένη στον Μπεν Άλι. Καταργήθηκαν όλα τα συνδικάτα των δημοσιογράφων της Τυνησίας, και ο δημοσιογράφος Taufik Ben Brik καταδικάστηκε σε εννέα χρόνια φυλάκιση μετά τη δημοσίευση διαφόρων άρθρων στον γαλλικό Τύπο. Η δημοσιογράφος της Le Monde Florence Beaugé απελάθηκε.
http://www.youtube.com/watch?v=gfGLbkK3Tog&feature=related
Οι διαμαρτυρίες έχουν ξεσπάσει επειδή η οικονομική κατάσταση στην Τυνησία έχει επιδεινωθεί ως αποτέλεσμα της μείωσης του εμπορίου με την Ευρώπη, της κύριας εμπορικής της συνεταίρου και πηγής τουρισμού. Η Τυνησία έχει ισχυρή εξάρτηση από τον τουρισμό και τη γεωργία. Τώρα υπάρχει σκληρός ανταγωνισμός για την τουριστική αγορά με άλλες χώρες του Μαγκρέμπ, όπως η Αίγυπτος και το Ισραήλ, λόγω της μείωσης της ζήτησης από τους Ευρωπαίους, που δε διαθέτουν χρήματα. Αλλά τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η Τυνησία δεν είναι προσωρινά. Αντικατοπτρίζουν τις προσπάθειες που έρχονται από μακριά να αναπροσανατολίσουν την οικονομία προς την παγκόσμια αγορά κάτω από την πίεση των μεγάλων ιμπεριαλιστικών δυνάμεων. Είναι σε εξέλιξη ένα πρόγραμμα διαρθρωτικών προσαρμογών κάτω από το οποίο δεν επιδοτούνται πια οι τιμές των βασικών προϊόντων. Έχουν ιδιωτικοποιηθεί οι κρατικές επιχειρήσεις και η απασχόληση έχει μειωθεί δραματικά.
Η κυβέρνηση έχει σπεύσει να υποσχεθεί ανάπτυξη στις πιο επηρεασμένες ζώνες, καθώς και μέτρα για να αυξηθεί η απασχόληση. Τοπικοί αξιωματούχοι του Σίντι Μπου Ζιντ τέθηκαν εκτός υπηρεσίας και έγινε κυβερνητικός μετασχηματισμός. Παρ’ όλα αυτά, οι κοινωνικές εντάσεις έχουν φτάσει στο απροχώρητο. Από την ημερήσια εφημερίδα Asharq Al-Awsat, που εκδίδεται στο Λονδίνο, ο αρθογράφος Abdulrahman al Rashed προειδοποίησε ότι οι διαμαρτυρίες δείχνουν απώλεια αξιοπιστίας στην πολιτική. Ανέφερε: «Οι διαδηλώσεις στην Τυνησία αρνούνται να σταματήσουν, έχουν επεκταθεί σε όλες τις πόλεις και έχουν φτάσει μέχρι την πρωτεύουσα, προκαλώντας ξεκάθαρα το κράτος. Θα έπρεπε να ανησυχούμε για την Τυνησία ή πρόκειται απλά για μία ακόμη κρίση υποκινούμενη από την τιμή του ψωμιού, που θα επιλυθεί με μερικές υποσχέσεις και τη χρήση των στρατιωτικών δυνάμεων… Κατά τη γνώμη μου, το πρόβλημα της Τυνησίας είναι περισσότερο πολιτικό, παρά οικονομικό, και έχει προεκτάσεις πέρα από την οργή των στρατιών των ανέργων. Είναι ένα πρόβλημα έλλειψης εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση και απώλειας της αξιοπιστίας της».
Ο Αλ Ρασέντ συνέχισε επισημαίνοντας ότι η Τυνησία είναι ένα από τα πιο εύπορα αραβικά καθεστώτα όσον αφορά το κατά κεφαλήν εισόδημα και έχει ένα καλύτερο εκπαιδευτικό σύστημα. Αφού επισήμανε ότι έχει έναν υψηλότερο ρυθμό ανάπτυξης απ’ ό,τι η γειτονική Αλγερία, η οποία έχει αποθέματα πετρελαίου και φυσικού αερίου, διερωτήθηκε: «Αν οι πολίτες της Τυνησίας δεν είναι ικανοποιημένοι, τότε τι μπορεί να πει κανείς για τους πολίτες άλλων αραβικών εθνών που υποφέρουν μια κατάσταση και μια πραγματικότητα ακόμα χειρότερη;»
http://www.rebelion.org , http://www.wsws.org, http://sysiphus-angrynewsfromaroundtheworld.blogspot.com