Στις 12 Ιανουαρίου το πρωί πραγματοποιήθηκαν στα δικαστήρια της Βαρκελώνης οι τρεις πρώτες δίκες εξπρές των
κρατουμένων που συλλήφθηκαν στις κινητοποιήσεις της γενικής απεργίας της 29ης Σεπτεμβρίου. Εκείνη την μέρα συνελήφθησαν συνολικά 43 άτομα στη Βαρκελώνη.
Τους τελευταίους μήνες, εκτός από την πρόοδο στις έρευνες, έχει δημιουργηθεί μια ομάδα υποστήριξης για τις γυναίκες κρατούμενες, συλληφθείσες την ημέρα της γενικής απεργίας. Αυτή η ομάδα, μαζί με τη Συνέλευση της Βαρκελώνης, κάλεσε για τις 12 Ιανουαρίου μία συγκέντρωση μπροστά στις πόρτες του Δικαστικού Μεγάρου, σε ένδειξη αλληλεγγύης στα άτομα που έγιναν στόχος των αντιποίνων, στην οποία συμμετείχαν περίπου 50 άτομα.
Οι δίκες άρχισαν αργότερα από την προγραμματισμένη ώρα έναρξης, επειδή ο βασικός δικαστής ήταν άρρωστος. Το γεγονός αυτό έκανε εκείνο το πρωί να γίνει πολύ μακρύ για όλους. Στην πρώτη από τις δίκες, στην οποία ζητείτο ποινή φυλάκισης ενός έτους και εννέα μηνών για μια γυναίκα που συνελήφθη το πρωί της 29ης Σεπτεμβρίου. Υποστήριξε ότι συνελήφθη όταν παρατήρησε μία γυναίκα μπάτσο για την πολύ επιθετική συμπεριφορά της σε μια στιγμή που όλα ήταν ήσυχα. Οι μπάτσοι δήλωσαν, με αντιφατικό τρόπο, ότι εκείνη είχε επιτεθεί πρώτη στη μπάτσο. Η εισαγγελία δεν έχει παρουσιάσει κανένα περαιτέρω αποδεικτικό στοιχείο που να επιβεβαιώνει τους ισχυρισμούς αυτούς και η υπεράσπιση ζήτησε απαλλακτική απόφαση λόγω έλλειψης αποδείξεων.
Στη δεύτερη δίκη, κατά την οποία ο εισαγγελέας ζήτησε ποινή φυλάκισης 3 ετών, άλλοι τρεις μπάτσοι προσπάθησαν να κάνουν πιστευτή μία εντελώς απίθανη εκδοχή για να δικαιολογήσουν τις κατηγορίες για διατάραξη της δημόσιας τάξης και επίθεση κατά της Αρχής. Πολλοί μάρτυρες που είχαν κληθεί από τη συνήγορο υπεράσπισης κατέθεσαν εναντίον της εκδοχής της αστυνομίας. Και στην περίπτωση αυτή ζητήθηκε η αθώωση της από την υπεράσπιση λόγω έλλειψης αποδεικτικών στοιχείων.
Στην Τρίτη δίκη επαναλήφθηκε μια παρόμοια ιστορία, αναδεικνύοντας ότι οι συλλήψεις της 29ης Σεπτεμβρίου έγιναν στη τύχη (ήταν τυφλές). Η υπεράσπιση ζήτησε και εδώ την αθώωση.
Και οι τρεις υποθέσεις πάνε για καταδίκες. Αξίζει να σημειωθεί ότι το Σάββατο 15/1 στις 8 μ.μ. το βράδυ θα γίνει ένα πάρτι στον κατειλημμένο κοινωνικό χώρο L´Astilla, στο Hospitalet de Llobregat, για να συγκεντρωθούν χρήματα για την ομάδα υποστήριξης των κρατουμένων, προκειμένου να γίνει δυνατή η πληρωμή των δικαστικών εξόδων.
Ακολουθεί η κοινή ανακοίνωση της Ομάδας υποστήριξης στους κρατούμενους της 29ης Σεπτεμβρίου και της Συνέλευσης της Βαρκελώνης
Αθώωση στους συλληφθέντες της Γενικής Απεργίας!
«Οι επίσημες εκδοχές δε μίλησαν καθόλου για την « άλλη απεργία »που έζησε στη Βαρκελώνη στις 29 Σεπτεμβρίου, η οποία συσπείρωσε κοινωνικούς τομείς αποκλεισμένους από τον επίσημο συνδικαλισμό, έκανε ορατή τη συμμετοχή και τη διαμαρτυρία των γυναικών, των νέων και των μεταναστών και έγινε ο πρωταγωνιστής στο δρόμο. Μια απεργία που άρχισε ουσιαστικά στις 25 Σεπτεμβρίου με την εντυπωσιακή κατάληψη της πρώην ισπανικής Τράπεζας Πίστεως στην κεντρική πλατεία της Βαρκελώνης Plaza Catalunya , μία δράση η οποία έδρασε ως καταλύτης στην απεργία των «άλλων»: όσων έχουν επισφαλή εργασία, των αποκλεισμένων, των επιτροπών γειτονιάς … και που κάνει ορατή μια κοινή προσπάθεια επανάκτησης των κοινωνικών και κοινοτικών δεσμών που έχουν διαρραγεί από την κρίση και ενίσχυσης της προσπάθειας εξεύρεσης και υπεράσπισης εναλλακτικών κοινωνικών λύσεων απέναντι στην οικονομική και οικονομική κατάρρευση”.
Νταβίντ Φερνάντεζ, Diagonal, 28/10/2010.
Στη Γενική Απεργία της 29 Σεπτεμβρίου 2010, η οποία καλέστηκε από τις μεγάλες συνδικαλιστικές οργανώσεις της Καταλονίας και προωθήθηκε και από συμβούλια γειτονιών και εργαζομένων σε επιχειρήσεις, από εναλλακτικά σωματεία και κοινωνικά κινήματα βάσης, εκφράστηκε η δυστυχία που προκαλεί η τρέχουσα οικονομική κρίση. Αν η απεργία καλέστηκε κατά της εργασιακής μεταρρύθμισης που ψηφίστηκε από την κυβέρνηση, ο πληθυσμός αντέδρασε ενάντια στις κοινωνικές περικοπές, με τις οποίες οι διοικήσεις των οργανισμών πρόνοιας επιχειρούν να επιλύσουν ένα πρόβλημα που προκαλείται κυρίως από την απληστία του χρηματοπιστωτικού συστήματος. Εκείνη τη μέρα, κατέβηκαν στους δρόμους χιλιάδες άνθρωποι, όχι μόνο συνδικαλιστές, αλλά και από πολλούς άλλους τομείς που πλήττονται από την κρίση και τα μέτρα τα οποία σκοπεύουν να διαχειριστούν την κρίση σε όφελος των επιχειρηματιών και των τραπεζών.
Επισφαλείς εργαζόμενοι, άνεργοι, συνταξιούχοι, υπότροφοι, φοιτητές, μετανάστες, οικιακές εργαζόμενες … βγήκαν για την αγωνιστούν και την αναζωογονήσουν μια κοινωνία που έμοιαζε κοιμισμένη από τον υπνωτιστικό λόγο του “δεν μπορώ να κάνω τίποτα”. Εκείνη την ημέρα, οι δρόμοι ξαναζωντάνεψαν, ενάντια στην καπιταλιστική λογική της εμπορευματοποίησης των ζωών μας. Εκείνη τη μέρα άνοιξε ένας δρόμος για όσους/ες δεν μπόρεσαν να απεργήσουν λόγω της καταστολής των αφεντικών, όσους/ες δεν έχουν χαρτιά, όσους/ες δεν έχουν δουλειά, όσους/ες δεν έχουν τη δυνατότητα να οργανωθούν συλλογικά. Η απεργία ήταν κοινωνική, και πρέπει να αξιολογηθεί θετικά: δε θέλουμε μια κοινωνία φιμωμένη λόγω της κρίσης και του φόβου, θέλουμε τη δίκαιη κατανομή του πλούτου.
Αυτή όμως δεν ήταν η ανάγνωση του Υπουργείου Εσωτερικών και της Αστυνομίας, αφού εκείνη τη μέρα κατέστειλαν αδιάκριτα και βίαια τον κοινωνικό αγώνα. Στη Βαρκελώνη, η ημέρα της απεργίας τελείωσε με πενήντα συλλήψεις. Συλλήψεις έγιναν και στις πόλεις Γιρόνα, Μανρέσα, Ματαρό, Σαμπαντέλ και Κορνελιά. Συλλήψεις ανθρώπων που περιφρουρούσαν την απεργία, συλλήψεις διαδηλωτών, συλλήψεις περαστικών. Αστυνομικές επιθέσεις σε εκατοντάδες ανθρώπους, σωματικές κακοποιήσεις στα αστυνομικά τμήματα. Αυτή ήταν η απάντηση του Κράτους: δεν ακούει, δεν αποσύρει τις κοινωνικές περικοπές, δεν σταματά την εργασιακή μεταρρύθμιση, δεν κατανοεί την αιτία της δυσφορίας, αλλά ενεργοποιεί την καταστολή: χειροπέδες, ξυλοδαρμός, απαγωγές, άσκηση διώξεων, παραβιάσεις του νόμου. Δεν ήταν μόνο του στο έργο αυτό: η πλειοψηφία των μέσων «ενημέρωσης» κατασκεύασαν την εικόνα του «αντισυστημικού διαδηλωτή» για να ποινικοποιήσουν τη διαμαρτυρία, να αποσιωπήσουν τους λόγους που οδήγησαν στην απεργία και να απομονώσουν την αλληλεγγύη προς αυτούς που υπέστησαν τα αντίποινα:
“Αγνοείται, αποκρύπτεται, γίνεται παραπληροφόρηση και ποτέ δε γίνεται διάλογος για το εύρος των προτάσεων και των εναλλακτικών λύσεων που χρησιμοποιούν αυτά τα κοινωνικά κινήματα για να αλλάξουν την κοινωνία και να της δώσουν νέες επιλογές ζωής. Η εστίαση σε ορισμένα επεισόδια βίας, χωρίς καν να ακούγεται η απάντηση και η φωνή των κοινωνικών κινημάτων, στα οποία γίνονται επιθέσεις καθημερινά, σημαίνει την άμεση ποινικοποίηση τους, τη κατασκευή ενός αποδιοπομπαίου τράγου και την εκτροπή την προσοχή της κοινής γνώμης από τις πραγματικές συγκρούσεις, στις οποίες είμαστε βυθισμένοι περισσότερο από ποτέ στην κοινωνία μας: την ανεργία, τη φτώχεια και τον κοινωνικό αποκλεισμό, την επιδείνωση των ανισοτήτων μεταξύ των πληθυσμιακών ομάδων, τη συνεχή περικοπή των κοινωνικών δικαιωμάτων, την αποδυνάμωση των διεκδικήσεων του οργανωμένου εργατικού κινήματος, τον ρατσισμό και την ξενοφοβία, την πολιτική διαφθορά και την ατιμωρησία της, τη βία κατά των γυναικών, τη σκληρότητα και την αυστηρότητα της ποινικής χειραγώγησης των πιο απροστάτευτων, την αύξηση του αριθμού των φυλακίσεων, των συλλήψεων, των ποινών … ”
“Ας πούμε φτάνει πια με την ποινικοποίηση των κοινωνικών κινημάτων”. Από ένα μανιφέστο των πανεπιστημιακών καθηγητών.
Δεν πρέπει να αφήσουμε μόνους τους όσους συνελήφθησαν εκείνη την ημέρα. Επειδή στις 29 Σεπτεμβρίου, όλοι βγήκαμε στους δρόμους για να υπερασπιστούμε ένα μέλλον πέρα από την κρίση. Αλληλεγγύη στους κατηγορούμενους της γενικής απεργίας!
Ομάδα υποστήριξης στους κρατούμενους της 29ης Σεπτεμβρίου και Συνέλευση της Βαρκελώνης
Οικονομική ενίσχυση στον αριθμό λογαριασμού 3025 0001 19 1433444620 (Caja de Ingenieros).