Λάβαμε από συντρόφους στη Χιλή τα γράμματα της Αντρέας Ουρσούα Σιντ και της Μόνικας Καμπαγιέρο, αναρχικών πολιτικών κρατουμένων στις φυλακές της Χιλής για την «υπόθεση βόμβες», σε αλληλεγγύη στους διωκόμενους για την υπόθεση «Συνωμοσία Πυρήνων της Φωτιάς». Δημοσιεύουμε τη μετάφρασή τους στα ελληνικά.
Γράμμα της Αντρέας Ουρσούα Σιντ
Από εκατοντάδες χιλιόμετρα μακριά
«Αυτό που βρίσκεται σε εμπόλεμη κατάσταση δεν είναι οι μεταβαλλόμενοι τρόποι διαχείρισης της κοινωνίας. Είναι οι αναλλοίωτες και ασυμβίβαστες ιδέες για την ευτυχία και τους κόσμους της. Η Εξουσία το ξέρει, όπως και εμείς..»
Αόρατη Επιτροπή
Σε λίγες ώρες θα διεξαχθεί η δίκη των συντρόφων από την Ελλάδα ,μερικοί των οποίων με περίσσιο θάρρος δήλωσαν την στράτευσή τους στην αναρχική-επαναστατική ομάδα «Συνωμοσία των Πυρήνων της Φωτιάς». Η δέσμευσή τους να μάχονται για την ελευθερία με ριζοσπαστικές ενέργειες, για μία καλύτερη ζωή χωρίς δομές, χωρίς κανένα στερεότυπο ή κυριαρχία, είναι ο μοναδικός δρόμος για την κοινωνική αποδόμηση. Είναι για όλους εμάς ένα όμορφο παράδειγμα για την επαναστατική εξέγερση.
Εδώ και τώρα τα λόγια και η πράξη γίνονται ένα. Μακριά από θεωρητικές αφηρημένες ιδέες για την Επανάσταση, είναι οι συγκεκριμένες ενέργειες αυτές που υποδηλώνουν τη λύσσα όλων εκείνων που ποθούμε να καταστρέψουμε την υπάρχουσα κατάσταση πραγμάτων.
Σήμερα περισσότερο από ποτέ υπάρχει η πραγματική ανάγκη να δημιουργήσουμε υλικούς ή μη χώρους αυτοοργάνωσης, έτσι ώστε αύριο να σχηματίσουμε μια συλλογικότητα συνειδητοποιημένων ατόμων. Για αυτό είναι αναγκαίο να σπαρθούν και να βλαστήσουν οι αντιεξουσιαστικές ιδέες σε κάθε γωνιά του κόσμου, σε αναζήτηση μιας καλύτερης ζωής , μακριά από κάθε κυριαρχία και εκμετάλλευση.
Η υπάρχουσα κοινωνία, που ιδρύθηκε ως μια αναγκαστική σχέση μεταξύ των ατόμων, δεν θα πραγματοποιήσει ποτέ τα όνειρά μας για αυτονομία και ελευθερία. Η κοινωνικοπολιτική και οικονομική παγκόσμια πραγματικότητα των τελευταίων χρόνων αποδεικνύει ότι αυτό το μοντέρνο εγκληματικό σύστημα δεν μπορεί πια να συνεχίζει να υποστηρίζεται και η προπαγάνδιση των ανεξέλεγκτων επαναστατικών ιδεών απειλεί «τον έλεγχο και την κοινωνική ειρήνη». Ενάντια σε αυτήν, το Κράτος και η Εξουσία απαντούν με το μακιαβελικό εργαλείο της φυλακής.
Η ψυχή μου αυτές τις στιγμές του φυσικού μου εγκλεισμού θέλει να φωνάξει πιο δυνατά από ποτέ: Η αλληλεγγύη να καταστρέψει όλα τα τείχη! Να γκρεμίσει όλους τους τείχους των φυλακών! Να ανατρέψει κάθε διαταγή και αξία ηθική/κοινωνική που έχει εδραιωθεί και επιβληθεί!
Σύντροφοι στην Ελλάδα: Από εκατοντάδες χιλιόμετρα μακριά θα ήθελα να σας στείλω μια δυνατή και αδελφική αγκαλιά γεμάτη αγάπη και οργή.
Χαιρετισμούς, σύντροφοι!
Αντρέα Ουρσούα Σιντ
Ελευθεριακή πολιτική κρατούμενη
Γυναικείες φυλακές, τομέας υψίστης ασφαλείας
Σαντιάγο, Χιλή, 15 Ιανουαρίου 2011
Στα ισπανικά εδώ
Γράμμα της Μόνικας Καμπαγιέρο
Προς τους συντρόφους που έχει απαγάγει το ελληνικό κράτος:
Οι εικόνες αναπαράγονται σε διάφορες γωνιές του πλανήτη. Αστυνομικοί, χειροπέδες και πολλές φωτογραφικές μηχανές που ψάχνουν να βγάλουν μια φωτογραφία ή / και ένα τέλειο πλάνο, ανακρίσεις που θα προσπαθήσουν να τσακίσουν την αντιεξουσιαστική αξιοπρέπεια, έπειτα σκοτεινοί διάδρομοι που καταλήγουν σε ένα κρύο κελί στο οποίο μόλις που μπαίνει ο ήλιος. Αυτά τα γεγονότα δεν είναι καινούργια, μου φαίνεται περίεργο το γεγονός ότι κάποιος εκπλήσσεται που το Κράτος ενεργεί σαν αυτό που είναι … ο εχθρός όποιου προσπαθεί να σπάσει την κυρίαρχη τάξη, όποιου αμφισβητεί τις λογικές της Εξουσίας.
Η φυλακή αιχμαλωτίζει τα κορμιά μερικών επαναστατών, που σε λίγες ώρες θα δικαστούν από τη δικαιοσύνη των ισχυρών. Φαντάζομαι τους φρουρούς να χτυπάει ο ένας τον άλλον στην πλάτη δίνοντας συγχαρητήρια ο ένας στον άλλον για το έργο του. Η «κοινή γνώμη» μπορεί να αισθάνεται ήσυχη ότι η απειλή είναι υπό έλεγχο, οι πολίτες μπορούν να περπατούν στο δρόμο για να απολαύσουν τα οφέλη της κατανάλωσης με τον υπέροχο μισθό που κερδίζουν με αντάλλαγμα να μη βλέπουν τα παιδιά τους. Οι αξίες του Κεφαλαίου έχουν διεισδύσει στη σκέψη των καταπιεσμένων, σε σημείο που ο αστυνομικός δεν είναι μόνο ο ένστολος/η, είναι επίσης ο γείτονας και η γειτόνισσα, ο/η σύζυγος , η μητέρα και ο πατέρας … στην τελική είναι η κοινωνία στο σύνολό της, η οποία βασίζει τις σχέσεις της στην άσκηση εξουσίας.
Σύντροφοι, τα λόγια σας έχουν διαπεράσει τα σύνορα, τους φύλακες και τις μπάρες. Παρά το γεγονός ότι μας χωρίζουν εκατοντάδες χιλιόμετρα, θα ήθελα αυτές οι επιστολές να σας κλέψουν ένα χαμόγελο, και να διατηρήσουν ψηλά το ηθικό σας. Ας μην υπάρχει καμία αμφιβολία ότι η εξέγερση μπορεί να αναπαραχθεί και να μεταδοθεί. Κρατάω τις λέξεις του Γεράσιμου Τσάκαλου: «δεν μπορεί να έχει αλληλεγγύη κάποιος που στερείται πρακτικής ». Ο καλύτερος τρόπος για να δείξουμε την αλληλεγγύη μας στους συντρόφους που έχουν απαχθεί από το Κεφάλαιο, είναι να βάλουμε σε εφαρμογή τις ιδέες μας και να διαδώσουμε τη φύτρα της εξέγερσης όπως μεταδιδόταν παντού ο «Μαύρος Θάνατος».
Από μακριά σφίγγω τις γροθιές μου με οργή και πολλή περηφάνια για τον αντικοινωνικό πόλεμο που έχει ξεσπάσει.
Στον αγώνα κατά της Εξουσίας κανείς δεν είναι μόνος του!
Μαζί με την υποταγή πάει πάντα η ανυποταξία!
Κυριακή, 16 Ιανουαρίου 2011
Μόνικα Καμπαγιέρο
Αναρχική-βέγκαν πολιτική κρατούμενη
Ειδική πτέρυγα υψίστης ασφαλείας του Γυναικείου Κέντρου Εξολόθρευσης του Σαντιάγο της Χιλής
Στα ισπανικά εδώ