Στις 11 Απριλίου 2011, μία πολύ ισχυρή έκρηξη σημειώθηκε σε ώρα αιχμής στο μετρό Oktiabrskaya του Μινσκ με απολογισμό 12 νεκρούς και περισσότερους από 150 τραυματίες, που νοσηλεύτηκαν σε νοσοκομεία.
Στις 12 Απρίλη, ο αρχηγός της KGB (Κρατικής Υπηρεσίας Πληροφοριών της Λευκορωσίας), Vadim Zaitsev, έδωσε τρεις εκδοχές για αυτή την τρομοκρατική πράξη. «Σήμερα έχουμε τρεις εκδοχές. Η πρώτη – η αποσταθεροποίηση της κατάστασης στη Λευκορωσία. Δε θα πω ποιοι είναι πίσω από αυτές τις προσπάθειες αποσταθεροποίησης, αλλά η ύπαρξη ατόμων που δεν εκτιμούν τον τρόπο οργάνωσης της λευκορωσικής κοινωνίας αποτελεί ένα αντικειμενικό δεδομένο. Πρόκειται για μια απόπειρα να σπείρουν το φόβο, τον πανικό και τη δυσαρέσκεια εναντίον των δυνάμεων της τάξης, κι άρα της ίδιας της εξουσίας. Δεύτερη εκδοχή – η εμπλοκή νεαρών εξτρεμιστών. Υπάρχουν αντιπρόσωποι οργανώσεων νεαρών εξτρεμιστών. Αυτήν τη στιγμή κλείνουμε μία εγκληματική υπόθεση που αφορά τους αναρχικούς. Δεν αποκλείουμε το ενδεχόμενο τέτοιες πράξεις να έχουν διαπραχθεί από εκδίκηση, κυρίως ενάντια στην KGB. Αυτή η εκδοχή συνδέεται εν μέρει με τις τελευταίες προεδρικές εκλογές , όπου ορισμένα άτομα από οργανώσεις νέων ήθελαν να συμμετάσχουν στα γεγονότα του Δεκέμβρη όταν η διαδήλωση των αντιπολιτευόμενων διασκορπίστηκε από τις δυνάμεις της τάξης με βίαιες μεθόδους. Η τρίτη εκδοχή – το έργο ενός “αρρώστου” όχι μόνο πνευματικά, αλλά και σε επίπεδο προσωπικών φιλοδοξιών».
Δεν ξέρουμε ποιοι είναι πίσω από την τρομοκρατική ενέργεια στο Μινσκ. Και ούτε θα παίξουμε με γρίφους. Χωρίς το σύνολο των δεδομένων για τους ενορχηστρωτές και τους αυτουργούς αυτού του εγκλήματος, δεν μπορούμε παρά να επιδοθούμε σε στείρες πολιτικές υποθέσεις. Αλλά μπορούμε να πούμε με σιγουριά ότι οι αναρχικοί δεν έχουν καμιά σχέση με αυτή τη σφαγή. Είμαστε θυμωμένοι και καταδικάζουμε απόλυτα αυτούς που διέπραξαν αυτή την εγκληματική επίθεση.
Οι αντίπαλοι των αναρχικών είναι η εξουσία και οι εκπρόσωποί της, οι πρόεδροι, οι υπουργοί, οι στρατηγοί, οι μεγαλοεπιχειρηματίες, οι βάναυσοι αστυνομικοί, οι άκαρδοι εισαγγελείς, οι δειλοί δικαστές, οι διεφθαρμένοι δημόσιοι υπάλληλοι, τα φιλάργυρα ανώτερα στελέχη. Εχθροί μας είναι επίσης οι ναζί – εν δυνάμει μανιακοί κατά συρροήν δολοφόνοι.
Οι άνθρωποι που παίρνουν το μετρό στοιβαγμένοι μέσα σε βαγόνια, προκειμένου να φτάσουν στους χώρους εργασίας τους, είναι αυτοί και αυτές με τους οποίους οι αναρχικοί είναι αλληλέγγυοι και συχνά αποτελούν κομμάτι τους. Μπορούμε να υποθέσουμε ότι οι αρχηγοί της KGB δεν παίρνουν το μετρό, για λόγους που παραμένουν προς διαλεύκανση. Ακόμα όμως κι αν το έπαιρναν, στο μετρό βρίσκονται κυρίως οι εργατικές μάζες των ταπεινών μισθών, οι φοιτητές και οι συνταξιούχοι, οι οποίοι είναι δυνητικά φίλοι ή κοντά με τους αναρχικούς. Είναι γι’ αυτόν τον απλό λόγο που οι αναρχικοί δεν μπορούν να συνδέονται με αυτή την πράξη.
Πρέπει επίσης να υπενθυμίσουμε ότι οι Λευκορώσοι αναρχικοί στην εγκληματική υπόθεση στην οποία αναφέρεται ο ιθύνων της KGB στην ομιλία του, κατηγορούνται για πυρκαγιές των παρακάτω κτιρίων: μιας τράπεζας, ενός αστυνομικού τμήματος, της περίφραξης ενός κέντρου κράτησης, ενός γραφείοιυ της KGB και του κτιρίου ενός διεφθαρμένου και φιλοκυβερνητικού ψευδο-συνδικάτου. Κατηγορούνται επίσης για την πυρπόληση οχήματος πρεσβείας, για ηλεκτρονική πειρατεία στο διοικητικό σάιτ μιας πόλης και για μια αντιμιλιταριστική διαδήλωση, χωρίς άδεια, μπροστά σε ένα Γενικό Επιτελείο Στρατού. Όλες οι πυρκαγιές διαπράχθησαν μέσα στη νύχτα. Βλέπουμε λοιπόν ότι οι στόχοι των Λευκορώσων αναρχικών ποικίλλουν και, ακόμα και σύμφωνα με αυτούς που διεξάγουν την έρευνα, οι Λευκορώσοι αναρχικοί σέβονται την ανθρώπινη ζωή και δε χρησιμοποιούν εκρηκτικά.
Συλλογικότητα αναρχικών «Ενάντια στο κράτος, ενάντια στο Κεφάλαιο!»