Στις 24 Αυγούστου 1994 η ουρουγουανική αστυνομία κατέστειλε με πυροβολισμούς χιλιάδες διαδηλωτές που κατέβηκαν στους δρόμους του Μοντεβιδέο ενάντια στην επαπειλούμενη έκδοση τριών Βάσκων πολιτικών κρατούμενων στις ισπανικές διωκτικές αρχές.
Όλα ξεκίνησαν τον Μάη του 1992, όταν 13 Βάσκοι συνελήφθησαν και δικάστηκαν στην Ουρουγουάη. Το ισπανικό κράτος ζήτησε άμεσα την έκδοση οκτώ εξ αυτών, με την κατηγορία της συμμετοχής τους στην ΕΤΑ.
Το ουρουγουανικό κράτος αρνήθηκε την έκδοση των πέντε από τους οκτώ διωκόμενους, απελευθέρωσε τους άλλους πέντε –για τους οποίους δεν είχε ζητηθεί έκδοση– και ενέκρινε την έκδοση των Jesús Goitia, Luis Lizarralde και Mikel Ibañez.
Το 1994 οι τρεις Βάσκοι κρατούμενοι ξεκινούν απεργία πείνας ως τελευταίο μέσο αγώνα για τη χορήγηση πολιτικού ασύλου. Την ένατη μέρα της απεργίας πείνας σταματούν τη λήψη υγρών, και η υγεία τους επιδεινώνεται με αποτέλεσμα τη νύχτα της 19ης Αυγούστου να μεταφερθούν στο νοσοκομείο Φίλτρο.
Στις 20 Αυγούστου αρχίζουν να στήνονται κατασκηνώσεις διαδηλωτών περιμετρικά του νοσοκομείου και φωνάζονται συνθήματα αλληλεγγύης με τους πολιτικούς κρατουμένους.
Στις 22 Αυγούστου μια πορεία χιλιάδων ανθρώπων ξεκινά από την πλατεία Εντραβέρο προς το νοσοκομείο με αίτημα την απελευθέρωση των Βάσκων πολιτικών κρατουμένων. Όταν η πορεία περνά έξω από τα γραφεία του «λευκού» (εθνικού) κόμματος του Λακάγε [Lacalle], που ήταν πρόεδρος της χώρας εκείνη την εποχή, ο κόσμος φωνάζει οργισμένος συνθήματα εναντίον του.
Στις 23 Αυγούστου κηρύσσεται γενική απεργία. Κόσμος συγκεντρώνεται στον Οβελίσκο και κινείται προς το νοσοκομείο Φίλτρο. Εν μέσω παγωμένων νυχτών μια μόνιμη ομάδα περιφρούρησης παραμένει έξω από το νοσοκομείο και ανάβει φωτιές τριγύρω για να ζεσταθεί και να μαγειρέψει.
Τα ξημερώματα της 24ης Αυγούστου η αστυνομία προελαύνει για να εκκενώσει την κατασκήνωση και να διώξει τον κόσμο, αλλά οι συγκεντρωμένοι φτιάχνουν αλυσίδες και αρνούνται να φύγουν. Τότε ξεκινά η άγρια καταστολή με δακρυγόνα, ξύλο και άλλα μέσα, ενώ ο κόσμος απαντά με πετροπόλεμο. Οι συγκρούσεις εξαπλώνονται στα γύρω τετράγωνα, και η αστυνομία ανοίγει πυρ.
Ο Φερνάντο Μορρόνι [Fernando Morroni], ένας νέος 24 χρονών, πέφτει νεκρός αφού δέχεται τρεις σφαίρες στον ώμο, στο θώρακα και στην καρδιά. Μέχρι το πρωί γίνεται γνωστός κι ο θάνατος του Ρομπέρτο Φακάλ [Roberto Facal]. Εκτός από τους δύο νεκρούς, εκατοντάδες είναι οι τραυματίες – πολλοί εξ αυτών από σφαίρες της αστυνομίας.
Το υπουργείο Εσωτερικών υπό τη διεύθυνση του Γκιανόλα [Gianola] συσκοτίζει τη μισή πόλη, κι ενώ η ουρουγουανική αστυνομία πυροβολεί τον κόσμο, κλιμάκια της ισπανικής αστυνομίας απάγουν με αεροπλάνο τους τρεις Βάσκους.
Σήμερα, 17 χρόνια μετά, το υπουργείο Εσωτερικών της τωρινής κυβέρνησης ενορχηστρώνει «αποβάσεις» στις εργατικές γειτονιές, σε ζώνες φτώχειας και κοινωνικού αποκλεισμού χτυπημένες από την ανεργία και τους πενιχρούς μισθούς.
Ποιοι είναι επιφορτισμένοι με αυτές τις αθρόες επιχειρήσεις και επιδρομές;
Ούτε λίγο ούτε πολύ είναι οι Raúl Guarino, Erodes Ruiz και Miguen Rolán, οι εκτελεστές της σφαγής στο Φίλτρο το 1994. Ο Raúl Guarino, αφού συνέχισε την καριέρα του ως αρχηγός της αστυνομίας του Μοντεβιδέο και στη συνέχεια ως παρατηρητής των «ειρηνευτικών επιχειρήσεων» του ΟΗΕ στην Ισπανία και στην Ιαπωνία, είναι πλέον ιδιοκτήτης εταιρείας σεκιούριτι. Ο Erodes Ruiz από τον Ιούνιο του 2011 προήχθη σε αρχηγό της αστυνομίας της πόλης του Κανελόνε. Τους αναγνωρίζεται φαίνεται η εμπειρία στην καταστολή.
Το Συντονιστικό «24η Αυγούστου» καλεί σε πορεία ενάντια στην ατιμωρησία των υπευθύνων για τη σφαγή στο Φίλτρο, αλλά και σε υπεράσπιση του δικαιώματος της διαδήλωσης στο δρόμο ενάντια στην κρατική καταστολή, αυτή την Τετάρτη, 24 Αυγούστου, στις 19.00, στον Οβελίσκο με κατεύθυνση το Φίλτρο.
πηγή: periodico anarquia