Εάν χρειαστεί να γίνουμε πριμιτιβιστές,
θα εξοργιστούμε στ’ αλήθεια!
Η Μπουϊσονιέρ στο παρισινό προάστιο Φοντενέ-σου-Μπουά είναι ένα «χωριό» κατειλημμένο από τον Φλεβάρη του 2011. Από τότε δεκάδες ανθρώπων έζησαν εδώ προσπαθώντας να ξεφύγουν από την εκμετάλλευση και την καταπίεση αυτού του κόσμου και να κατασκευάσουν συλλογικά μια σχετική αυτονομία σε σχέση με αυτόν. Και αυτό, δοκιμάζοντας καθημερινά τις πρακτικές της αλληλεγγύης, του μοιράσματος, του «τα βγάζω πέρα»…
Χτες το πρωί στις οκτώ και μισή οι κάτοικοι της Μπουϊσονιέρ ξύπνησαν από τα χτυπήματα των σφυριών των εργαζομένων στην ERDF [ΔΕΗ] που είχαν έρθει συνοδεία καμιάς δεκαριάς μπάτσων, καθώς και ενός ανθρωπάκου με πολιτικά ο οποίος μας παρουσιάστηκε ως αντιπρόσωπος της ERDF (και ο οποίος είχε μαζί του μια ψηφιακή φωτογραφική μηχανή με μεγάλο zoom και προσπαθούσε να βγάλει φωτογραφία κάθε κάτοικο…). Οι εργάτες της ERDF ξεκίνησαν να ανοίγουν τρύπες στο πεζοδρόμιο γύρω από το σπίτι μας με στόχο να μας κόψουν το ρεύμα. Αυθόρμητα, τους ρίξαμε νερό, σε αυτούς και στα μηχανήματά τους, πράγμα που τους εμπόδισε από το «να κάνουν τη δουλειά τους». Κάλεσαν σε ενισχύσεις έναν υπάλληλο της Véolia [εταιρεία παροχής νερού] προκειμένου να μας κόψει το νερό, αλλά εγκατέλειψαν τελικά την προσπάθεια αφού κατάλαβαν ότι θα χρειαζόταν να κόψουν το νερό σε ολόκληρη τη γειτονιά: κάτι που δεν συνηθίζεται σε γειτονιές με βίλες! Ένας εργάτης του δημαρχείου του Φοντενέ-σου-Μπουά, ο οποίος είχε έρθει με ένα δημοτικό φορτηγό, ήταν επίσης παρών. Πήρε αμέσως θέση ως συζητητής- διαμεσολαβητής, προτρέποντάς μας να αφήσουμε την ERDF να κόψει το ρεύμα στο σπίτι μας.
Όπως συνηθίζεται, το βασικό επιχείρημά τους είναι αυτό της μη ασφάλειας: εν προκειμένω του συστήματος ηλεκτροδότησης. Δεν είμαστε ωστόσο χαζοί και αναίσθητοι για να ζούμε σε ένα επικίνδυνο κτήριο, η παροχή ρεύματος του οποίου δεν θα ήταν ασφαλής! Η παρέμβασή τους έγινε και για τον λόγο ότι χρησιμοποιούμε δωρεάν την ενέργεια. Αυτή η ενέργεια παράγεται σε πολυάριθμους πυρηνικούς σταθμούς που βρίσκονται διάσπαρτοι σε όλο το εθνικό έδαφος. Δεν πρόκειται για τίποτα λιγότερο από εργοστάσια μαζικής καταστροφής, τα οποία βάζουν καθημερινά σε κίνδυνο τη ζωή του καθενός από μας, χωρίς να μας έχουν ρωτήσει για κάτι τέτοιο. Και αυτό βέβαια με στόχο το κέρδος πολλών εργοστασίων που εξαρτώνται από αυτή την ενέργεια, η οποία τρέφει τον καπιταλισμό, το κράτος και τους επιχειρηματίες του. Δεν χρωστάμε τίποτα!
Η παρέμβασή τους έχει σα στόχο να μας εξασθενίσει, καθώς μη έχοντας ρεύμα στερούμαστε πλέον θερμότητας (ζεστό νερό, θέρμανση) και τροφής (μαγείρεμα, ψυγείο, καταψύκτης). Και, εντελώς τυχαία, η παρέμβασή τους γίνεται λίγες μέρες πριν από τη δίκη του σπιτιού μας, στις 16 Σεπτέμβρη στο ειρηνοδικείο του Νοζάντ-σουρ-Μαρν (94). Ο ιδιοκτήτης θέλει να μας τρομοκρατήσει χρησιμοποιώντας τη δύναμη των σκυλιών που τον φυλάνε, της μπατσαρίας, και προσπαθεί να καταστρέψει το λίγο (!) της αυτονομίας που δημιουργήσαμε απέναντι σε αυτόν τον εμπορευματικό κόσμο, οικειοποιούμενοι το εγκαταλειμμένο αυτό σπίτι. Σχεδιάζουν άραγε να χρησιμοποιήσουν ως επιχείρημα αυτήν τη νοσηρότητα που δημιούργησαν προκειμένου να μας κάνουν έξωση κατά τη διάρκεια της επικείμενης δίκης; Η χειμωνιάτικη αναστολή [νόμος που απαγορεύει τις εξώσεις από την 1η Νοέμβρη ως την 15η Μάρτη] είναι σε ενάμιση μήνα, πράγμα που σημαίνει ότι μπορούν νόμιμα να κόψουν το ρεύμα θέτοντας το σπίτι και τους κατοίκους του σε κίνδυνο. Έτσι όπως αντιλαμβανόμαστε εμείς το νόμο!
Μέσα από αυτές τις απατεωνιές αντιλαμβανόμαστε το πολιτικό παιχνίδι του δημάρχου του Φοντενέ-σου-Μπουά, ο οποίος τοποθετείται ως μεσολαβητής ανάμεσα στον ιδιοκτήτη, την ERDF και τους καταληψίες. Πράγματι, ο δήμος υποστηρίζει ότι ο χώρος αποτελεί ιδιωτική περιουσία, ότι δεν εμπλέκεται ο ίδιος στην υπόθεση ούτε έχει να κάνει με την επέμβαση της ERDF. Εξουσιοδότησε ωστόσο την ERDF προκειμένου να επέμβει στο οδικό δίκτυο που εμπίπτει στη δικαιοδοσία του προκειμένου να μας κόψει το ρεύμα! Και μην ξεχνάμε το δημοτικό υπάλληλο, ο οποίος δεν ήρθε βέβαια τυχαία και ο οποίος μας ικέτευε να αφήσουμε τους εργαζομένους της ERDF να κάνουν τη δουλειά τους, δηλαδή να μας κόψουν το ρεύμα. Γνωρίζουμε ότι ο δήμος είναι ο μελλοντικός αγοραστής του σπιτιού. Τον συμφέρει λοιπόν να μας δει εκτός του σπιτιού το γρηγορότερο δυνατό και με το μικρότερο κόστος, και άρα να συνεργαστεί άμεσα με τον ιδιοκτήτη σε αυτήν ή σε άλλες επεμβάσεις από δω και στο εξής.
Κάθε κερί που ανάβουμε αναζωπυρώνει την οργή μας απέναντι στον κόσμο σας. Και κάθε πάγος που λιώνει μέσα στον καταψύκτη μας θα πνίξει τον ήδη σάπιο κόσμο σας!
Συνεχίζεται…
Ένα χωριουδάκι της Μπουϊσονιέρ, 1η Σεπτέμβρη 2011
πηγή: paris.indymedia.org
η ιστοσελίδα της κατάληψης: labuissonniere.toile-libre.org