… Δεν υπάρχει τέτοιο πράγμα όπως «καλή» τράπεζα ή «ηθική τράπεζα». Η ίδια η ύπαρξη μιας τράπεζας είναι ανέντιμη, ανήθικη και πολέμια της ζωής. Όμως, πέραν αυτού, οι τράπεζες συνεχίζουν να καταβάλλουν μπόνους εκατοντάδων χιλιάδων λιρών στους διευθυντάδες και στο προσωπικό τους, ακόμα κι αν ακούμε πολιτικούς να μιλάνε για «ρύθμιση» του χρηματοπιστωτικού συστήματος. Δεν υπάρχει τέτοια ρύθμιση, επειδή οι τράπεζες είναι εκεί για να διατηρήσουν το ρόλο τους ως λήσταρχων των χρημάτων φτωχών ανθρώπων. Ακριβώς για να κάνουν την οικονομία να λειτουργεί.
Λαμβάνοντας όλα τα παραπάνω υπόψη, η ληστεία μιας τράπεζας είναι ηθικά αποδεκτή και υπεύθυνη πράξη. Όποιο άτομο κλέβει μια τράπεζα, απλώς παίρνει πίσω –θέτοντας σε μεγάλο κίνδυνο τη δική του ασφάλεια– ό,τι έχει κλαπεί από αυτόν (ή αυτήν). Από αυτή την άποψη, αν ήταν να γινόμασταν όλοι ληστές τραπεζών, θ’ ανακτούσαμε μονάχα λίγη απ’ τη ζωή μας. Οι κοινωνικές περικοπές δε θα μας βγάλουν από την κρίση. Αν θέλουμε να επιβιώσουμε της «κρίσης» και ν’ αποφύγουμε μια ζωή εξαθλίωσης και υποταγής, θα πρέπει να καταστρέψουμε τις τράπεζες, αρνούμενοι να πληρώνουμε όταν μας ζητείται.
Η πλειονότητα του πληθυσμού του πλανήτη πληρώνει επί αιώνες για έναν κόσμο που δε θέλουμε. Ήρθε η ώρα να καταστρέψουμε το τέρας που τρέφεται απ’ ό,τι έχει κλαπεί απ’ τον καθέναν από τη ληστρική μαφία, γνωστή ως τράπεζες, και ν’ αγωνιστούμε για μια ζωή που δε θα σπαταλιέται άλλο παράγοντας και καταναλώνοντας πλασματικές ανάγκες. Για έναν κόσμο χωρίς αφεντικά και δούλους, φυλακές και τράπεζες (που είναι αλληλένδετες), όπου η πληκτική εργασία κι η εκμετάλλευση θα δώσουν τη θέση τους στη δημιουργικότητα και στο παιγνίδι. Ο χρόνος εξαντλείται. Τίποτα δε θ’ αναπτυχθεί από τις τοξικές στάχτες αυτής της κοινωνίας που ’ναι προσανατολισμένη στη θανατοπολιτική. Ο νέος κόσμος υπάρχει ήδη σ’ εμβρυακή μορφή, στο αλλού των ατομικών και συλλογικών πράξεων αταξίας/διαβολιάς που εμπνέει ζωή.
Οι τράπεζες είναι όπλα μαζικής καταστροφής· όσοι τα κάνουν να λειτουργούν είναι τρομοκράτες με την αληθινή έννοια της λέξης.
Για το σαμποτάζ τού υπάρχοντος απ’ όλους εκείνους που δε φοβούνται ν’ απορρίψουν τη μαυρίλα της ασφάλειας και να επιχειρήσουν το βήμα προς το άγνωστο.
—Κατακλείδα φυλλαδίου αναρχικών που μοιράστηκε την 30ή Νοέμβρη 2011 στο Χάκνεϋ Λονδίνου, με τίτλο «Ληστές τραπεζών ή ληστρικές τράπεζες;» (το πλήρες κείμενο στ’ αγγλικά)
Σχετικά με τις μαζικές προσαγωγές στο Χάκνεϋ στις 30 Νοέμβρη
Την Τετάρτη, 30 Νοέμβρη [μέρα πανβρετανικής απεργίας του δημόσιου τομέα ενάντια στο νέο συνταξιοδοτικό], κάποιοι άνθρωποι που σιχάθηκαν τους ψυχοφθόρους ρυθμούς της καθημερινότητας βγήκαν στους δρόμους του Χάκνεϋ. Αποφάσισαν να πάρουν την κατάσταση στα χέρια τους, έχοντας βαρεθεί τη νωθρή δυναμική των δραστηριοτήτων σωματείων/συνδικάτων, που υπάγουν τη μιζέρια μας σε λίγα περιορισμένα αιτήματα και καναλιζάρουν και συγκρατούν την οργή μας.
Μπλόκαραν το αμαξοστάσιο λεωφορείων του Κλάπτον νωρίς το πρωί, και η πρώτη αστυνομική δύναμη που έσπευσε προσπάθησε να κάνει συλλήψεις. Ωστόσο, οι διαδηλωτές έμειναν ενωμένοι, κι οι μπάτσοι αναγκάστηκαν σύντομα να υποχωρήσουν, επιτρέποντας στον κόσμο να κινηθεί ελεύθερα για τις επόμενες δύο ώρες.
Μετά στόχευσαν στους κύριους συγκοινωνιακούς κόμβους του Χάκνεϋ, μπλοκάροντας αρκετούς κεντρικούς δρόμους και μεγάλες διασταυρώσεις, και κατέληξαν στη διαμαρτυρία έξω από τη βιβλιοθήκη CLR James στην Ντάλστον Λέιν. Κατά τη διαδρομή, διάχυτη ήταν η υποστήριξη από περαστικούς που μπήκαν στην πορεία σε διάφορα σημεία.
Μόλις ο κόσμος έφτασε στη βιβλιοθήκη CLR James, η αστυνομία έκανε μπραφ και πλημμύρισε την Ντάλστον Λέιν με τουλάχιστον 100 μπάτσους του σώματος TSG και βανάκια, μονάδες με μπατσόσκυλα και ένα ελικόπτερο. Η αστυνομία την έπεσε στο πλήθος, απωθώντας τους διαδηλωτές από το δρόμο με σπρωξιές και μπουνιές. Ακολούθησαν οι αυθαίρετες συλλήψεις δύο ατόμων, με μια σειρά από μπάτσους να τους πατάνε κατάχαμα, να τους κοπανάνε και να τους πιέζουν με λαβές, ώσπου ένα άτομο έχασε σχεδόν τις αισθήσεις του.
http://www.youtube.com/watch?v=HlG8Ta8LyOY
Σύντομα όλοι οι υπόλοιποι περικυκλώθηκαν μαζί με τα πανό τους έξω από τη βιβλιοθήκη. Κατά τις 11.30 π.μ. έπιασαν όλους όσους βρίσκονταν μες στον ασφυκτικό κλοιό για διατάραξη κοινής ειρήνης, τους οποίους προσήγαγαν σε διαφορετικά αστυνομικά τμήματα (Άλμπανυ Στριτ, Χήθροου, Ουίμπλεντον, Μπίσοπσγκεϊτ και Κένσινγκτον). Στο μεταξύ, περαστικοί και όσοι είχαν έρθει για να υπερασπίσουν τους διαδηλωτές τραμπουκίστηκαν υπό την απειλή μπατσόσκυλων, και μερικοί προσήχθησαν επίσης για διατάραξη κοινής ειρήνης.
Μέχρι στιγμής είναι γνωστές συνολικά 42 προσαγωγές από το περιστατικό. Όλοι οι προσαχθέντες κρατήθηκαν στα τμήματα, όπου τους φόρτωσαν ως επί το πλείστον και συμπλοκή, μαζί με άλλες χαλκευμένες κατηγορίες. Έτσι, η μητροπολιτική αστυνομία είχε το ελευθέρας να κατασχέσει όλο το ρουχισμό μας, τα παπούτσια και τα κινητά τηλέφωνα. Ένα άτομο ήταν άσχημα μελανιασμένο, έχοντας επίσης υποστεί διάσειση. Οι περισσότεροι αφεθήκαμε με εγγύηση, και καλούμαστε να παρουσιαστούμε ενώπιον των διωκτικών αρχών στα μέσα Γενάρη.
Μερικοί ειρηνοσπάστες
Άλλο ένα από τα φυλλάδια που μοιράστηκαν στο δρόμο εκείνη τη μέρα, με τίτλο «Ας καταστρέψουμε τη δουλειά, ας καταστρέψουμε την οικονομία (Η δουλειά είναι έγκλημα)», στ’ αγγλικά