Από την πόλη του Σετούμπαλ, τόπο αγώνων που φέρνει στη μνήμη τους αναρχοσυνδικαλιστές και αναρχοσυνδικαλίστριες των αρχών του προηγούμενου αιώνα, τις ζωές και τις μάχες των ψαράδων, τους λαϊκούς αγώνες ενάντια στην αποτέφρωση και καταστροφή της Φύσης από την κατασκευαστική Secil, και πιο πρόσφατα, τους αγώνες ενάντια στα τουριστικά θέρετρα της χερσονήσου Τρόια, στην ανάπτυξη της υπερταχείας TGV, και στον συνακόλουθο εξευγενισμό της πόλης, σηκώνουμε μαύρες σημαίες διαμαρτυρίας και σύγκρουσης, μια κραυγή προς μια μονάχα πορεία, την επαναστατική.
Γιατί δεν υπάρχει τίποτα πιο φυσικό από το να εναντιώνεσαι στο Κεφάλαιο.
