Γεια σας συντρόφια, με χαρά θέλουμε να μοιραστούμε μαζί σας τα πρώτα βήματα ελευθερίας αυτών των 2 ινδικών χοιριδίων, τα οποία προτού γνωρίσουν το νέο τους σπίτι ζούσαν στριμωγμένα σε ένα κλουβί μαζί με άλλα αδέρφια τους, έγκλειστα από εγωιστές που βλέπουν σε αυτά ένα αντικείμενο, ένα εμπόρευμα με το οποίο μπορούν να κάνουν μπίζνες, να το αγοράσουν και να το πουλήσουν, κλέβοντας τη λευτεριά τους για να τα μετατρέψουν σε μασκότ, εξημερώνοντας τα, και καθιστώντας τα λειτουργικά σε αυτή τη σκατοκοινωνία.
Θα θέλαμε επίσης να ανοίξουμε την κουβέντα σχετικά με τις «τεχνικές απελευθέρωσης», λόγω του ότι πολλοί ισχυρίζονται πως δεν πρέπει να αφήνονται ελεύθερα στη φύση τα ζώα που είναι σε αιχμαλωσία, γιατί σίγουρα δεν γνωρίζουν πώς μπορούν να προσαρμοστούν και μπορεί να παρέμβουν σε ένα φυσικό περιβάλλον ξένο γι’ αυτά. Αρχικά, πρέπει να πούμε ότι ένα περιβάλλον εξ ολοκλήρου φυσικό είναι ουτοπία σε αυτούς τους καιρούς που ζούμε, πάνω απ’ όλα στην περίπτωση των περιοχών γύρω από τα μεγάλα αστικά κέντρα. Κατα δεύτερον, η γέννηση ενός πλάσματος σε αιχμαλωσία δεν σημαίνει ότι αυτό δεν ανήκει σε κάποιο βιότοπο, ούτε ότι έχει χάσει το άγριο ένστικτό του. ‘Έχοντας πλήρη εμπιστοσύνη στις ικανότητές τους και παύοντας να τα βλέπουμε ως απροστάτευτα πλάσματα, μπορούμε να τους δώσουμε τη δυνατότητα να ανακαλύψουν και να βιώσουν την περιπέτεια της ζωής, ακόμα και αν αυτή είναι επικίνδυνη.
Τα πετ-σοπ, οι ζωολογικοί κήποι και τα εργαστήρια ζωοτομίας είναι φυλακές και τα έγκλειστα ζώα είναι πολιτικοί κρατούμενοι.
Λευτεριά τώρα!
ΥΓ. Η δράση έγινε στο πλαίσιο της εβδομάδας αγκιτάτσιας για την κατάργηση της ζωικής σκλαβιάς.
πηγή και βίντεο από τη δράση, εδώ