Εμείς, η Αναρχοεξεγερσιακή Πρωτοβουλία Αντεπίθεσης και Αλληλεγγύης-Χούλιο Τσάβες Λόπες, αναλαμβάνουμε την ευθύνη για την τοποθέτηση ενός αυτοσχέδιου εκρηκτικού μηχανισμού σε ένα υποκατάστημα της τράπεζας Bancomer, στη βιομηχανική περιοχή της Τεχερία στην πόλη της Βερακρούς τη Δευτέρα, 17 Σεπτέμβρη 2012, ως κίνητρο και χειρονομία αλληλεγγύης προς τον αναρχικό σύντροφο Μάριο Λόπες «Τρίπα», εν μέσω των ακροαματικών διαδικασιών που λαμβάνουν χώρα εναντίον του για την απόπειρα τοποθέτησης ενός εκρηκτικού μηχανισμού, λόγω της οποίας υπέφερε τραύματα και έπεσε στα νύχια του εχθρού. Παρομοίως, θέλουμε να δείξουμε την αλληλεγγύη μας με τη συντρόφισσα Φελίσιτυ Ράιντερ και την αξιοπρεπή φυγοδικία της. Δύναμη, όπου και να βρίσκεσαι.
Πρέπει να σημειώσουμε ότι ο μηχανισμός φαίνεται να εξουδετερώθηκε από τη λιμενοφυλακή, και αυτήν τη στιγμή πρέπει να βρίσκεται στους στρατώνες της καταστολής για ανάλυση. Πρέπει να πούμε ότι αυτό δε θα είχε συμβεί χωρίς τη συνενοχή της «κοινωνίας των πολιτών», που συνεχίζει προσκολλημένη στην υπεράσπιση της παρούσας τάξης κυριαρχίας, της «ειρήνης» και «κανονικότητάς» της, που προκύπτουν από την παθητικότητα και υποταγή της. Είναι η κοινωνία των πολιτών, ο παθητικός κόσμος που έχει αποδεχτεί και υποτιμήσει το ρόλο της αστυνομίας που το κράτος τόσο ενδιαφέρεται να προεκτείνει μέσω του εκπολιτισμού, του πατριωτισμού, της κουλτούρας της ρουφιανιάς, της αφοσίωσης και του υπερβάλλοντα ζήλου προς το νόμο, και την παράδοξη και ηλίθια καταπολέμηση της εγκληματικότητας και της διαφθοράς διά του νόμου.
Από εδώ, θέλουμε να απευθύνουμε ένα κάλεσμα στη μη διόγκωση των γραμμών της καταστολής και υπεράσπισης του Κεφαλαίου, στη μη σύμπραξη με τη λιμενοφυλακή, το στρατό, την αστυνομία ή το ναρκεμπόριο, και να κάνουμε επίσης εμφανές ότι όλοι δαύτοι είναι μόνο κομμάτι και συνέπεια της καπιταλιστικής λογικής του συστήματος που αποζητά τη συσσώρευση και υπεράσπιση της ατομικής ιδιοκτησίας. Ταυτόχρονα, απευθύνουμε ένα κάλεσμα σε εξέγερση ενάντια στους θεσμούς ελέγχου, στην εξέγερση ενάντια στον ίδιο μας τον εαυτό, γιατί είναι πρωτίστως η ατομική πεποίθηση που κάνει δυνατό και βιώσιμο τον αγώνα για την απελευθέρωση.
Εξαϋλώνουμε τον μπάτσο που κουβαλάμε μέσα μας, και που το σύστημα τον έκανε να μεγαλώσει στο μυαλό μας από τη γέννησή μας. Μένουμε με την ευχαρίστηση της γνώσης ότι ο εχθρός ξέρει πως θα ’χει πάντα μια πέτρα στο παπούτσι του, που θα στέκει εμπόδιο στην κυρίαρχη τάξη και στην κανονικότητά του.
Ένα χαιρετισμό σε όλους/-ες τους/τις ανατρεπτικούς/-ές, τις εξεγερμένες ατομικότητες και ομάδες που μέρα τη μέρα δίνουν τη μάχη με γενναιότητα και αποφασιστικότητα ενάντια σε κάθε εξουσία, μέσω αντάρτικων και αντεξουσιαστικών χειρονομιών σε κάθε πεδίο της ζωής.
Αλληλεγγύη σε Μάριο Λόπες «Τρίπα», Φελίσιτυ Ράιντερ και Μπράουλιο Ντουράν!
Αλληλεγγύη με τ’ αδέρφια του Culmine και όσους/-ες χτυπήθηκαν από τα αντιαναρχικά κατασταλτικά αντίποινα σε Ιταλία, Ελλάδα, ΗΠΑ και Χιλή!
Δύναμη στους Ητ και Μπίλλυ στην Ινδονησία!
Μάρκο Καμένις και Γκαμπριέλ Πόμπο ντα Σίλβα, είμαστε μαζί σας!
Πάντοτε πρόσωπο με πρόσωπο με τον εχθρό!
Σε πόλεμο ενάντια στο κράτος, στο Κεφάλαιο και σε κάθε εξουσία.
Για τη διάδοση της αναρχίας,
Αναρχοεξεγερσιακή Πρωτοβουλία Αντεπίθεσης και Αλληλεγγύης-Χούλιο Τσάβες Λόπες/Άτυπη Αναρχική Ομοσπονδία (IAOS-JCL/FAI)
* Ο Χούλιο Τσάβες Λόπες (Julio Chávez López, αναφέρεται και ως Χουλιάν, ή με διαφορετική σειρά επωνύμων) υπήρξε μία από τις πρώιμες φιγούρες του αναρχισμού στο Μεξικό. Επαναστάτης σοσιαλιστής και υπέρμαχος της άμεσης δράσης, γεννήθηκε στο Σαν Φρανσίσκο Ακουάτλα και φοίτησε στο Σχολείο της Αχτίδας και του Σοσιαλισμού, που ίδρυσε το 1865 στην περιοχή του Τσάλκο της πολιτείας του Μεξικού ο Πλωτίνος Ροδοκανάτης, ριζοσπάστης σοσιαλιστής μετανάστης από την Ελλάδα.
Μετά την αποχώρηση του Ροδοκανάτη από το ελευθεριακό αυτό εγχείρημα το 1867, λόγω της πασιφιστικής του στάσης έναντι στην αποφασιστικότητα των αγροτών και του Τσάβες να πάρουν δραστικά μέτρα ενάντια στους γαιοκτήμονες, ο Τσάβες μαζί με μία μικρή ομάδα συντρόφων του μπουκάρει σε αγροκτήματα στις περιοχές του Τσάλκο και Τεξκόκο, ενώ μερικούς μήνες μετά προεκτείνει τις ανατρεπτικές δραστηριότητές του στην περιοχή του Μορέλος στα νότια, στο Σαν Μαρτίν Τεξμελουκάν στα ανατολικά, και ως το Τλαλπάν στα δυτικά.
Στις 20 Απρίλη 1869 δημοσιεύει ένα μανιφέστο προς όλους τους καταπιεσμένους και εργάτες του Μεξικού και του Κόσμου, παροτρύνοντας το λαό να πάρει τα όπλα ενάντια στους τσιφλικάδες και στην κεντρική κυβέρνηση, και αντιτάσσοντας στην ιδέα της εθνικής ανεξαρτησίας το πρόταγμα των αυτόνομων κοινοτήτων. Χαρακτηριστικό παράδειγμα των μουτουαλιστικών και ουτοπιστικών πιστεύω του Τσάβες αποτελεί το παρακάτω απόσπασμα, από το εν λόγω μανιφέστο:
«Θέλουμε να καταργήσουμε καθετί που αποτελεί σημάδι τυραννίας ανάμεσα στους ανθρώπους, ζώντας σε κοινωνίες αδελφοσύνης και αλληλοβοήθειας, και εγκαθιδρύοντας την Παγκόσμια Ρεπούμπλικα της Αρμονίας».
Μερικές μέρες μετά τη δημοσίευση του μανιφέστου, συλλαμβάνεται και μεταφέρεται στο Τσάλκο, απ’ όπου κατορθώνει και δραπετεύει με τη βοήθεια εργατών γης. Ενόσω οι επαναστατικές δυνάμεις του Τσάβες και των συντρόφων του κέρδιζαν έδαφος, καταφέρνοντας νίκες εναντίον του στρατού, ο ίδιος προπαγάνδιζε τις ιδέες του στους τοπικούς πληθυσμούς μέσω αναγνώσεων του μανιφέστου του και της πρακτικής εφαρμογής της κατάληψης ράντσων και εκχώρησης των εδαφών σε εργάτες γης. Φτάνοντας στην περιοχή του Ακτοπάν, στήνει το στρατόπεδό του και προετοιμάζεται για την επόμενη επίθεση, αλλά ο κυβερνητικός στρατός του Μπενίτο Χουάρες τον αιφνιδιάζει, αιχμαλωτίζοντάς τον.
Μετά τη σύλληψή του, ο Χούλιο Τσάβες Λόπες μεταφέρεται και πάλι στο Τσάλκο, όπου εκτελείται διά τυφεκισμού στην αυλή του Σχολείου της Αχτίδας και του Σοσιαλισμού την 1η Σεπτέμβρη 1869. Η τελευταία του κραυγή φέρεται να ήταν «Ζήτω ο σοσιαλισμός!»
Για τη ζωή και τη δράση του Πλωτίνου Ροδοκανάτη, βλ. στα ελληνικά εδώ
Περισσότερα για τη δράση του Χούλιο Τσάβες Λόπες, βλ. στα ισπανικά εδώ: 1, 2