Δε συνηθίζουμε να αναλαμβάνουμε την ευθύνη για τέτοιου τύπου δράσεις. Αυτήν τη φορά όμως το κάνουμε εξαιτίας της σημασίας που έχουν εντός τους παρόντος πλαισίου –εν όψει των δημοτικών εκλογών– το σαμποτάρισμα εκλογικής προπαγάνδας και τα συνθήματα έξω από τα τοπικά γραφεία της βρομερής και φασιστικής Ανεξάρτητης Δημοκρατικής Ένωσης (UDI). Τα γραφεία βρίσκονται σε μία από τις πιο καλά φρουρούμενες μπουρζουάδικες συνοικίες, δυο τετράγωνα απόσταση από μια κομισαρία των μπάτσων και το γενικό αρχηγείο των ασφαλιτών.
Προειδοποιούμε ότι αυτό είναι μόνο η αρχή. Όλα τα κόμματα, διευθυντάδες, εξουσιαστές και οι υποψήφιοί τους έχουν τις μέρες τους μετρημένες. Τη νύχτα της 7ης Οκτώβρη ήταν η σειρά των γραφείων του καταπιεστικού κόμματος των επιχειρηματιών UDI, ενώ μερικές νύχτες πριν πραγματοποιήσαμε παρόμοια δράση ενάντια στα γραφεία του «Κομμουνιστικού» Κόμματος. Έτσι, θα συνεχίσουμε να σαμποτάρουμε καθετί που προσδοκά να συνεχίσει να εξασκεί την εξουσία, και κατά συνέπεια την εξαθλίωση και τη σκλαβιά μας.
Σήμερα η δράση μας είναι χαμηλών τόνων, αύριο θα σκάσουν βόμβες στα χέρια των εξουσιαστών, ενάντια στις Αρχές και στους υπερασπιστές τους.
Για την αναρχία! Να μην ψηφίσει κανείς!
Αντεξουσιαστικός Πυρήνας Λουίς Αρμάντο Τριβίνιο
Άτυπη Αναρχική Ομοσπονδία/Διεθνές Επαναστατικό Μέτωπο
Σ.τ.μ.: Ο Λουίς Αρμάντο Τριβίνιο Βελάσκο [Luis Armando Triviño Velasco] γεννήθηκε κοντά στα 1893, στο χωριό του Σαν Φελίπε στην κοιλάδα του ποταμού Ακονκάγουα, βόρεια του Σαντιάγο.
Ήρθε σε επαφή με τις αναρχικές ιδέες ενόσω ακόμα υπηρετούσε τη στρατιωτική του θητεία, το διάστημα 1910-1920, μέσω του Κέντρου Κοινωνικών Σπουδών Φρανθίσκο Φερέρ στο Σαντιάγο. Έκτοτε αναδείχτηκε σε φλογερό αγκιτάτορα των αναρχικών ιδεών, γράφοντας πληθώρα προπαγανδιστικών κειμένων σε πολλά αναρχικά έντυπα και συμμετέχοντας αδιάκοπα στις επαναστατικές διαδικασίες της εποχής.
Υπήρξε ο πρώτος γενικός γραμματέας του αναρχοσυνδικαλιστικού χιλιανού τομέα των Βιομηχανικών Εργατών του Κόσμου (IWW), που ξεκίνησε τη λειτουργία του τον Δεκέμβρη του 1919. Τα χρόνια που ακολούθησαν το 1920 βρήκαν το επαναστατικό κίνημα στη Χιλή διασπασμένο ανάμεσα σε όσους υποστήριζαν την ανάπτυξη δομών συγκεκριμένα αναρχικών και αυτόνομων ομάδων συγγένειας και σε αυτούς που υπερασπίζονταν την αναρχοσυνδικαλιστική οργάνωση μέσα από τις γραμμές των IWW.
Τα επαναλαμβανόμενα χτυπήματα της κρατικής καταστολής εναντίον των αναρχικών και ελευθεριακών αγωνιστών κορυφώθηκαν με το στρατιωτικό πραξικόπημα του Φλεβάρη του 1927. Ο Λουίς Τριβίνιο κατάφερε να διαφύγει στη Βολιβία, όπου παρέμεινε για ένα διάστημα, προτού μετακινηθεί στο Μπουένος Άιρες και συνεχίσει στην Αργεντινή την αντιδικτατορική προπαγάνδα μαζί με άλλους εξόριστους αναρχικούς από τη Χιλή. Μετά την πτώση της χούντας στη Χιλή, το 1931, τα ίχνη του χάνονται. Εκτός από το σποραδικό γεγονός της έκδοσης ενός θεατρικού του έργου, με τίτλο «Τα κοράκια» το 1937 από μέλη των IWW, το όνομά του δεν εμφανίζεται πουθενά μέχρι το 1952, όταν και εκδίδει στην Αργεντινή ένα βιβλίο λαογραφικού περιεχομένου με παραδοσιακά τραγούδια από τη Χιλή. Δεδομένου ότι ο Τριβίνιο χρησιμοποιούσε πολλά ψευδώνυμα με τα οποία υπέγραφε τα κείμενά του είναι πιθανό να συνέχισε τη δραστηριότητά του, αν και αυτό αποτελεί μονάχα μια υπόθεση. Το έτος θανάτου του και ο τόπος ταφής του παραμένουν άγνωστα.
Περισσότερες λεπτομέρειες για τον Λουίς Αρμάντο Τριβίνιο Βελάσκο μπορείτε να διαβάσετε, στα ισπανικά, εδώ.