«Επειδή η κυριαρχία και οι φυλακές είναι υπαρκτές σε όλα τα κράτη, η αλληλεγγύη μεταξύ αντεξουσιαστών δε γνωρίζει ούτε σύνορα ούτε φραγμούς όταν στέλνει χαιρετισμούς σε όλους τους επαναστάτες του κόσμου».
«Αλληλεγγύη στους κρατούμενους και φυγόδικους επαναστάτες αγωνιστές στη Χιλή, στην Ελλάδα και σε όλο τον κόσμο.
Αλληλεγγύη στον Κώστα Γουρνά, στον Νίκο Μαζιώτη, στην Πόλα Ρούπα (και στον μικρό Λάμπρο Βίκτορα) της οργάνωσης Επαναστατικός Αγώνας, και στους αναρχικούς/επαναστάτες κρατουμένους της Ελλάδας.
Αλληλεγγύη στον Χανς Νιεμέγερ, στην Κάρλα Βερδούγο, στον Ιβάν Σίλβα, στον Φρέντυ Φουεντεβίγια, στον Μαρσέλο Βιγιαροέλ, στον Χουάν Αλίστε, στον Γιοάο Κατριλάφ[i] και σε όλους τους επαναστάτες ομήρους στη Χιλή και ανά τον κόσμο!»
Η αλληλεγγύη ανάμεσα στους επαναστάτες υλοποιείται με πράξεις κι όχι μονάχα με καλές προθέσεις…
Παρακινημένοι να πραγματώσουμε αυτό το πρόταγμα, προχωρήσαμε σε μια δράση προπαγάνδας τη νύχτα της 21ης Νοέμβρη στην πρόσοψη του Χιλιανού-Ελληνικού Ινστιτούτου (που βρίσκεται στην οδό Ρεπούμπλικα στο κέντρο της πόλης του Σαντιάγο), ανταποκρινόμενοι έτσι στην καμπάνια αγκιτάτσιας που καλέστηκε σε αλληλεγγύη προς τους αναρχικούς συντρόφους της οργάνωσης Επαναστατικός Αγώνας.
Ο λόγος είναι πως η Ελλάδα για μας δεν είναι ένα αρχαιολογικό λίκνο πολιτισμού αλλά μια επικράτεια απ’ όπου αντλούμε εμπειρίες αγώνα προκειμένου να θρέψουμε τη δική μας πρακτική της εξέγερσης. Όσα χιλιόμετρα κι αν μας χωρίζουν, έστω κι αν μιλάμε διαφορετικές γλώσσες και βιώνουμε άλλους συσχετισμούς πραγματικότητας, νιώθουμε κοντά σε συντρόφους όπως αυτοί του Επαναστατικού Αγώνα, όχι μονάχα γιατί συμμεριζόμαστε κοινές ελευθεριακές ιδέες αλλά κι επειδή, πάνω απ’ όλα, μοιραζόμαστε μαζί τους την επιλογή της άμεσης δράσης ως τρόπο σύγκρουσής μας με τους εκμεταλλευτές.
Χαιρετίζουμε λοιπόν τα μέλη του Επαναστατικού Αγώνα –τον Κώστα Γουρνά, ο οποίος βρίσκεται εκτός των τειχών σε αναμονή της απόφασης του δικαστηρίου, τον Νίκο Μαζιώτη και την Πόλα Ρούπα, που επέλεξαν να περάσουν στην παρανομία μαζί με το μικρό τους γιο Λάμπρο Βίκτορα–, καθώς και τους συγκατηγορούμενους συντρόφους, που αρνούνται τη συμμετοχή τους στην οργάνωση μα επικυρώνουν με τη στάση τους τον αγώνα και την αντίσταση.
Χαιρετίζουμε επίσης με ανακουφισμένη καρδιά και υψωμένη γροθιά τη συντρόφισσα Γκαμπριέλα Κουριλέμ, που επέστρεψε λεύτερη, ζωντανή και εξεγερμένη ύστερα από περισσότερο από δυο χρόνια που βρισκόταν στην παρανομία.[ii]
Δύναμη στον Τορτούγα, στον Ιβάν, στην Κάρλα, στο σύντροφο Χένρυ της Βολιβίας και σε όλους τους φυλακισμένους και διωκόμενους συντρόφους του κοινωνικού πολέμου.
Να πολλαπλασιάσουμε τις πράξεις της αλληλεγγύης!
Ο Λάμπρος Φούντας και ο Μαουρίσιο Μοράλες ζουν!
Αντεξουσιαστικές συγγένειες για τη διεθνή αλληλεγγύη
i Ο 14χρονος Joao Catrilaf Catrileo είναι ένας απ’ τους αιχμαλώτους των οδομαχιών στο Σαντιάγο. Συνελήφθη στις 8 Αυγούστου 2012, αρχικά κατηγορούμενος για την πυρπόληση ενός λεωφορείου κατά τη διάρκεια των ταραχών. Κρατείται ακόμη σε φυλακή ανηλίκων με αναβαθμισμένες κατηγορίες εις βάρος του, αφού οι διωκτικές αρχές τού έχουν φορτώσει τον εμπρησμό συνολικά τριών λεωφορείων.
ii Η Gabriela Curilem υπήρξε φυγόδικη από τις 14 Αυγούστου 2010 εξαιτίας των ενταλμάτων σύλληψης και διώξεων εις βάρος αναρχικών στο πλαίσιο της πολύκροτης «υπόθεσης βόμβες» στη Χιλή, σκευωρία η οποία κατέρρευσε οριστικά στους ναούς της δικαιοσύνης καθώς οι σύντροφοι απαλλάχτηκαν όλων των κατηγοριών. Έτσι, στις 19 Νοέμβρη 2012 η συντρόφισσα μπόρεσε να επανέλθει κι αυτή στους δρόμους (με την επιβολή περιοριστικών όρων).
No Comments “Σαντιάγο, Χιλή: Αλληλεγγύη στον Επαναστατικό Αγώνα”