[Σύδνεϋ, Αυστραλία] Γάμα το γάμο, γάμα την ισότητα

Φυλλάδιο που μοιράστηκε σε αντικατασταλτική πορεία της 8ης Μάρτη 2013:

Για πάνω από μια δεκαετία, ο γάμος μεταξύ ατόμων του ιδίου φύλου έχει υπάρξει εμβληματικό ζήτημα του κινήματος των GLBTI (γκέι, λεσβιακών, αμφί, τρανς και ίντερσεξ ατόμων). Έχει πλασαριστεί στην πιάτσα σαν αποκλειστική και μονοσήμαντη διαμάχη, η οποία θα επιφέρει την ισότητα και θα επιλύσει την GLBTI-φοβία για όλα τ’ άτομα ανεξαιρέτως, καταλήγοντας να είναι το επίκεντρο της πολιτικής προσπάθειας εκ μέρους κουίρ ακτιβιστών. Ο αγώνας για την κατοχύρωση του γάμου ομοφυλοφίλων έχει παρουσιαστεί στα μάτια μας σαν αγώνας για την πλήρη ισότητα. Μας λένε ότι το ένα βήμα που ακόμη μας χωρίζει –ως «κουίρ»– από την τέλεια ουτοπία υπό την παντιέρα του ουράνιου τόξου είναι η δυνατότητα να εγγράφουμε τις σχέσεις μας με άτομα του ιδίου φύλου στις ληξιαρχικές πράξεις του κράτους. Μόλις κερδηθεί αυτό το δικαίωμα, προφανώς, θα είμαστε όλοι κι όλες σε θέση να βαδίσουμε με ξενοιασιά και να χαθούμε στο ηλιοβασίλεμα.

Ο γάμος, ως θεσμός, έχει χρησιμεύσει σαν εργαλείο της πατριαρχίας, του καπιταλισμού και της κυβερνητικής ηγεσίας από τότε σχεδόν που υπήρξε. Έχει χρησιμοποιηθεί για τον έλεγχο των γυναικών, τον καταμερισμό και την παγιοποίηση χρημάτων και άλλων πόρων, και την ενίσχυση της εξουσίας των κρατών πάνω στους υπηκόους τους.

Ο γάμος είναι ένα χρηματιστικό συμβόλαιο, με το οποίο αποφασίζεται ποιος παίρνει τι και πόσα. Ο γάμος καθορίζει τις σειρές κληρονομικής διαδοχής. Συσσωρεύει πλούτο για εκείνους που κατέχουν χρήμα, διασφαλίζοντας ότι δε θα αναδιανεμηθεί σε άλλους που δεν έχουν. Δεδομένου ότι οι περισσότεροι άνθρωποι συνάπτουν ενδοταξικούς καθώς και ενδοφυλετικούς γάμους, η κάθε παντρειά κρατά το κεφάλαιο, το στάτους και τα προνόμια συγκεντρωμένα σε μια μεριά, εξασφαλίζοντας ταυτόχρονα ότι δε θα «διαρρεύσουν».

Ο γάμος επίσης χρησιμοποιείται ως μέσο ελέγχου από το κράτος και την κυβέρνηση. Διαιρώντας τους υπηκόους τους σε ελαχιστοποιημένες μονάδες, κρατάνε τους ανθρώπους όσο το δυνατόν απομακρυσμένους τον έναν απ’ τον άλλον. Η σμίκρυνση των κοινοτήτων καθιστά πιο δύσκολο για τον κόσμο ν’ αντιταχθεί στο κράτος ή στην κυβέρνηση, αποτρέποντας έτσι αστικές εξεγέρσεις. Επιπλέον, οι ετεροκανονιστικές οικογένειες υπηρετούν ως βολικές μονάδες παραγωγής, παρασκευάζοντας παραγωγικούς πολίτες, εργάτες για το καπιταλιστικό σύστημα και στρατιώτες για τα στρατά. Ο ρόλος των οικογενειών ως προς την παραγωγή αυτών των τύπων λειτουργιών σε ανθρώπους είναι κρίσιμος. Πράγματι, οι περισσότεροι μαθαίνουν να αγαπούν και να υπηρετούν τις κυβερνήσεις τους πρώτα και κύρια μέσα στις οικογένειές τους, μέσω «αξιών» όπως ο πατριωτισμός, ο εθνικισμός, ο μιλιταρισμός και ο καπιταλισμός.

Ο αγώνας για την κατοχύρωση του γάμου μεταξύ ατόμων του ιδίου φύλου είναι ένας συντηρητικός αγώνας του οποίου απώτερος στόχος είναι να κατακτηθεί μια είσοδος στον ετεροκανόνα. Ως εκ τούτου, επιλέγει να ενισχύσει καταπιεστικές δομές διατρανώνοντας την πρόσβαση σε αυτές και στα προνόμια που αυτές κατέχουν. Άλλωστε, ως αγώνας που καταπιάνεται με νόρμες και προνόμια, αποκλείει και στέλνει στα τσακίδια οποιοδήποτε άτομο αδυνατεί να χωρέσει στην καθαρή γκέι ρεπλίκα του «κανονικού». Επίσης, αποσπά χρήματα, πόρους και ενέργεια ακτιβιστών τόσο από ζητήματα που είναι πολύ πιο επείγοντα, όσο κι από κείνους τους κουίρ πληθυσμούς που τα χρειάζονται πολύ περισσότερο. Αντί να συμμετέχουμε σ’ αυτή την πανωλεθρία που λέγεται αγώνας, οι κουίρ χρειάζεται να αντιταχθούμε τόσο σ’ αυτόν τον αγώνα, όσο και στις καταπιεστικές δομές που επιδιώκει να ενισχύσει. Αντί της απόκτησης «δικαιωμάτων» και της φιλοδοξίας για «ισότητα», θα πρέπει να κάνουμε αγκιτάτσια για την απελευθέρωση και να προσβλέπουμε σε μια επανάσταση.

Δε θέλουμε παντρειές. Θέλουμε μονάχα γαμήσια.
Τσακίστε την Εκκλησία. Τσακίστε το κράτος.

πηγές: i, ii, iii