«Το να πετάξεις μια πέτρα είναι πράξη κολάσιμη, το να πετάξεις χίλιες πέτρες είναι πράξη πολιτική. Το να πυρπολήσεις ένα αυτοκίνητο είναι πράξη κολάσιμη, το να πυρπολήσεις εκατό αυτοκίνητα είναι πράξη πολιτική. Διαμαρτύρομαι σημαίνει καταγγέλλω ό,τι δε μου γουστάρει. Αντιστέκομαι σημαίνει διασφαλίζω πως ό,τι δε μου γουστάρει δε θα ξανασυμβεί». (Ουλρίκε Μάινχοφ)
Αυτήν τη νύχτα η φωτιά αγκάλιασε γι’ άλλη μια φορά τα εξεγερμένα μπράτσα για την καταστροφή αυτής της τρισάθλιας κοινωνίας. Αυτήν τη δόση, αποφασίσαμε να κάνουμε προπαγάνδα· το να καις ένα όχημα είναι προπαγάνδα, δηλώνεις πως εδώ είμαστε, συνεχίζουμε δίχως φόβο, λιγάκι πληγωμένοι αλλά ποτέ ηττημένοι. Αν και την πυρπόληση οχημάτων την αντιλαμβανόμαστε ως προπαγάνδα, συνιστά επίσης άμεση επίθεση εκεί που τους πονάει περισσότερο, στην ιδιωτική περιουσία· σ’ αυτήν τη γαμοχώρα η ιδιωτική περιουσία είναι πιο σημαντική απ’ την ανθρώπινη ζωή, κι υπενθυμίζουμε το νόμο βάσει του οποίου κατηγορείται η Ταμάρα Σολ Φαρίας, βασίζεται κυρίως στην κλοπή, στην κλοπή ενός πυροβόλου όπλου. Χωρίς να είμαστε τίποτα ξεφτέρια στα νομικά ζητήματα, καταλαβαίνουμε πως η κλοπή καταλήγει να ’ναι περίσταση πιο επιβαρυντική σε σχέση με την ίδια την απόπειρα να φας κάποιον!
Αν και τούτη τη φορά το ξέραμε ότι ήταν πολύ πιθανό να κάνει την εμφάνισή του ο παράγοντας «καλός πολίτης», ως άλλος Ρομπέν των Δασών, και να ματαιώσει τις πυρομανείς επιθυμίες μας για επίθεση, το ρισκάραμε παρ’ όλα αυτά για να γελάσουμε μπροστά στα μούτρα τους και να τους αποδείξουμε πόσο ευάλωτοι είναι απέναντι σε μπόλικη όρεξη και λίγη βενζίνα.
Ας είναι τούτη η δράση μια ανάσα για τ’ απαχθέντα στη φυλακή συντρόφια κι ένα κάλεσμα σε εγρήγορση για όσους κι όσες βρίσκονται στο δρόμο: πιότερο αξίζει μια μικρή δράση απ’ ό,τι μια κατοστάρα προκηρύξεων κενών επίθεσης. Λόγω και έργω.
Εδώ είμαστε, εδώ θα είμαστε, και δε θα ξεχάσουμε ποτέ τα συντρόφια μας που έπεσαν στη μάχη.
Ας εκραγεί η τελευταία ριπή του πελάο Άνγκρυ* σε όλα τ’ αστυνομικά τμήματα. Πάνκη Μάουρι, Κλαούντια Λόπες, Ματίας Κατριλέο, Τζόννυ Καρικέο, ακόμα πορεύεστε μαζί μας. Για τους Αλπάκα, Έρμες, Χανς, τους αιχμαλώτους που κατηγορούνται ότι φάγανε τον μπάτσο Μογιάνο, τους κρατουμένους των οδομαχιών, τον Χοσέ Μιγκέλ Σάντσες, ο οποίος αποφυλακίζεται σύντομα, και το συντροφάκι μας τη Σολ: μ’ αυτή την πράξη χαιρετίζουμε το θάρρος και την αξιοπρέπειά σου.
Για τη διάδοση ενός μαύρου καλοκαιριού κι ενός ακόμη πιο μαύρου έτους.
ΖΗΤΩ Η ΑΝΑΡΧΙΑ.
Τα συντρόφια για τη διάδοση της φωτιάς
* σ.τ.μ.: παρατσούκλια του πεσόντα συντρόφου Σεμπαστιάν Οβερσλούιχ (pelao γιατί συνήθιζε να κουρεύεται γουλί, και Angry απ’ την ομάδα αντάρτικου πόλης The Angry Brigade/Οργισμένη Ταξιαρχία)