Σαντιάγο: Οδοφράγματα και ντου στους μπάτσους στο Κορδόν Μακούλ

Ενάντια στους κατασταλτικούς τραμπουκισμούς, προς υπεράσπιση των πεποιθήσεών μας.

(Προσεχώς φωτογραφίες)

Την Τετάρτη 20 Αυγούστου 2014 τα αντεξουσιαστικά μας αισθήματα πήραν μορφή σε άλλη μια μέρα αναρχικής βίας, αλληλέγγυας αγκιτάτσιας και επίθεσης εναντίον των κατασταλτικών δυνάμεων στη λεωφόρο Γκρέσια, έξω από το κάμπους Χουάν Γκόμες Μίγια του Πανεπιστημίου της Χιλής, σημείο γνωστό και ως «Κορδόν Μακούλ με Γκρέσια».

Στόχος μας ήταν η διάχυση και υπεράσπιση των αντεξουσιαστικών ιδεών και πρακτικών μας με την αναρχική βία, εν μέσω του νέου αυτού πλαισίου όξυνσης των κατασταλτικών τραμπουκισμών από πλευράς της εξουσίας.

Όλοι μας είδαμε πως μέσω του δουλικού Τύπου στοχοποιούνται γι’ άλλη μια φορά συντρόφια, σε μια απόπειρα να προετοιμαστεί το πεδίο για την πραγματοποίηση συλλήψεων με δικαιολογία τον εντοπισμό των υπευθύνων για επιθέσεις που έλαβαν χώρα το τελευταίο διάστημα. Παράλληλα επιχειρούν να διασπείρουν το φόβο ανάμεσα στους εραστές της λευτεριάς. με όλα τούτα να συμβαίνουν 4 χρόνια μετά την επιχείρηση Σαλαμάνδρα (γνωστή και ως «υπόθεση βόμβες») που αποτέλεσε ένα μάθημα για τον εχθρό, τους εισαγγελείς και μπάτσους του σχετικά με το πώς να φέρει σε πέρας μελλοντικές έρευνες. Εμείς απ’ την πλευρά μας πρέπει επίσης να διδαχθούμε από τα όσα συνέβησαν για να μην κάνουμε τα ίδια λάθη. Γι’ αυτό είναι αναγκαίο να βγούμε στο δρόμο και να μην καθόμαστε παρακολουθώντας την πραγματικότητα σαν παθητικοί θεατές του κατασταλτικού πανοράματος. Είναι αναγκαίο να προασπίσουμε και να θωρακίσουμε τις αξίες και αρχές μας στις πιο δύσκολες στιγμές, μιας και αντιλαμβανόμαστε πως είμαστε σε πόλεμο όχι μονάχα όταν τα πράγματα βαίνουν καλώς, αλλά πάνω απ’ όλα όταν υπάρχουν εμπόδια στο διάβα μας, έχοντας επίγνωση πως ρισκάρουμε τη ζωή μας πάνω στη μόνιμη μάχη, που στην τελική είναι η ίδια η ζωή.

Τούτες τις ώρες όξυνσης της καταστολής το ηθικό μερικών μοιάζει να σπάει, γι’ αυτό οι αξίες, οι πεποιθήσεις και οι αρχές μας αποτελούν το στήριγμα της αντεξουσιαστικής άμυνας κι επίθεσης.

Ο αγώνας ενάντια σε κάθε Αρχή τροφοδοτείται από τη σύγκρουση με όλες τις μορφές εξουσίας και κυριαρχίας που υπάρχουν στην κοινωνία: η κρατική καταστολή, η πατριαρχία, ο σεξισμός, ο σπισισμός, η ιδεολογία της τεχνολογικής προόδου, η υπακοή και οι ιεραρχίες είναι γρανάζια των μηχανισμών καταπίεσης πάνω στη ζωή μας, πάνω στα άλλα είδη και πάνω στον πλανήτη. Με την πυρετώδη επιθυμία μας να απελευθερωθούμε από όλες αυτές τις αλυσίδες περνάμε στην επίθεση ενάντια σε καθεμία από τις εκφάνσεις της κυριαρχίας που μαζί συστήνουν την εξουσιαστική κουλτούρα, την υπάρχουσα εδώ και αιώνες πάνω στη Γη.

Αυτή η ενεργή στάση συνεπάγεται το πέρασμα στη δράση στο παρόν, εκτιμώντας κάθε πρωτοβουλία που διαδίδει τις αντεξουσιαστικές ιδέες, αλλά παίρνοντας επίσης μέρος στην άμεση επίθεση ενάντια στην κοινωνική τάξη που αντιπροσωπεύουν οι θεσμοί τους, οι κατασταλτικοί μηχανισμοί κι όσοι υπερασπίζονται και προστατεύουν την εξουσία από τα πόστα των μέσων μαζικής επικοινωνίας κι άλλους τομείς της κοινωνίας.

Ο αντεξουσιαστικός αγώνας στοχεύει στην οικοδόμηση της λευτεριάς που απαιτεί την ισοπέδωση κάθε μορφής εξουσίας. Έτσι λοιπόν, αναγνωρίζουμε στην άτυπη οργάνωση αναμεταξύ ατόμων με πολιτική συνάφεια μια έκφραση των επιθυμιών μας για λευτεριά κι ένα αποτελεσματικό μέσο αγώνα ενάντια στο εξουσιαστικό μοντέλο ζωής και στις οργανωτικές προτάσεις που αναπαράγουν τους ρόλους και τις ιεραρχίες που απαντώνται στην κοινωνία.

Απευθύνουμε ένα κάλεσμα στη διάχυση των ποικίλων μορφών αγκιτάτσιας, αναπτύσσοντας μια καταστροφική και συνολική κριτική απέναντι στην κοινωνική τάξη, μέσω αξιών και σχέσεων απελευθερωμένων από την κυριαρχία και με ενέργειες ενάντια σε κάθε Αρχή. Τα συντρόφια μας τα καλούμε να είναι σε επιφυλακή και να είναι προσεκτικά αλλά δίχως να πέφτουν σε στασιμότητα. Ο εχθρός αποζητά να άρουμε την εγρήγορσή μας και να παραμείνουμε παθητικοί, ας μην του κάνουμε τη χάρη.

Είθε η αυτόνομη δράση ενάντια στην εξουσία να μην φρενάρει, μήτε ν’ αφήσει στη λήθη τα συντρόφια που σήμερα δεν μπορούν να είναι μαζί μας στο δρόμο, Γι’ αυτό και η φωτιά των οδοφραγμάτων και της εξεγερμένης μας ζωής χαιρετά όλα τα έγκλειστα και διωκόμενα συντρόφια στον κοινωνικό πόλεμο, όπως τον σύντροφο Ντιέγο Ρίος, τους αιχμάλωτους συντρόφους της υπόθεσης σεκιούριτι, το σύντροφο Νίκο Μαζιώτη, τη συντρόφισσα Πόλα Ρούπα και όλα τα συντρόφια μέσα κι έξω απ’ τις φυλακές.

Είθε τούτα τα λόγια να φτάσουν κοντά τους και να σπάσουν την απόσταση και την απομόνωση που επιβάλλει η καταστολή, ενόψει μιας νέας βδομάδας αλληλέγγυας αγκιτάτσιας, καλεσμένης από αλληλέγγυα συντρόφια από διάφορα μέρη του κόσμου. Απέναντι σε αυτό το κάλεσμα, ο χαιρετισμός μας είναι η παραβατική δράση που συνεχίζει να διαχέει τον ξεσηκωμό και την εξέγερση, συνδέοντας τις διαδρομές μας στον αγώνα ενάντια σε κάθε μορφή εξουσίας.

Για τη συνολική απελευθέρωση.
Πόλεμο ενάντια στο κράτος, στο Κεφάλαιο και κάθε μορφή εξουσίας και Αρχής.

στα ισπανικά