Προς τα ελεύθερα μέσα πληροφόρησης
Προς τους λαούς του κόσμου
Προς τους εκμεταλλευόμενους
Παρακινούμενοι από ένα συναίσθημα εξέγερσης και τη δηλωμένη μας άρνηση και πραγματική απέχθεια απέναντι σ’ όλους τους μηχανισμούς ελέγχου, ανάμεσά τους και το σωφρονιστικό σύστημα, εμείς, αναρχικά και ελευθεριακά άτομα που έχουμε απαχθεί από το μεξικανικό κράτος και βρισκόμαστε σε συνθήκη εγκλεισμού, αποφασίσαμε να βάλουμε μπρος ένα από τα λιγοστά εργαλεία αγώνα που μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε όντας κρατούμενοι: την απεργία πείνας, ξεκινώντας από την 1η Οκτώβρη 2014, ένα χρόνο μετά τις συλλήψεις της 2ας Οκτώβρη 2013, 10 μήνες μετά την αρπαγή του Φερνάντο Μπάρσενας, και 9 μήνες μετά τη σύλληψη των Αμελί, Κάρλος και Φάλλον.
Για μας η απεργία πείνας δεν είναι συνώνυμο της αδυναμίας, κι ούτε βέβαια θέλουμε να εκπέσουμε σε μια στάση θυματοποίησης· αντιθέτως, προχωράμε σε απεργία πείνας ως μία εναλλακτική αγώνα που θεωρούμε κατάλληλη για να ενεργήσουμε με μια λογική διαμαρτυρίας και ανυποταξίας απέναντι στον εγκλεισμό των σωμάτων μας και στον εξευτελισμό, στην απομόνωση και απόγνωση που σημαίνει το να είμαστε φυλακισμένοι σε αυτά τα κέντρα τρόμου. Επιλέγουμε να περάσουμε στη δράση αντί ν’ αποδεχτούμε τη φυλακή σαν κάτι το «νορμάλ».
Το κράτος επιδιώκει να φτιάξει υπάκουους και δουλοπρεπείς πολίτες για να συντηρήσει την κατεστημένη «κοινωνική τάξη πραγμάτων» του και να μπορέσει έτσι να στηρίξει τη δομή της καπιταλιστικής παραγωγής, που ευνοεί μονάχα την κυρίαρχη τάξη. Οι φυλακές παίζουν πρωταρχικό ρόλο στη διαμόρφωση αυτών των καλών πολιτών. Στην πραγματικότητα, το επιδιωκόμενο είναι η επανένταξη του/της φυλακισμένου/-ης στην μπουρζουάδικη κοινωνία.
Απορρίπτουμε την υποτιθέμενη λειτουργία επανενσωμάτωσης που τάχα μπορεί να φέρει στις ζωές μας η φυλακή. Όχι μονάχα δεν τη θεωρούμε χρήσιμη, τουναντίον πιστεύουμε πως είναι πέρα για πέρα επιβλαβής. Γι’ αυτό και αποφασίσαμε να συνεχίσουμε τους αγώνες μας για να την καταστρέψουμε, ξεκινώντας από μικρές πράξεις άρνησης και μη αναγνώρισης της επιρροής της επί της ζωής μας.
Κηρύσσουμε αυτή την απεργία πείνας αορίστου χρόνου, χωρίς κάποια αιτήματα ή διεκδικήσεις. Δεν αποζητάμε βελτιώσεις στη φυλακή ή στις συνθήκες κράτησής μας, απλά αρνούμαστε ν’ αναγνωρίσουμε τη λειτουργία της στις ζωές μας, πράττοντας με τρόπο συντονισμένο κι αλληλέγγυο.
Μέσω αυτής της δράσης συντροφεύουμε τις διαδηλώσεις της 2ας Οκτώβρη, στα 46 χρόνια από τη σφαγή στο Τλατελόλκο, χωρίς να ξεχνάμε μήτε να συγχωρούμε, και διεξάγοντας πόλεμο μέχρι το τέλος της καταπίεσης.
Δε θα σταματήσουμε ποτέ ν’ αποζητάμε τη λευτεριά μας,
κι ούτε πρόκειται να εγκαταλείψουμε τον αγώνα για τη λευτεριά!
Χόρχε Μάριο Γκονσάλες Γκαρσία
(έγκλειστος στο Τόρρε Μέδικα της φυλακής του Τεπέπαν)
Κάρλος Λόπες «Ελ Τσίβο»
(έγκλειστος στη φυλακή Οριέντε)
Φερνάντο Μπάρσενας Καστίγιο
(έγκλειστος στη φυλακή Νόρτε)
Αμπραάμ Κορτές Άβιλα
(έγκλειστος στη φυλακή Νόρτε)
_
Σημείωση του Contra Info:
Οι Μάριο Γκονσάλες και Αμπραάμ Κορτές Άβιλα συνελήφθησαν στις 2 Οκτώβρη 2013, στο πλαίσιο μιας μαχητικής διαδήλωσης μνήμης για τη σφαγή στο Τλατελόλκο το 1968. Ο Μάριο Γκονσάλες καταδικάστηκε σε 5 χρόνια και 9 μήνες, κατηγορούμενος για επιθέσεις κατά της δημόσιας ειρήνης, ενώ ο Αμπραάμ Κορτές Άβιλα καταδικάστηκε σε 13 χρόνια φυλάκισης για απόπειρα ανθρωποκτονίας.
Ο Φερνάντο Μπάρσενας Καστίγιο συνελήφθη στις 13 Δεκέμβρη 2013, στο πλαίσιο διαδηλώσεων ενάντια στην αύξηση της τιμής εισιτηρίων του μετρό στην Πόλη του Μεξικού. Έκτοτε βρίσκεται σε καθεστώς προφυλάκισης, κατηγορούμενος για την πυρπόληση του χριστουγεννιάτικου δέντρου της Coca-Cola.
Ο Κάρλος Λόπες Μαρίν (γνωστός ως «Ελ Τσίβο») συνελήφθη στις 5 Γενάρη 2014, μαζί με τις Φάλλον Πουασσόν και Αμελί Πελλετιέ, για συμμετοχή σε επίθεση με πέτρες και μολότοφ εναντίον των εγκαταστάσεων της Γραμματείας Επικοινωνιών και Μεταφορών (SCT) και μιας αντιπροσωπείας αυτοκινήτων της Nissan στην Πόλη του Μεξικού. Τα τρία συντρόφια τέθηκαν υπό προληπτική κράτηση διωκόμενα με βάση τον αντιτρομοκρατικό νόμο. Στις 17 Φλεβάρη άρθηκαν οι κατηγορίες περί τρομοκρατίας αλλά όχι και το καθεστώς προφυλάκισης, δεδομένου ότι εκκρεμούσαν εις βάρος τους οι κατηγορίες της πρόκλησης φθορών και διατάραξης της δημόσιας ειρήνης. Η δίκη τους ξεκίνησε στις 3 Απρίλη, ωστόσο στις 16 Μάη έγινε γνωστό πως καλούνται ν’ αντιμετωπίσουν δύο ξεχωριστές δίκες, μία σε τοπικό επίπεδο για την επίθεση στην αντιπροσωπεία Nissan, κι άλλη μία σε ομοσπονδιακό επίπεδο για την επίθεση στη Γραμματεία Επικοινωνιών και Μεταφορών. Σύμφωνα με τις ενημερώσεις που υπάρχουν μέχρι στιγμής, στις 16 Ιούνη πραγματοποιήθηκε η τελευταία συνεδρία της πρώτης δίκης δίχως να ανακοινωθεί η απόφαση, ενώ η ομοσπονδιακή δίκη ήταν ακόμα σε εξέλιξη.