Στο πλαίσιο μιας ευρύτερης κινητοποίησης κατά της σκλαβιάς του εγκλεισμού, φυλακισμένοι/ες σε κολαστήρια των ΗΠΑ έχουν αναγγείλει μια συντονισμένη αποχή κρατουμένων από τα μεροκάματα, αρχής γενομένης από την 9η Σεπτέμβρη – εμβληματική ημερομηνία λόγω της συμπλήρωσης 45 ετών από την αιματοβαμμένη εξέγερση στη φυλακή Άττικα. Βλ. το κάλεσμα εδώ.
Το Free Alabama Movement (FAM), δίκτυο κρατουμένων στην πολιτεία της Αλαμπάμα, έχει πρωτοστατήσει στην προπαγάνδιση της εναντίωσης στην εργασιακή εκμετάλλευση κι εν γένει στη σκλαβιά σε συνθήκες εγκλεισμού. (Βλ., για παράδειγμα, το κείμενο του FAM με τίτλο «Αφήστε τις σοδειές να σαπίσουν στις φυτείες», στ’ αγγλικά, εδώ.) Στη διάρκεια οργάνωσης απεργιών στις φυλακές της Αλαμπάμα το 2014, το FAM ήρθε σ’ επαφή με μέλη των Βιομηχανικών Εργατ.ρι.ών του Κόσμου (IWW ή Wobblies), κι από αυτήν τη διάδραση προέκυψε ένα μόνιμο σχήμα των Wobblies: η Οργανωτική Επιτροπή Έγκλειστων Εργατ.ρι.ών (IWOC), που σήμερα αριθμεί περίπου 800 μέλη πίσω από τα σίδερα, σε 36 πολιτείες της Αμερικής.
Φυλακισμένοι/ες σε Αλαμπάμα, Μισισίπι, Οχάιο, Βιρτζίνια έβαλαν μπρος την κινητοποίηση της 9ης Σεπτέμβρη. Αλληλέγγυοι/ες απ’ έξω συνέβαλαν στην επικοινωνία μεταξύ φυλακών σε διαφορετικές πολιτείες για να συνταχθεί ένα πρώτο κείμενο με κοινά σημεία, μα το κάλεσμα γίνεται εξολοκλήρου από κρατούμενους/ες. Στις ΗΠΑ η έννοια της σκλαβιάς στη φυλακή αγγίζει αναρίθμητους/ες αιχμάλωτους/ες, αλλά πρωτίστως «μιλάει» σε έγκλειστους/ες στις νοτιοανατολικές πολιτείες. Οι έγνοιες φυλακισμένων σε άλλες πολιτείες διαφέρουν, και γι’ αυτό η 9η Σεπτέμβρη καλέστηκε τόσο ως αποχή απ’ τα μεροκάματα όσο κι ως μέρα δράσης, ώστε κρατούμενοι/ες ανά την επικράτεια να διαμαρτυρηθούν γύρω από ζητήματα που τους/τις αφορούν άμεσα. Για παράδειγμα, πολλοί/ές οργανώνονται κατά της κακοποίησης και των τραμπουκισμών που υφίστανται, της απομόνωσης, της ιατρικής αμέλειας, των άθλιων συσσιτίων, των μακροχρόνιων ποινών, της σωρείας πειθαρχικών ποινών, αλλά και ενάντια στην ίδια την έννοια της φυλακής, της αστυνόμευσης και του ελέγχου. Έτσι, οι αρχικοί/ές συντάκτες/ριες του καλέσματος προσδοκούν μια συντονισμένη εμπλοκή κρατουμένων στη βάση μιας ενότητας εναντίον όσων τους κρατάνε δέσμιους. Η συμμετοχή κρατουμένων στην όλη κινητοποίηση είναι δύσκολο να προβλεφθεί, αλλά το κάλεσμα έχει ήδη διαδοθεί σε πολλές φυλακές. Οι δράσεις ενδέχεται να κορυφωθούν μονάχα μέρες ή και βδομάδες μετά την 9η Σεπτέμβρη, όσο ομαδοποιήσεις κρατουμένων θα εμπνέουν άλλες να εμπλακούνε στον αγώνα.
Εκτός των τειχών, οι αλληλέγγυοι/ες δρουν αποκεντρωμένα. Άτυπα δικτυωμένες ομάδες στήριξης κρατουμένων έχουν απευθυνθεί μαζικά σε κοινότητες εκτός των τειχών, αλλά –κυρίως– και σε κρατούμενους/ες, διαδίδοντας την ιδέα μέσω επιστολών (όπου συχνά χρειάζεται να αυτοσχεδιάσουν για να παρακάμψουν τη λογοκρισία), αποστολής εντύπων, όπως κι επισκεπτηρίων και τηλεφωνημάτων. To FAM, η Οργανωτική Επιτροπή Έγκλειστων Εργατ.ρι.ών (IWOC) των Βιομηχανικών Εργατ.ρι.ών του Κόσμου (IWW), όπως και όσοι/ες συμμετείχαν στη συνδιάσκεψη παραρτημάτων του Αναρχικού Μαύρου Σταυρού Βόρειας Αμερικής το περασμένο έτος στήριξαν εξαρχής την όλη προσπάθεια, όμως πλέον και άλλα σχήματα (όπως το NLG: Εθνικό Σωματείο Δικηγόρων) και δίκτυα κρατουμένων εντός των τειχών (π.χ. Free Virginia Movement, Free Ohio Movement κ.ά.) είτε στηρίζουν το κάλεσμα είτε μετέχουν ενεργά σε αναγκαίο υποστηρικτικό έργο, μαζί με διάφορες άλλες ομάδες αλληλεγγύης, εγχειρήματα και άτομα σε ολόκληρη την επικράτεια.
Πολλοί/ές από τους/ις κρατούμενους/ες που ενεπλάκησαν εξαρχής έχουν προτιμήσει να διατηρήσουν την ανωνυμία τους (το ίδιο και πολλοί/ές αλληλέγγυοι/ες εκτός των τειχών), προκειμένου να αποφύγουν την ταμπέλα ότι «ηγούνται» των υπολοίπων. Ωστόσο, εδώ και καιρό έχουν δημοσιοποιήσει τη συμμετοχή τους στον αρχικό σχεδιασμό τόσο μέλη του FAM όσο και o Siddique Abdullah Hasan, μουσουλμάνος αιχμάλωτος στη φυλακή υπερμεγίστης ασφαλείας Γιάνγκσταουν του Οχάιο. Ο Σιντίκ Χασάν είναι ένας από τους «5 της Λούκασβιλ», δηλαδή πέντε θανατοποινίτες της υπόθεσης εξέγερσης στη φυλακή Λούκασβιλ του 1993 στο Οχάιο.
Τελευταία σχετική ενημέρωση:
Στις 9 Αυγούστου 2016 έγινε γνωστό πως ο Σιντίκ Χασάν, που συμμετέχει στο δίκτυο κρατουμένων στην πολιτεία του Οχάιο Free Ohio Movement, υπέστη μεταγωγή στην «τρύπα» (σε κελί πειθαρχικής απομόνωσης), χωρίς καμία πρόσβαση σε τρόπους επικοινωνίας με τον έξω κόσμο και δίχως να ’χει κανένα από τα στοιχειώδη προσωπικά του αντικείμενα.
Προφανώς, επειδή είναι από τους λίγους αιχμαλώτους που έχουν μιλήσει δημόσια σε διάφορες περιστάσεις για την προετοιμασία της 9ης Σεπτέμβρη, έχει στοχοποιηθεί από τις Αρχές ως «μπροστάρης» της επικείμενης κινητοποίησης.
Μια βδομάδα πριν τον χώσουν στην «τρύπα», και συγκεκριμένα στις 2 Αυγούστου, είχε αιφνίδια επίσκεψη από πολιτειακό μπάτσο, ο οποίος πήγε στο σωφρονιστήριο όπου κρατείται, ζήτησε να τον βγάλουν άρον άρον απ’ το κελί του κι αποπειράθηκε να του εκμαιεύσει το υπόβαθρο της 9ης Σεπτέμβρης. Ακολουθεί περιγραφή του ίδιου του Σιντίκ Χασάν για το περιστατικό της 2ας Αυγούστου:
Επαναστατικούς χαιρετισμούς,
Σήμερα το πρωί, λίγο μετά τις εννιά, μου ’πανε να βγω απ’ το κελί μου γιατί κάποιος ήθελε να με δει στο κλουβί. Ούτε εγώ ήξερα ποιος ήταν, ούτε κι οι σωφρονιστικοί που με βγάζανε έξω ήξεραν να μου πούνε κάτι.
Όταν πήγα στο κλουβί λίγα λεπτά μετά, κάποιος απ’ την πολιτειακή αστυνομία του Οχάιο μπήκε να με δει. Συστήθηκε ως Μάικ Ρόυκο – έτσι το συλλάβισε: R-O-Y-K-O. Είπε ότι είχε υποθέσεις εδώ, από το Γιάνγκσταουν, το σωφρονιστικό κατάστημα Τραμπλ, καθώς και την κομητεία Ασταμπούλα.
Ήθελε να μάθει τ’ όνομά μου, γιατί μπήκα φυλακή, και του είπα, ξέρετε, «κόφτε την πλάκα, προφανώς δεν είναι αυτός ο λόγος που ’ρθατε εδώ πέρα, κι είμαι σίγουρος πως κάνατε όλη την αναγκαία ψαχτική προτού τραβηχτείτε ως εδώ». Ύστερα βάλθηκε να λέει πως άκουσε ότι υποτίθεται πως έχω εμπλακεί σε κάποιου είδους μιλιτάντικο (βλ. αντάρτικο) κίνημα εθνικής εμβέλειας με σκοπό την ανατίναξη κτηρίων, την πρόκληση σωματικών βλαβών, κι εγώ του ’πα: «Μάλλον σας στείλανε να ψάχνετε βελόνα στ’ άχυρα, γιατί δεν έχει παίξει καν τέτοιο πράγμα».
Άμα προέρχεται από κρατούμενο, συνήθως κρατούμενοι που βρίσκονται σε φυλακή μεγίστης ή υπερμεγίστης ασφαλείας θέλουνε να βγουν απ’ αυτό το μέρος και πασάρουν μια ψευδή πληροφορία στην υπηρεσία της φυλακής μπας και λάβουν κάποιου είδους επιείκεια. Άμα σας πω αυτή την πληροφορία, και αυτός ή μερικοί απ’ τους δικούς του, ή κάποιοι που «τον πάνε», ή γενικά άλλος κόσμος μες στη φυλακή, ανακαλύψουν πως έκανα κάτι τέτοιο, θα προσπαθήσουν να με βλάψουνε – μερικοί κρατούμενοι αυτό το παιχνίδι παίζουνε.
Άμα δεν προήλθε από κρατούμενο, δεν είμαι να κάνω εικασίες ως προς τον λόγο που γίνεται τώρα αυτό. Αλλά του το ’κανα λιανά ότι, ξέρετε, εμπλέκομαι σε διάφορα κινήματα, γιατί αυτό ήταν ένα απ’ τα ερωτήματα που μου ’κανε – άμα εμπλέκομαι σε οποιεσδήποτε κινήσεις ή ομάδες. Και του ’πα, ναι, εμπλέκομαι στο Black Lives Matter («Οι μαύρες ζωές μετράνε»), στο Free Ohio Movement και σε διάφορα άλλα κινήματα. Κόσμος με καλεί να μιλήσω σε ραδιοφωνικές εκπομπές και να παρέμβω σε αμφιθέατρα αναφορικά με τον βαθμό αδικίας που συντελείται πίσω απ’ τις γραμμές του εχθρού – την κακομεταχείριση απ’ την αστυνομία, τις μαζικές εκτελέσεις με πυροβολισμούς, τη θανάτωση άοπλων μαύρων, κι ο κατάλογος δεν έχει τελειωμό. Αυτή ήταν η φύση της επικοινωνίας μας.
Αλλά πριν απ’ αυτό μου έκανε την ερώτηση άμα μπορούσε να καταγράψει ό,τι πω. Του είπα: «Κάντε ό,τι καταλαβαίνετε. Γιατί, άμα θέλετε να ξέρετε αυτά που πρόκειται να πω, μπορείτε κάλλιστα ν’ ακούσετε τις τηλεφωνικές μου κλήσεις ή να διαβάσετε την αλληλογραφία μου». Εύκολα διαβάζετε την αλληλογραφία μου. Ένα μονάχα πράγμα χρειάζεστε – ο αρχιφύλακας μπορεί να πάρει άδεια απ’ τα κεντρικά για ν’ ανοίξει τις επιστολές μου, και δεν είναι καν παράνομο να το κάνετε αυτό. Όσον αφορά τα τηλεφωνήματά μου, βασικά όλες οι τηλεφωνικές κλήσεις στην πολιτεία του Οχάιο ηχογραφούνται. Κι οι μόνες που δεν καταγράφονται είναι εκείνων που ’χουν την καλοτυχία να διαθέτουν κινητό. Εγώ δεν έχω αυτή την πολυτέλεια, οπότε αυτά που λέω περνάνε απ’ το τηλέφωνο της φυλακής.
Αλλά βασικά αυτό που προσπάθησα να τους εξηγήσω, που ’ναι κι αλήθεια, είναι ότι εξ όσων γνωρίζω δεν εμπλέκομαι σε κάνα ριζοσπαστικό (βλ. ακραίο) κίνημα –εκτός κι άμα κανείς εμπλέκεται σε κάποιον ριζοσπαστισμό, κι εγώ δεν είμαι ενήμερος–, ότι μιλάω για τον εαυτό μου ή, ανάλογα, μπορεί και να μιλήσω από ομαδική σκοπιά, και σε οτιδήποτε εμπλέκομαι γίνεται στη βάση ενός ειρηνικού κινήματος που προσπαθεί να επιφέρει επαναστατικές αλλαγές, και προσπαθεί να επιφέρει βελτίωση συνθηκών των κρατουμένων, και προσπαθεί να επιφέρει χειραφέτηση και ελευθερία απ’ την υπόθεση για την οποία καταδικάστηκα εσφαλμένα, ως απόρροια της εξέγερσης στη Λούκασβιλ.
Τόσο κράτησε λοιπόν η συνομιλία μας, γιατί δεν ήθελα να έχω και καμιά μακρά συνομιλία. Απλά του είπα συνεχίστε ν’ ακούτε τα τηλεφωνήματά μου, συνεχίστε να διαβάζετε τα γράμματά μου, κι ακριβώς αυτό που θα σας πω, άμα βρείτε πως ισχύει κάτι άλλο απ’ αυτά που λέω, τότε ξαναελάτε να μου το τρίψετε στη μούρη. Αλλιώς μην κάνετε τον κόπο, και τώρα νομίζω πως δεν έχουμε να πούμε κάτι άλλο. Κι η συνομιλία αυτή έγινε σήμερα στις εννιά και κάτι το πρωί.