[ΗΠΑ] Μάικλ Κιμπλ: Περί της μη βίας – Μέρος 1ο

Κάθε φορά που βλέπει κανείς να σχεδιάζεται μια μεγάλη δράση από φυλακισμένους/ες, πάντοτε δηλώνεται ότι πρόκειται για «ειρηνική» και «μη βίαιη» δράση.

Νομίζω πως αυτό συμβαίνει επειδή πολλοί/ές μαύροι/ες κρατούμενοι/ες, που βασικά βρίσκονται πίσω απ’ την πλειονότητα των δράσεων αυτών, προέρχονται από ένα ισλαμικό/μαύρο πολιτισμικό εθνικιστικό υπόβαθρο και φαίνεται πως βλέπουνε το κίνημα υπέρ των πολιτικών δικαιωμάτων ως πρότυπο και πλαίσιο αναφοράς, αντί για το κίνημα απελευθέρωσης μαύρων, που οι περισσότεροι/ες ισχυρίζονται πως έχουν κληρονομήσει ως παρακαταθήκη. Θαρρούν πως είναι ένας ασφαλέστερος τρόπος που μπορεί να προσελκύσει περισσότερη συμμετοχή, ότι είναι μια καλή προπαγάνδα για να ψήσουν όσους/ες αντιτίθενται πεισματικά στη βία να πάρουν επίσης μέρος.

Θίγω αυτό το θέμα γιατί το έθιξαν πρόσφατα κάποια ’ντρόφια εκτός των τειχών, και συζητιέται μονίμως από αιχμαλώτους στη φυλακή Χόλμαν. Είναι ζήτημα που συνεχώς θ’ ανακύπτει.

Ο Μάρτιν Λούθερ Κινγκ ο νεότερος δεν δολοφονήθηκε επειδή προωθούσε ή ασκούσε βία. Προσωπικά, ως εξεγερτικός, δεν είμαι της αντίληψης ότι η ειρηνική διαμαρτυρία/η μη βία θα πρέπει να χρησιμοποιείται ως στρατηγική και/ή τακτική σε κάθε στιγμή, παντού και πάντα. Εδώ δεν μιλάμε για ποικιλομορφία στρατηγικής και τακτικών. Αυτό που συμβαίνει εδώ πέρα είναι ότι κάποιοι άνθρωποι, επονομαζόμενοι αναρχικοί και λοιποί ακτιβιστές κατά των φυλακών, κι ακόμα και μερικοί κρατούμενοι ακτιβιστές, δεν παρέχουν στήριξη ή αλληλεγγύη και επιχειρούν να επιβάλουν τις απόψεις και τις πρακτικές τους σε όσους/ες από μας εντός των τειχών αμφισβητούμε την εμμονή στη «μη βία». Ας το πούμε με τ’ όνομά του: είναι πασιφισμός, κι είναι κατάρα για την αναρχία.

Οι κρατούμενοι/ες που στηρίζουν το FAM (Free Alabama Movement) δεν είναι όλοι/ες κολλημένοι/ες με την «ειρηνική διαμαρτυρία», τη «μη βία», παρότι αυτό ’ναι που προβάλλεται σε περίοπτη θέση στην ιστοσελίδα του FAM, όπως και σε γραπτά του FAM. Οι παίδες αυτοί μακράν απέχουν του να ’ναι πασιφιστές.

Το θέμα είναι πως, άμα η αλληλεγγύη και στήριξή σας προϋποθέτει «μη βίαιη» διαγωγή των κρατουμένων, τότε ούτε τη θέλουμε ούτε τη χρειαζόμαστε, γιατί προσπαθείτε να μας ελέγξετε.

Αγωνίζομαι εντός του FAM όχι επειδή πιστεύω στο σύστημα, αλλά επειδή προκαλεί πονοκέφαλο στο κράτος, αλλά σε καμία περίπτωση δεν πιστεύω ότι το FAM ή οποιαδήποτε άλλη απ’ τις αντίστοιχες κινήσεις κρατουμένων πρόκειται ν’ ανατρέψουνε το κράτος.

«Η βία είναι δικαιολογημένη μονάχα όταν είναι απαραίτητη για να υπερασπιστεί κανείς τον εαυτό του και τους άλλους κατά της βίας. […] Ο σκλάβος είναι πάντοτε σε κατάσταση νόμιμης άμυνας, κι επομένως η βία του ενάντια στον αφέντη, ενάντια στον καταπιεστή, είναι πάντοτε ηθικά δικαιολογημένη και θα πρέπει να διέπεται μονάχα απ’ το κριτήριο της χρησιμότητας και της εξοικονόμησης ανθρώπινου μόχθου και ανθρώπινων δεινών».
Ερρίκο Μαλατέστα [1921]

Πηγή: Anarchy Live! (13 Αυγούστου 2016)

Τόσο ο σύντροφος Μάικλ Κιμπλ όσο και άλλοι συγκρατούμενοί του βρίσκονται ακόμη σε απομόνωση, μετά την ανταρσία της 1ης Αυγούστου σε πτέρυγα της φυλακής Χόλμαν στην Αλαμπάμα.