Ακολουθεί προκήρυξη που δημοσιεύτηκε στις 24 Μάη 2011. Έστω και με καθυστέρηση ενός χρόνου, κρίναμε σκόπιμη τη μετάφρασή της ως ελάχιστη συμβολή στο μωσαϊκό της μαχητικής μνήμης και του αδιάκοπου αναρχικού αγώνα για λευτεριά.
Αναλαμβάνουμε την ευθύνη των ακόλουθων επιθέσεων με εκρηκτικά:
– Την τοποθέτηση και εκπυρσοκρότηση του εκρηκτικού μηχανισμού που εξερράγη στο υποκατάστημα της τράπεζας Santander επί της λεωφόρου Τλαλπάν και της οδού Νορμαντία, στην Πόλη του Μεξικού.
– Την τοποθέτηση εκρηκτικού μηχανισμού σε υποκατάστημα της αλυσίδας Starbucks, που βρίσκεται στον εμπορικό δρόμο «Πασέο ντε λα Ρεφόρμα», στην Πόλη του Μεξικού.
Το ξημέρωμα της 22ης Μάη 2009 μπορεί να έφυγε απ’ τη ζωή ένας μαχητής της λευτεριάς, αλλά η μνήμη του δε θα ξεχαστεί ποτέ, θα ζει για πάντα στην αντεξουσιαστική επίθεση που στοχεύει εναντίον όσων προμοτάρουν τη νοσηρή βία και τον κοινωνικό έλεγχο. Ο πάνκης Μάουρι πέθανε στη μάχη, πολεμώντας εναντίον του εχθρού, μαχόμενος για τις ιδέες του, και παρά τα όσα έλεγαν αυτοί που αντιμάχονται την εξέγερσή μας, ο σύντροφος Μάουρι πέθανε πάνω στον άμεσο αλληλέγγυο αγώνα με τα συντρόφια που βρίσκονται έγκλειστα στις φυλακές του κράτους.
Η χθεσινή μας ενέργεια αποτελεί τον τρόπο μας να τον θυμηθούμε, να κάνουμε εμφανές ότι παραμένει ζωντανός ανάμεσά μας κι ότι το πνεύμα αυτού του εικονοκλάστη αγωνιστή είναι εδώ: επιτιθέμενο σ’ αυτούς που πάντα επιτέθηκε, επιχειρώντας ενάντια στο σύστημα της κυριαρχίας και της κοινωνικής ειρήνης που όπως κι εμείς, έτσι και αυτός μισούσε. Με αδιαμεσολάβητο αγώνα και με σταθερές πεποιθήσεις. Κάθε μέρα τα λόγια του μας θυμίζουν πως δεν πρέπει να κάνουμε ούτε ένα βήμα πίσω, ότι πέρα από τα μέτωπά μας υπάρχει ένας κόσμος εμπορευματοποιημένος που χρειάζεται να εκραγεί.
«Μία βόμβα, δυο, τρεις… Οπλίσου και ξέσπασε βίαια, όμορφα βίαια, ώσπου να εκραγούν τα πάντα… Οπλίσου και πολέμα την τρομοκρατία, κάψε, συνωμότησε, σαμπόταρε και ξέσπασε βίαια, όμορφα βίαια, φυσικά βίαια, ελεύθερα βίαια… Η αναρχία δεν πεθαίνει στο στόμα, υπερισχύει στα ενεργά χέρια…»
Αυτά ήταν τα λόγια του και η πράξη του.
Οι στόχοι εναντίον των οποίων επιτεθήκαμε αυτήν τη φορά είναι μέρος του γραναζιού το οποίο βαστά στα πόδια του το κράτος/Κεφάλαιο. Οι τράπεζες και οι καπιταλιστικές εταιρείες είναι αυτές που κυριαρχούν πάνω στον κόσμο σ’ αυτό το νέο στάδιο του καπιταλισμού, τον τεχνολογικό καπιταλισμό. Είναι αυτές οι οποίες με την πίστωση της οικονομίας φτιάχνουν, οδηγούν και ελέγχουν τη ζωή χιλιάδων σκλάβων της ψεύτικης ευμάρειας, τη ζωή μιας κοινωνίας υποταγμένης που προσδοκά τα ψίχουλα της εξουσίας. Τα τραπεζικά ιδρύματα χρηματοδοτούν την κατασκευή νέων δημόσιων και ιδιωτικών φυλακών για να εκμεταλλεύονται τους φυλακισμένους/-ες με αντάλλαγμα την υποτιθέμενη επανένταξη, προφανώς δηλαδή την επανένταξη στην καπιταλιστική κοινωνία. Είναι εν μέρει υπεύθυνοι/-ες για το σεξισμό, το μισογυνισμό, τη λεηλασία της φύσης…
Οι εκρηκτικοί μηχανισμοί κατασκευάστηκαν από μεταλλικά κουτιά, γκαζάκια βουτανίου, βίδες και δυναμίτη. Όλες αυτές οι πράξεις υποτιμήθηκαν από τον Μιγκέλ Μανσέρα, σε μια προφανή απόπειρα να αποκρύψει την αναρχική επίθεση, ενώ για να μη φανεί πως έχει χάσει το κουμάντο κι έχει ξεφτιλιστεί η ασφάλειά του, αποπειράται να ερμηνεύσει τα στοιχεία απ’ τα οποία αποτελούνταν οι εκρηκτικοί μηχανισμοί, τον τρόπο δράσης μας και τα κίνητρά μας μέσω θλιβερών επιχειρημάτων και αποτιμήσεων. Σίγουρα δε θα καταλάβει ποτέ τα παραπάνω, μιας και σκοπός μας είναι να συντρίψουμε το σύστημα που ο ίδιος προστατεύει. Οι γεμάτες ψεύδη ανακοινώσεις του αντιφάσκουν ως προς τη βερσιόν που παρουσίασε τηλεοπτικά την ίδια μέρα που έσκασε η βόμβα στο υποκατάστημα της τράπεζας Santander στη γειτονιά του Ναρβάρτε, τον Απρίλη του 2010.
Έναν αλληλέγγυο χαιρετισμό στο σύντροφο Γκαμπριέλ Πόμπο ντα Σίλβα, είμαστε μαζί σου· πάντα με τους εξεγερμένους και τις εξεγερμένες!
«Ποτέ δεν υπακούμε σε όσα μας προστάζουν
και θα ξεκάνουμε όσους κι αν θέλουν να διατάζουν
πολλά είναι τα ζόρια στο διάβα μας μπροστά
μα η λευτεριά αξίζει ακόμα πιο πολλά
κι αν πρέπει να τις παίξουμε, καθόλου δε μας νοιάζει
ετούτο τον αγώνα τίποτα δεν τον σκιάζει.
Δε θα τους αφήσουμε να ελέγχουν τις ζωές μας
κηρύσσουμε τον πόλεμο στους εξουσιαστές μας
δε θα ’ναι όλες οι μέρες μαύρες και θλιβερές
θα έρθουν και τα γέλια και οι ξέφρενες χαρές
δράσεις ανατρεπτικές πρέπει να ξεκινήσουμε
αν θέλουμε τη λευτεριά να κατακτήσουμε».
Αγωνίσου! Αγωνίσου! Αγωνίσου! Μέχρι τέλους!
Αγωνίσου! Αγωνίσου! Αγωνίσου! Για τη λευτεριά σου!
Για τη λευτεριά, για την αναρχία…
Να πολλαπλασιαστούν οι βόμβες και οι ενέργειες ενάντια σε κράτος/Κεφάλαιο!
Ενάντια στην κοινωνία των φυλακών και την αστυνομοκρατία!
Για την εξάπλωση του κοινωνικού Πολέμου σε όλα τα μέτωπα!
Ο Μαουρίσιο Μοράλες ΖΕΙ!
Σε πόλεμο ενάντια στο κράτος
Αυτόνομοι Πυρήνες της Άμεσης Επανάστασης – Praxedis G. Guerrero
_
βλ. επίσης νέα μπροσούρα στ’ αγγλικά