Παρασκευή, 7 Φλεβάρη 2014
Μας θλίβει πολύ και μας εξαγριώνει το γεγονός ότι με τη λήξη των πανεπιστημιακών μαθημάτων σταματάνε επίσης οι δράσεις στο δρόμο, είναι θλιβερό κι εξοργιστικό να πηγαίνει διακοπές η δράση, η οποιαδήποτε δράση αγκιτάτσιας (όχι μονάχα οι εμπρηστικές). Οι διακοπές ρίχνουν τελείως την ένταση της αναρχικής πράξης. Γι’ αυτόν το λόγο απευθύνουμε ένα κάλεσμα σε όλα τ’ αναρχικά συντρόφια μας να δώσουν τέλος στην ακινησία, και να παίξει ένας συντονισμός μεταξύ συγγενικών ατόμων για την πραγμάτωση δράσεων κάθε τύπου, αφήνοντας κατά μέρος αυτόν τον αυθορμητισμό που δεν αποδίδει και πολλά.
Έτσι, βγήκαμε εξοπλισμένοι με λάστιχα αυτοκινήτων, τέσσερα γκαζάκια βουτανίου, φωτιά και φυλλάδια, αποφασίζοντας να κόψουμε την κυκλοφορία επί της οδού Τενιέντε Κρους, μπροστά στο 26ο αστυνομικό τμήμα του Πουδαουέλ, κάνοντας ξεκάθαρο στους μπάσταρδους πως είμαστε κοντά κι ότι η συντονισμένη δράση είναι το κλειδί της επιτυχίας.
Αφού φούντωσε η πυρά, ξεγλιστρήσαμε σβέλτα προς την καβάτζα μας, αφήνοντας τα καθάρματα κόκαλο στη θέα ενός οδοφράγματος μες στη μούρη τους. Τα γκαζάκια κάνανε τη δουλειά τους, γεγονός που τους έθεσε σε συναγερμό και τους έκανε να ξαμοληθούν αναζητώντας μας σαν τρελοί, με τις σιχαμένες τους σειρήνες ν’ αντηχούν στη γειτονιά, χωρίς όμως να καταφέρουν τίποτα.
Αυτή η μικρή χειρονομία αφιερώνεται με πολλή στοργή στον Χοσέ Μιγκέλ Σάντσες. Περιμένουμε με ανυπομονησία την επιστροφή σου στο δρόμο, ώστε να μπορείς να μας συντροφεύεις σ’ αυτόν τον αγώνα ενάντια στην εξουσία και στο κράτος/Κεφάλαιο!
Χαιρετάμε επίσης στοργικά τον Χανς Νιεμέγερ· αδερφέ, εμείς δε σε ξεχνάμε, κι ελπίζουμε αυτή η χειρονομία να σπάσει την απομόνωση της σιχαμένης φυλακής. Σου λέμε «Γερά!», και παρ’ ότι ξέρουμε πως δε σου λείπει, σου στέλνουμε όλη μας την αγάπη, συντροφάκι.
Υπενθυμίζουμε ακόμα ότι σ’ αυτό το μπατσοτμήμα έφεραν τους συντρόφους μας Έρμες Γκονσάλες και Αλφόνσο Αλβιάλ, όταν τους συνέλαβαν για την απαλλοτρίωση υποκαταστήματος της BancoEstado, όπου δολοφονήθηκε ο αδερφός μας Σεμπαστιάν Οβερσλούιχ. Σ’ αυτούς στέλνουμε μια δυνατή αγκαλιά κι ένα σινιάλο συνενοχής για το θάρρος τους πάνω στη δράση, και στον Σεμπαστιάν την αγάπη και το σεβασμό μας για τη ζωή του τη δοσμένη στον αναρχικό αγώνα.
Σημείωση: Χαιρετίσματα στον μπάσταρδο μπάτσο που επιτηρούσε από το κουβούκλιο «ασφαλείας» του τμήματος και της περιοχής. Ελπίζουμε μετά χαράς να σε αποζημίωσαν τα σκυλιά που σ’ έχουνε στη δούλεψή τους για το «αποτελεσματικό σου έργο» να σημάνεις το συναγερμό για τη φωτιά που άναψε κάτω απ’ τη μύτη τους. Ηλίθιε!
Σεμπαστιάν Οβερσλούιχ παρών!
Λευτεριά στους αιχμαλώτους του κοινωνικού πολέμου!
Ο καπιταλισμός δεν ξαποσταίνει· ούτε κι εμείς!
Να πολλαπλασιάσουμε τις επιθέσεις κόντρα στο κράτος/Κεφάλαιο!