Οι μπάτσοι πυροβολούν παιδιά, κι η παράσταση συνεχίζεται.
Η στεγαστική αγορά καταρρέει, κι η παράσταση συνεχίζεται.
Τα οικοσυστήματα καταστρέφονται, κι η παράσταση συνεχίζεται.
Οι αγορές τιμολογούν τις ζωές μας κι υποτάσσουν τις σχολές στις ανάγκες τους.
Ας μπλοκάρουμε αυτόν το μηχανισμό.
Ας μπλοκάρουμε τα πάντα.
Ας ξεκινήσουμε απ’ το μηδέν.
Εννέα σημεία σχετικά με το γιατί είναι ανάγκη να μπλοκάρουμε τα πάντα
1. Σε μια πόλη της οποίας η ζωή βασίζεται στο εμπόριο και στην ανταλλαγή προϊόντων, το να αποκλείσουμε όλα τα εμπορικά κανάλια σημαίνει να διακόψουμε την κανονικότητα. Ίσως πείτε: «Αυτό θα προκαλέσει δυσφορία».
Εμείς απαντάμε ότι αισθανόμαστε πολύ μεγαλύτερη δυσφορία με το να προσποιούμαστε πως όλα αυτά γύρω μας είναι φυσιολογικά, τ’ ότι οι μπάτσοι δολοφονούν μαύρους εφήβους και οι τράπεζες κι οι πολυεθνικές αποφασίζουν για το μέλλον μας. Τη στιγμή που η ανασφάλεια για τη ζωή μετατρέπεται σε φόβο. Τη στιγμή που κοντεύουμε ν’ αγγίξουμε τα ύστατα όρια της κοινωνικής και περιβαλλοντικής ερήμωσης.
2. Μια αυθόρμητη πορεία 200 ανθρώπων κάθε μέρα δημιουργεί περισσότερη αναστάτωση απ’ ό,τι μια μεγάλη προγραμματισμένη εκδήλωση των 20.000 ανθρώπων στη χάση και στη φέξη. Αυτή είναι η διαφορά μεταξύ της αποδοτικότητας και της κενής συμμετοχής.
3. Η πολλαπλότητα των μορφών αγώνα και των στιγμών συγκρούσεων από τα κάτω μας καθιστά λιγότερο ελέγξιμους. Έτσι, δεν μπορούνε να μας βάλουν σε προκαθορισμένα κανάλια, μήτε και να μας κοτσάρουν την ταμπέλα των υποστηρικτών πολιτικών κομμάτων ή συνδικάτων. Αντιθέτως, γινόμαστε περισσότερο ευέλικτοι και λιγότερο προβλέψιμοι. Αποκτάμε έναν πλούτο σκέψης και δράσης.
4. Ζούμε σε μια φρενήρη κοινωνία όπου η λογική της οικονομίας καθορίζει το ρυθμό ζωής. Παραγωγή-κερδοφορία-ταχύτητα στη σχολή, στη δουλειά, στο σουπερμάρκετ. Τ’ ανθρώπινα όντα είμαστε ερείπια εγκαταλειμμένα στη ροή των εμπορικών ανταλλαγών, σώματα απομονωμένα σε εικονικά δίκτυα, ανήμπορα να καταλάβουμε καταπού βαδίζουμε. Καταβροχθισμένα από τ’ ανακουφιστικά κύματα θεάματος, απασχολημένα με το κυνήγι επίπλαστων αναγκών και τη χίμαιρα της προώθησης κάποιας σταδιοδρομίας, δεν είμαστε πια σε θέση να κατανοήσουμε την πιθανότητα για ατόφια αλλαγή. Έτσι, είναι επιτακτική ανάγκη να το σταματήσουμε. Πρέπει να σταματήσουμε αυτό το σόου πριν μας ξεκάνει.
5. Ας μπλοκάρουμε τα πάντα (από τα σχολεία μέχρι τους δρόμους) προκειμένου να πάρουμε μια ανάσα και να κόψουμε αυτήν τη βιάση για κέρδος και για θάνατο, προκειμένου να δούμε τα πράγματα από μια διαφορετική σκοπιά, μια προοπτική έκπληξης και ευχαρίστησης άμα βιώσουμε με άλλους κάποια απρόσμενη ελευθερία. Ας δημιουργήσουμε αυτοοργάνωση και εκτεταμένες συγκρούσεις ώστε να μπορούμε ν’ ανακτήσουμε τη δύναμη και το μυαλό μας, προτού μας πάρει η κάτω βόλτα.
6. Ένας απροσδόκητος και χαροποιός αποκλεισμός είναι ένα εργαλείο πρόκλησης. Είναι ένα εργαλείο για το σαμποτάρισμα των μηχανισμών μιας κοινωνικής μηχανής που μας θέλει αδιάφορους για τον κόσμο που μας περιβάλλει και αναίσθητους στα πάθη μας.
7. Όταν βγαίνουμε στο δρόμο σημαίνει επίσης πως παίρνουμε πίσω όλο τον αστικό χώρο που μας έχουν αρνηθεί, ότι κινούμαστε μέσα στην πόλη και γνωρίζουμε άλλες πραγματικότητες χωρίς να δημιουργούμε νέα δόγματα.
8. Εφόσον η οικονομία μπλοκάρει την ελεύθερη κυκλοφορία ανθρώπων και γνώσεων, εμείς θέλουμε να μπλοκάρουμε την οικονομία μέσω ελεύθερης και αγριεμένης κυκλοφορίας ανθρώπων και γνώσεων. Για να το πούμε αλλιώς: αν η οικονομία τους έχει ως στόχο τη λεηλασία και την καταστροφή της ζωής μας, ο δικός μας στόχος ας είναι να καταστρέψουμε την οικονομία τους και ν’ αρπάξουμε με πλιάτσικα ό,τι μας ανήκει.
9. Οι αποκλεισμοί είναι μονάχα ένα από τα μέσα. Δεν υπάρχει δρόμος προς τη νίκη. Απεναντίας, υπάρχουν πολλές πιθανές διαδρομές προς ανακάλυψη. Αφήνουμε τις υδρορροές σ’ εκείνους που σύντομα θα ρεύσουν πίσω σε αγώνες συμβιβασμένους με την εξουσία. Αφήνουμε τους υπονόμους σ’ εκείνους που θα προσπαθήσουν να καβαλήσουν το κύμα της διαμαρτυρίας με μόνο στόχο να βάλουνε νερό στο πολιτικό τους αυλάκι.
Εμείς προτιμάμε την ανοιχτή θάλασσα.
Ας εξαπλώσουμε τα μπλόκα και τις καταλήψεις, για τον Μάικ Μπράουν και για όλες κι όλους μας.
πηγή: anarchistnews.org (25.11.2014)