Δεν ξεχνάμε ούτε στιγμή τούς φυλακισμένους συντρόφους μας. Τους παρουσιάζουμε όπως είναι και δεν είμαστε αδιάφοροι για την καθημερινότητά τους. Όπως έχει αποδειχτεί σε διάφορες περιπτώσεις, η αλληλεγγύη δεν είναι μια όμορφη κουβέντα ή ένα σύνθημα αλλά μια πρακτική άρρηκτα συνδεδεμένη με τον αγώνα μας. Μπορεί να εκφραστεί με πολλούς και διαφορετικούς τρόπους, ενώ υπάρχουν επίσης περιστάσεις όπου υλοποιείται πιο ξεκάθαρα, με ένταση και συνέχεια.
Μπροστά στην ιδιαίτερη κατάσταση (δικαστικών διώξεων και εγκλεισμού) την οποία αντιμετωπίζουν οι σύντροφοι Χουάν Αλίστε Βέγκα [Juan Aliste Vega], Μαρσέλο Βιγιαροέλ Σεπούλβεδα [Marcelo Villarroel Sepúlveda] και Φρέντυ Φουεντεβίγια Σάα [Freddy Fuentevilla Saa], απαχθέντες και έγκλειστοι αυτήν τη στιγμή στις φυλακές του χιλιανού κράτους, διάφορα άτομα από το Μπουένος Άιρες αποφασίσαμε να δημιουργήσουμε ένα νέο δίκτυο υποστήριξης για να ενημερώσουμε και να διαδώσουμε πληροφορίες για την τρέχουσα κατάστασή τους, ελπίζοντας να συνεισφέρουμε με αυτόν τον τρόπο στην απελευθέρωσή τους.
Όπως ήδη αναφέραμε σε προηγούμενη ανακοίνωσή μας κατά τη διάρκεια της καμπάνιας ενάντια στην απέλαση των συντρόφων από την αργεντίνικη επικράτεια, για μας η νομική ορολογία (ένοχος/αθώος) δεν έχει αξία μιας και δεν είναι η δικιά μας γλώσσα. Όπως και στο παρελθόν, δεν πρόκειται να μιλήσουμε με ένα λόγο που θα αποκλείει ιδέες και πρακτικές επικίνδυνες για το κράτος, ούτε και θα σταματήσουμε να πιστεύουμε πως όσο υπάρχει μιζέρια θα υπάρχει εξέγερση. Γι’ αυτό, στεκόμαστε αδελφικά με εκείνους που με τον έναν ή τον άλλον τρόπο αμφισβητούν και αντιπαρατίθενται με το εξουσιαστικό σύστημα στο οποίο ζούμε. Σε αυτούς δείχνουμε την αλληλεγγύη μας ως προέκταση και όξυνση του αγώνα τους, που είναι και δικός μας.
Παροτρύνουμε άλλους συντρόφους να δημιουργήσουν νέα δίκτυα συμπαράστασης ή να σταθούν αλληλέγγυοι με τον τρόπο που τους φαίνεται καλύτερος για την όξυνση του αγώνα προς την απελευθέρωση του Μαρσέλο, Φρέντυ και Χουάν.
Σύντομη ανασκόπηση
Τον Οκτώβρη του 2007 πραγματοποιήθηκε ληστεία σε υποκατάστημα της Banco Security στο Σαντιάγο της Χιλής. Κατά τη διάρκεια της ληστείας της τράπεζας, έπεσε νεκρός ένας υπηρέτης της μπουρζουαζίας (μπάτσος).
Από εκείνη τη στιγμή ξεκίνησε μια πολιτική, δικαστική, μιντιακή και αστυνομική καμπάνια στην οποία στοχοποιήθηκαν συγκεκριμένα πρόσωπα με πολύ γνωστή αντικαπιταλιστική δράση είτε κατά τη διάρκεια της δικτατορίας του Πινοσέτ είτε κατά τη διάρκεια της αποκαλούμενης δημοκρατικής μεταπολίτευσης.
Λίγο μετά, και συγκεκριμένα στις 13 Δεκέμβρη του ίδιου έτους, συνελήφθη ο σύντροφος Άξελ Οζόριο [Axel Osorio], καταδικάστηκε σε ποινή φυλάκισης τριών χρόνων και μιας μέρας, αλλά ευτυχώς σήμερα έχει αποφυλακιστεί.
Προφανώς το κυνήγι δεν σταμάτησε εκεί, κι έτσι στις 15 Μάρτη 2008 στην επαρχία του Νεουκέν συνελήφθησαν από διάφορες αστυνομικές δυνάμεις οι σύντροφοι Φρέντυ Φουεντεβίγια και Μαρσέλο Βιγιαροέλ, καθώς και ένα ακόμη άτομο, το οποίο εκδόθηκε κάποιον καιρό μετά στη Χιλή με την κατηγορία της «συνέργειας».
Ο Φρέντυ –πρώην αγωνιστής του Κινήματος Επαναστατικής Αριστεράς (MIR)– και ο Μαρσέλο –πρώην αγωνιστής του Κινήματος Ενωτικής Λαϊκής Δράσης/Λαουτάρο (MAPU/Lautaro) και νυν αναρχικός σύντροφος– υπέστησαν άγριους ξυλοδαρμούς και ανακρίσεις από τη χιλιανή και την αργεντίνικη αστυνομία, ώσπου τελικά μεταφέρθηκαν στη Μονάδα 11, μια φυλακή υψίστης ασφαλείας με μακρύ ιστορικό βασανισμών από τους δεσμοφύλακες, κατηγορούμενοι και οι δύο για κατοχή στρατιωτικών όπλων.
Από εκείνη τη στιγμή το χιλιανό κράτος αρχίζει μια ξέφρενη κούρσα για να επιτύχει την άμεση έκδοση των εξεγερμένων και να τους δικάσει ενώπιον στρατοδικείου. Την ίδια στιγμή δημιουργούνται δίκτυα αλληλεγγύης σε Μπουένος Άιρες, Νεουκέν, Λα Πλάτα, Βαλπαραΐζο, Σαντιάγο και αλλού, επικοινωνώντας την υπόθεση των συντρόφων και διευρύνοντας το αίτημα χορήγησης πολιτικού ασύλου στην Αργεντινή.
Από την άλλη, και παρά το συνεχή δεσποτισμό των δεσμοφυλάκων και των δικαστών, ο Φρέντυ και ο Μαρσέλο καταφέρνουν να ακουστεί η φωνή τους και οι σκέψεις τους μέσω ανακοινώσεων, γραμμάτων και τηλεφωνικών επικοινωνιών, κάτι το οποίο γεννά συμπαράσταση από την άλλη πλευρά των τοίχων της φυλακής, που μεταφράζεται σε αναρίθμητες δραστηριότητες, όπως εκδηλώσεις, μπλοκαρίσματα δρόμων και σιδηροδρομικών γραμμών, διαδηλώσεις και δημόσιες διαμαρτυρίες, συναυλίες και άμεσες δράσεις κάθε είδους. Οι ενέργειες αλληλεγγύης κλιμακώνονται στις 17 Νοέμβρη 2008, όταν οι σύντροφοι αποφασίζουν να ξεκινήσουν μια απεργία πείνας, η οποία κορυφώνεται στις 9 Γενάρη 2009, αποφέροντας κάποιες βασικές βελτιώσεις των συνθηκών κράτησης, μιας και ο Μαρσέλο και ο Φρέντυ βρίσκονταν μέχρι εκείνη τη στιγμή σε καθημερινή 23ωρη απομόνωση, χωρίς να βλέπουν το φως του ήλιου και να έχουν καμία επαφή με συγκρατουμένους.
Δεν μπορούμε να μην αναφέρουμε πως η αλληλεγγύη που είχε αναπτυχθεί με τους συντρόφους πυροδότησε την αναμενόμενη κρατική καταστολή. Παράδειγμα αυτής της καταστολής υπήρξε η προφυλάκιση της συντρόφισσας Αντρέα Ουρσούα Σιντ [Andrea Urzúa Cid] στις 18 Σεπτέμβρη 2008, με την κατηγορία της απόπειρας εισαγωγής εκρηκτικών υλών στη φυλακή Νεουκέν, στο πλαίσιο ενός υποτιθέμενου σχεδίου απόδρασης. Η συντρόφισσα απελευθερώθηκε 48 μέρες αργότερα, αλλά προφυλακίστηκε εκ νέου με την κατηγορία της συμμετοχής στην αποκαλούμενη από τα μίντια «υπόθεση βόμβες», εκτίοντας ακόμα κατ’ οίκον περιορισμό στη Χιλή.
Δεν ξεχνάμε επίσης τις συνεχείς απειλές και, σε κάποιες περιπτώσεις, τους ξυλοδαρμούς που υπέστησαν σύντροφοι από διάφορες περιοχές κατά τη διάρκεια του επισκεπτηρίου στη φυλακή.
Τελικά, στις 15 Δεκέμβρη 2009 το κράτος της Αργεντινής, μέσω του υπουργού Εσωτερικών Φλορένσιο Ραντάσο [Florencio Randazzo] και με τη συνέργεια των προέδρων Κριστίνα Κίρχνερ [Cristina Kirchner] και Μιτσέλ Μπατσελέτ [Michelle Bachelet], υπέγραψε τη συμφωνία έκδοσης του Μαρσέλο και του Φρέντυ, οι οποίοι απελάθηκαν στη Χιλή…
Σύλληψη ενός ακόμη συντρόφου
Στις 9 Ιούλη 2010 συλλαμβάνεται στο σταθμό των λεωφορείων του Ρετίρο στο Μπουένος Άιρες ο σύντροφος Χουάν Αλίστε Βέγκα, φυγόδικος από τον Οκτώβρη του 2007 και κατηγορούμενος επίσης για συμμετοχή στη ληστεία της τράπεζας Security.
Η σύλληψη παρουσιάζεται για μέρες στα ΜΜΕ ως επιτυχία τής από κοινού επιχείρησης της χιλιανής και της αργεντίνικης αστυνομίας, θυμίζοντάς μας μια νέα εκδοχή του Σχεδίου Κόνδωρ, και ο Χουάν οδηγείται στη φυλακή Νούμερο 1 της Εσέισα.
Οργανώνονται τότε άμεσα κάποιες δράσεις, όπως αναγραφή συνθημάτων, φυλλάδια αντιπληροφόρησης, μπλοκαρίσματα δρόμων και διάχυση των νέων εξελίξεων με διάφορα μέσα, αλλά αυτήν τη φορά το αργεντίνικο κράτος δεν θέλει προβλήματα και αποφασίζει να ξεφορτωθεί γρήγορα τον Χουάν. Απελαύνεται στη Χιλή στις 22 Ιούλη, όχι όμως προτού τον βασανίσουν οι υπάλληλοι του σωφρονιστικού συστήματος (δεσμοφύλακες), η αντιτρομοκρατική μονάδα της ομοσπονδιακής αστυνομίας της Αργεντινής και μέλη της αστυνομίας ερευνών της Χιλής, που από καιρό βρίσκονται στην Αργεντινή ψάχνοντας συντρόφους που αποφάσισαν να μην παρουσιαστούν στα δικαστήρια του εχθρού.
Η κατάσταση των συντρόφων σήμερα
Σήμερα ο Μαρσέλο, ο Φρέντυ και ο Χουάν βρίσκονται στη φυλακή υψίστης ασφαλείας του Σαντιάγο, στη Χιλή, αναμένοντας τη δίκη, της οποίας οι ακροαματικές διαδικασίες αναμένεται να ξεκινήσουν τον Νοέμβρη.
Ενώ τα μίντια αναπαράγουν τις εικόνες της χήρας του νεκρού αστυνομικού να ζητά εκδίκηση για την «απώλειά» της, με την εικόνα του προέδρου Πινιέρα να φιγουράρει από κάτω, κι ενώ όλοι ζητούν την κοινωνική καταδίκη αυτών των τριών αγωνιστών, εμείς ξέρουμε πως είναι δυνατοί και με ακμαίο ηθικό, περήφανοι για τις αποφάσεις τους και για την πραγμάτωσή τους.
Πρόσφατα πληροφορηθήκαμε ότι ο Φρέντυ και ο Χουάν, όπως πρωτύτερα ο Μαρσέλο, υπέστησαν κατασχέσεις και τιμωρίες, πράξεις που είναι ίδιον των αθλίων που επιτίθενται σε ό,τι δεν καταλαβαίνουν και φοβούνται.
Συνεχίζουμε με ετοιμότητα, και για άλλη μια φορά παροτρύνουμε τους συντρόφους να σταθούν έμπρακτα αλληλέγγυοι με τον Φρέντυ, τον Μαρσέλο και τον Χουάν.
ΟΣΟ ΥΠΑΡΧΕΙ ΜΙΖΕΡΙΑ ΘΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΞΕΓΕΡΣΗ!
ΜΟΝΟ Ο ΑΓΩΝΑΣ ΜΑΣ ΕΛΕΥΘΕΡΩΝΕΙ!
ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΟΥΣ ΦΡΕΝΤΥ ΦΟΥΕΝΤΕΒΙΓΙΑ, ΜΑΡΣΕΛΟ ΒΙΓΙΑΡΟΕΛ, ΧΟΥΑΝ ΑΛΙΣΤΕ!
ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΦΥΛΑΚΩΝ, ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ!
Δίκτυο Υποστήριξης, Μπουένος Άιρες/Red de Apoyo de Buenos Aires
http://www.youtube.com/watch?v=JM636JN4k0I
Βίντεο από συναυλία του αναρχοπάνκ συγκροτήματος D-Linkir, του οποίου ιδρυτής/τραγουδιστής ήταν ο πολιτικός κρατούμενος Μαρσέλο Βιγιαροέλ.
