15 Φλεβάρη: Νέα από το «Δίκτυο Αλληλεγγύης του Κούλον Πρόγκο»
Η ακόλουθη επιστολή παρέχει μια ανάλυση των αγώνων στο Κούλον Πρόγκο, από την άποψη της τρέχουσας εθνικής διαμάχης ως προς το καθεστώς του σουλτανάτου της Ιάβας εντός της Ινδονησίας, καθώς και μια τελευταία ενημέρωση για τις κινητοποιήσεις των αγροτών, συμπεριλαμβανομένων πρόσφατων δράσεων, και τις απόπειρες τοπικών μη κυβερνητικών οργανώσεων (ΜΚΟ) να προκαλέσουν ρήγματα στον αυτόνομο αυτόν αγώνα.
Αγαπητοί/-ές σύντροφοι,
Είμαστε μια μικρή χαλαρή (άτυπη) συλλογικότητα από τη Γιογκγιακάρτα, στην κεντρική Ιάβα, μια περιοχή που θεωρείται «ειδική επικράτεια» μες στο δημοκρατικό κράτος λόγω του ιστορικού της ρόλου ως βασιλείου της Ιάβας – και, για τον ίδιο λόγο, ορισμένοι παλιοί φεουδαρχικοί νόμοι έχουν διατηρηθεί εντός του αποκαλούμενου δημοκρατικού καθεστώτος.
Από το 2007 δραστηριοποιούμαστε σε ένα κίνημα αλληλεγγύης υπέρ του αγώνα των χωρικών του Κούλον Πρόγκο, το οποίο βρίσκεται εντός της Γιογκγιακάρτα. Οι αγωνιζόμενοι χωρικοί εξαρχής αντιστάθηκαν στην εξόρυξη σιδηρομεταλλευμάτων, που ΕΙΝΑΙ μία από κοινού σύμπραξη του κολοσσού αυστραλιανών συμφερόντων Indo Mines (IDO) –πρώην Australian Kimberley Diamonds (AKD)– και της τοπικής του μαριονέτας: της θυγατρικής εταιρείας «Jogja Magasa Iron (Mining)». Η Jogja Magasa Iron ανήκει στην GKR Pembayun, δηλαδή την κόρη του Sri Sultan Hamengkubuwono X, σουλτάνου της Γιογκγιακάρτα.
Το «μέγα-πρότζεκτ»
Η σχεδίαση ορυχείων σιδήρου ανοίγει απλώς το δρόμο για άλλο επικείμενο μεγάλο έργο, που αντιληφθήκαμε ως πρόταση ανάπτυξης εκ μέρους της Ασιατικής Τράπεζας Ανάπτυξης (Asian Development Bank, ADB). Τα εδάφη του Κούλον Πρόγκο αποτελούν κομβικό σημείο για την εγκατάσταση ακόμα περισσότερων καπιταλιστικών υποδομών στην Ιάβα, δηλαδή τη χάραξη εναλλακτικών αυτοκινητόδρομων, διεθνούς αερολιμένα και άλλων βιομηχανικών υποδομών που θα έπαιζαν πιλοτικό ρόλο για περαιτέρω εξορύξεις και βιομηχανικά έργα στην ευρύτερη περιοχή. Σε αυτά τα σχέδια εμπλέκονται εταιρείες και επενδυτές από άλλες χώρες, όπως η Τσεχία, η Αυστραλία και η Νότια Κορέα – που είναι μόνο κάποιοι από τους ξένους επενδυτές που ήδη γνωρίζουμε.
Αγρονομική διαμάχη
Είναι πολύ εύκολο για την άρχουσα τάξη να θεσπίζει νόμους. Η πρώην αγροτική νομοθεσία, που μετά την ανεξαρτησία προστατεύει τη γη των καλλιεργητών, κινδύνεψε να τροποποιηθεί εξαιτίας των πολιτικοοικονομικών συμφερόντων διαφόρων ελίτ.
Σύμφωνα με τους πρωτότυπους νόμους του κράτους, ο αγροτικός κόσμος νομιμοποιείται κατεξοχήν να καλλιεργεί τη γη. Ωστόσο, αυτή η νομιμοποίηση δεν έχει χαρακτήρα μονιμότητας, διότι υφίσταται άλλος ένας νόμος που ορίζει ότι «όλοι οι φυσικοί πόροι ανήκουν στο κράτος». Επιπρόσθετα, οι φεουδαρχικές αξιώσεις από πλευράς του σουλτάνου επί των εδαφών αυτών διαμορφώνουν τον εμπαιγμό της «ειδικής επικράτειας» και την ιστορική αιτιολόγησή της ως βασιλείου. Ευτυχώς, μέχρι τώρα καμία νομοθετική ρύθμιση δεν επικύρωσε κι επίσημα την απαίτηση του σουλτάνου να είναι νόμιμος ιδιοκτήτης όλων των εδαφών στη Γιογκγιακάρτα: των Βονοσάρι, Μπαντούλ, Σλέμαν και Κούλον Πρόγκο.
Πολιτική ατμόσφαιρα
Πρόσφατα διαδραματίστηκε μια πολιτική «πάλη» ανάμεσα στους υπέρμαχους και στους επικριτές της ανάκτησης της Γιογκγιακάρτα από το δημοκρατικό κράτος αφότου ο σουλτάνος θέλησε την κυβερνητική έγκριση της φεουδαρχικής κληρονομιάς εδαφών – ώστε το έργο εξορύξεων και άλλα να εξομαλύνονταν από τον ίδιο, που θα έπαιζε τον πρωτεύοντα ρόλο σε σχέση με επικείμενα μεγάλα έργα στη Γιογκγιακάρτα. Αυτό προξένησε μια ψευδαίσθηση του δημοκρατικού κράτους έναντι της ειδικής επικράτειας της Γιογκγιακάρτα.
Κάτι σημαντικό που πρέπει να ληφθεί υπόψη είναι ότι η Γιογκγιακάρτα φιλοξενεί πνευματική ζωή και ότι η πόλη κατέχει κεντρική φήμη ως φοιτητούπολη λόγω της ύπαρξης της αρτιότερης εκπαίδευσης και των καλύτερων πανεπιστημίων σε όλη την Ινδονησία. Για παράδειγμα, στις αστικές περιοχές της Γιογκγιακάρτα οι περισσότεροι κάτοικοι είναι φοιτητές από όλη την Ινδονησία. Αυτό διαμορφώνει μια πολυπολιτισμική κατάσταση και μια αυξανόμενη πνευματική ζωή και δυναμική καλλιτεχνική σκηνή. Στην πρόσφατη αντίθεση μεταξύ του σουλτάνου και του προέδρου [της δημοκρατίας], ο σουλτάνος υμνήθηκε από τους «λαδωμένους» προοδευτικούς ακαδημαϊκούς, τους λεγόμενους «ριζοσπαστικούς καλλιτέχνες» και τους καιροσκόπους αριστερούς ως πιο δημοκρατικός, προοδευτικός, πλουραλιστικός (και άλλες ανοησίες) από τον πρόεδρο.
Αυτή η τάση λανθασμένα θεωρήθηκε από πολλούς «προοδευτικούς» σαν αληθινή πάλη ενάντια στο καθεστώς, και οι περισσότεροι από αυτούς διαδήλωναν σε ένδειξη αλληλεγγύης για την «αιώνια» διατήρηση του συγκεκριμένου εδάφους της Γιογκγιακάρτα και για την αιώνια εξουσία του αίματος του σουλτάνου να κυβερνά την περιοχή στο εσωτερικό του ινδονησιακού δημοκρατικού κράτους – φυσικά, με μερικούς κρυμμένους από τη δημοσιότητα προγραμματισμένους νόμους, που είναι: η αιώνια ιδιοκτησία του λεγόμενου σουλτανικού και πακουαλαμικού εδάφους [Paku alam: μικρή κληρονομική ηγεμονία στο σουλτανάτο της Γιογκγιακάρτα]. Κατά τη γνώμη μας, ως κάποιων από τους κατοίκους του, αν ο πλουραλισμός και η πολυπολιτισμικότητα, καθώς και η ελευθερία της έκφρασης υπάρχουν πραγματικά, δεν έχουν καμία σχέση με το σουλτάνο. Είναι απλώς μια αστική ζωή φοιτητών –με διαφορετικές πολιτιστικές ρίζες ο καθένας– που δημιουργήθηκε ακριβώς όπως και σε άλλες μεγάλες πόλεις του νησιού της Ιάβας, αν και σε ορισμένες περιπτώσεις εμφανίζονται επίσης πολιτιστικές και εθνοτικές συγκρούσεις. Επειδή όμως οι περισσότεροι κάτοικοι της Γιογκγιακάρτα είναι φοιτητές και όχι εργαζόμενοι, αυτό σημαίνει πως λόγω του ελεύθερου χρόνου μπορεί να διαμορφώνεται τέτοια ατμόσφαιρα, κι όχι λόγω της φεουδαρχικής περιοχής, όπου κάποιοι πολύ χαμηλόμισθοι πλέκουν το εγκώμιο στο σουλτάνο με προσήλωση και πίστη.
Ο αγώνας
Βλ. στ’ αγγλικά «A Tale of Sand», σύντομη επισκόπηση του αγώνα των αγροτών στο Κούλον Πρόγκο: «Μια ιστορία άμμου» / Συνέντευξη
Περίπου 10.000 άνθρωποι θα χάσουν τη γη και το σπίτι τους λόγω της φεουδαρχικής διεκδίκησης του σουλτανικού και πακουαλαμικού εδάφους. Από τότε που άρχισε το θέμα του έργου εξορύξεων και τα προκαταρκτικά της λειτουργίας του, οι χωρικοί του Κούλον Πρόγκο αντιστέκονται πολύ σκληρά, ενώ είναι αξιοσημείωτο πως οι εν λόγω αγρότες κατάγονται από διάφορα χωριά (Trisik, Karangwuni, Bugel, Pleret, Garongan, Karang Sewu). Τα σχέδια εξόρυξης απείλησαν να γίνει χρήση της γης μέχρι και σε 2.987 έως 3.000 στρέμματα. Από τον αγώνα που ξεκίνησε το 2007 συστήθηκε μια ομάδα-ομπρέλα αγροτών, ονόματι PPLP-KP («Σωματείο Παράκτιων Καλλιεργητών – Κούλον Πρόγκο»). Το PPLP-KP, όπως κι η καθημερινή οργάνωση του Κούλον Πρόγκο, είχε πολύ οριζόντιο χαρακτήρα – παρ’ ότι διατηρούσε μιαν άτυπη ιεραρχία (π.χ. για όσους θεωρούνται υπερήλικοι). Τα χωριά αυτά έχουν παράδοση τις ομόφωνες συνελεύσεις, όπου κάθε χωριό στέλνει αντιπροσώπους που έχουν ευθύνες για το λαό τους χωρίς να λειτουργούν κατ’ ουσίαν ως ηγέτες. Συχνά, σε ορισμένα σοβαρά γεγονότα, οι άτυποι αυτοί ηγέτες δεν μπορούν να κάνουν τίποτα για να κατευνάσουν την οργή των αγροτών.
Το PPLP-KP έχει οργανώσει πολλές διαδηλώσεις. Χιλιάδες άνθρωποι παίρνουν μέρος σχεδόν σε κάθε τέτοια διαμαρτυρία. Αυτό το στέρεο δίκτυο των χωρικών είναι καθαρό και αποσυνδεδεμένο από εξωτερικές παρεμβολές, όπως ΜΚΟ, πολιτικά κόμματα και αριστερές οργανώσεις. Και το αγροτικό συμβούλιο έχει καταστήσει σαφές ότι, για να διατηρηθεί σταθερή η ενότητά τους, το PPLP-KP και ο αγώνας των αγροτών του Κούλον Πρόγκο θα πρέπει να ελέγχεται από τους ίδιους τους αγρότες κι όχι από κάποια οργάνωση ή άλλον ειδήμονα. Η στρατηγική αυτή θεωρήθηκε ζωτικής σημασίας προκειμένου να αποφευχθεί κάθε μελλοντικός κίνδυνος, αν υπάρχει κάποιο κρυφό πολιτικό ενδιαφέρον από οποιονδήποτε πολιτικό οργανισμό που θα αποσκοπούσε να παρέμβει στον αγώνα. Και ως τώρα η στρατηγική αυτή έχει αποδειχθεί σωστή, καθώς ο αγώνας έγινε πιο σταθερός στο πέρασμα του χρόνου και κάποιες από τις πολιτικές οργανώσεις έδειξαν το αληθινό τους πρόσωπο. Επίσης, πρέπει να σημειωθεί πως από την έναρξη των κινητοποιήσεων η τοπική Αρχή, που ανήκε στο τοπικό ή κεντρικό κράτος, δε λειτουργεί πια αφού οι χωρικοί αποφάσισαν να πάρουν τα πράγματα στα χέρια τους.
Ποινικοποίηση και η λεγόμενη «Ανεξάρτητη ομάδα νομικής βοήθειας» (LBH)
Σε πρόσφατες περιπτώσεις του αγώνα σημειώθηκαν τα εξής περιστατικά: Καθημερινά γυναίκες και άνδρες περιφρουρούν το χωριό τους ώστε κανένας κυβερνητικός και, γενικά, θεσμικός εκπρόσωπος να μην προσέλθει στην κοινότητα χωρίς την άδεια των κατοίκων. Τον περσινό Δεκέμβρη και το φετινό Γενάρη οχήματα επενδυτών υπέστησαν φθορές, ενώ κάποιοι από τους επιβαίνοντες κρατήθηκαν όμηροι για τρεις ώρες. Οι χωρικοί δημιούργησαν τους δικούς τους νόμους, σύμφωνα με τους οποίους οποιοιδήποτε θεσμικοί αρμόδιοι θέλουν να επισκεφτούν την περιοχή, προπαντός όσοι από αυτούς εμπλέκονται στο «μέγα-πρότζεκτ», οφείλουν πρώτα να έρθουν σε επαφή με την κοινότητα, διαφορετικά ο ερχομός τους θα θεωρείται προσβολή απέναντι στο νόμο της κοινότητας.
16 Δεκέμβρη 2010: Έξι αυτοκίνητα που ανήκουν σε επενδυτές ακινητοποιούνται από τους κατοίκους, και προκαλούνται βλάβες σε κάποια από αυτά.
17 Δεκέμβρη 2010: Η εξοργισμένη κοινότητα καταστρέφει ολοσχερώς το γραφείο εξορύξεων, ώστε να είναι αδύνατη η επαναλειτουργία του.
12 Γενάρη 2011: Η κοινότητα καταστρέφει το αυτοκίνητο ερευνητή της εταιρείας Jogja Magasa Iron.
Αυτές οι ενέργειες που διεξήγαγαν οι χωρικοί ποινικοποιήθηκαν, και η εταιρεία προσέλαβε έναν πολύ γνωστό δικηγόρο στην Ινδονησία προκειμένου να υποβάλει μήνυση εναντίον της κοινότητας. Κάθε φορά που λάμβαναν χώρα πολιτικές πράξεις όπως οι παραπάνω, η ομάδα νομικής βοήθειας –επίσημα γνωστή ως Lembaga Bantuan Hukum (LBH)– προσπαθούσε να πείσει την κοινότητα ότι ο αγώνας μπορεί να στεφθεί με επιτυχία μόνον αν είναι εντός νόμου και εφόσον οι παραβατικές πράξεις σταματήσουν – μολονότι η αστυνομία εξέδωσε μόνο μία προειδοποίηση και ποτέ δεν μπόρεσε ή δεν τόλμησε να προσαγάγει κάποιον ως ύποπτο ή μάρτυρα, δεδομένου ότι η κοινότητα θα δρούσε ως ανθρώπινη ασπίδα σε περίπτωση κρατικής ομηρίας πολιτών με κατηγορία ότι υπερασπίζονται τα δικαιώματά τους.
Οι δικηγόροι της LBH είναι πρόβλημα για τον αγώνα των αγροτών όχι μόνον επειδή πιστεύουν στη δικονομική και νόμιμη διεξαγωγή του πολιτικού αγώνα μες στις αίθουσες δικαστηρίων, και είναι σταθερά προσηλωμένοι στους νόμους του κράτους, αλλά και επειδή οι περισσότεροι εμπλέκονται σε δίκτυα καθεστωτικών αριστερών οργανώσεων και της αριστερής οικολογικής οργάνωσης, τα όποια ιστορικά βρίσκονται σε ανυποληψία από τον κόσμο της βάσης εξαιτίας πολιτικών σκανδάλων, διαφθοράς κ.ο.κ. Σε πρόσφατες περιπτώσεις επιχείρησαν να επηρεάσουν μέλη της κοινότητας προς την κατεύθυνση της απομάκρυνσης της ήσσονος μειοψηφίας αντεξουσιαστών, οι οποίοι και σχετίζονται στενά με το PPLP-KP. Ευτυχώς, η σχετική συνομιλία είχε καταγραφεί, και έγινε ανοιχτή ακρόαση του μαγνητοφωνημένου υλικού ενώπιον της συνέλευσης της κοινότητας.
Η LBH προσπαθούσε να περιθωριοποιήσει τη μειοψηφία των αντεξουσιαστών επειδή διάκεινται εχθρικά απέναντι σε κάθε δίκτυο μη κυβερνητικών οργανώσεων και καθεστωτικών αριστερών, που τόσο συχνά διατηρούν επαφές με την πολιτική ελίτ. Κατηγόρησε τους αναρχικούς για υποκίνηση παράνομων πράξεων – κατάφωρα ψεύδη, αν αναλογιστεί κανείς ότι οι ενέργειες αυτές πραγματοποιήθηκαν αυθόρμητα και ότι η ίδια η κοινότητα ήταν ήδη οχυρωμένη στη θέση της ενάντια στα ορυχεία και στους εργολάβους. Επιπλέον, η LBH επιδίωκε να διεισδύσει στον αγώνα, αλλά τα βρήκε σκούρα όταν τα συμβούλια του PPLP-KP συμφώνησαν να απορριφθεί ρητά οποιαδήποτε παρέμβαση μη κυβερνητικών ή άλλων πολιτικών οργανώσεων. Η LBH αποτελεί πρόβλημα για τον αγώνα καθώς ο μικροπολιτικός της προσανατολισμός δεν μπορεί να συγκροτήσει μια ανεξάρτητη νομική βοήθεια ή ένα αποτελεσματικό εργαλείο για το κίνημα. Μπορεί μόνο να παράγει διχασμούς στο εσωτερικό του κινήματος, απειλώντας την ενότητα και την αυτοοργάνωσή του.
Διεθνής αλληλεγγύη
Αναλογιζόμενοι τις πολιτικές επιπτώσεις και την επαναστατική ροπή του αγώνα των αγροτών, απευθύνουμε κάλεσμα παγκόσμιας αλληλεγγύης. Εκ μέρους των χωρικών, χρειαζόμαστε δυνάμεις που θα αμφισβητήσουν αυτούς τους νόμους σε διεθνή κλίμακα. Από τη μεριά μας, δημιουργήσαμε στην επικράτεια της κοινότητας υποδομές αγώνα, όπως κοινοτικό ραδιόφωνο και κοινωνικό κέντρο (το Gerbong Revolusi). Επιπλέον, δράσεις αλληλεγγύης πραγματοποιήθηκαν από συντρόφους στη Μελβούρνη και στο Περθ (εξαιτίας της εμπλοκής της αυστραλιανής Kimberley Diamonds). Έχουμε μεγάλη ανάγκη για βοήθεια, ώστε να στεφθεί ο αγώνας μας με επιτυχία, χωρίς την παρέμβαση των αριστερών οργανώσεων και του κατάπτυστου δικτύου τους. Παρακαλούμε, επικοινωνήστε μαζί μας για περαιτέρω συνεργασία και θα σας ενημερώσουμε πληρέστερα και πιο περιεκτικά για την πορεία του αγώνα μας.
Το κείμενο αυτό είναι αποτέλεσμα της συνάντησής μας με το PPLP-KP.
Εκ μέρους των χωρικών,
Kulon Progo Solidarity Network
S.A.K.S.I. («Ελεύθερη ένωση αναρχικών και φίλων των γενναίων χωρικών του Κούλον Πρόγκο»)
Ιστοσελίδα / Ιστολόγιο / E-mail / Τηλ. επικοινωνίας +6285729818518
10 Μάρτη: 700 άνδρες των ειδικών δυνάμεων κατέφτασαν στο Κούλον Πρόγκο
Ο λαός του Κούλον Πρόγκο απευθύνει έκκληση για διεθνή αλληλεγγύη, την ώρα που αντιστέκεται στην εταιρική απληστία και στην οικολογική καταστροφή. Παρακαλούμε να διαδώσετε τα νέα και να οργανώσετε δράσεις αλληλεγγύης. Θα ακολουθήσουν περισσότερες πληροφορίες.
Πέμπτη πρωί, 24 Φλεβάρη: Η εταιρεία εξόρυξης θέλησε να ανοίξει εκ νέου τα γραφεία και τις επιχειρησιακές βάσεις, που είχαν κλείσει αφού καταστράφηκαν από τους αγρότες τον περασμένο Δεκέμβρη. Απέτυχε.
Δευτέρα, 28 Φλεβάρη: Τα μέσα ενημέρωσης ανέφεραν ότι η εταιρεία Jogja Magasa Iron και ορισμένοι Ιάπωνες επενδυτές δεν κατάφεραν να προσεγγίσουν το σημείο.
Τετάρτη, 2 Μάρτη: 9 οχήματα, με βαριά οπλισμένη αστυνομική προστασία, επισκέφτηκαν το σημείο του πιλοτικού έργου μόνο για 10 λεπτά.
Δευτέρα πρωί, 7 Μάρτη: 31 φορτηγά της αστυνομίας, 700 άνδρες της μηχανοκίνητης ταξιαρχίας των ειδικών δυνάμεων, εκτοξευτήρες («αύρες») νερού, μία κλούβα, μπατσόσκυλα, δακρυγόνα, βαρέα όπλα κατέφτασαν στην κοινότητα…
ΧΡΕΙΑΖΟΜΑΣΤΕ ΑΜΕΣΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΤΩΡΑ!
Αυτοοργανωμένος αγώνας του Κούλον Πρόγκο ενάντια στο νεοφιλελεύθερο «μέγα-πρότζεκτ»