Μέσα από αυτές τις λέξεις θέλω να επικοινωνήσω, στην αιώνια γλώσσα του πολέμου, την απόφασή μου να διατηρήσω και να εμβαθύνω τον αντικαπιταλιστικό αγώνα, ενάντια στο κράτος και στους υποστηρικτές του, ενάντια στους εξουσιαστές που συντηρούν το πανηγύρι τους στον αιώνιο χορό των εχόντων και κατεχόντων.
Σήμερα βρίσκομαι στη φυλακή υψηλής ασφαλείας (CAS), κατηγορούμενος για δύο ληστείες σε τράπεζες, σε ό,τι είναι δημόσια γνωστό ως «υπόθεση σεκιούριτι». Αυτή δεν είναι μία ακόμη δικαστική περίπτωση, αλλά ήταν και εξακολουθεί να είναι αυτά τα 5 χρόνια η αστυνομική και δικαστική εκδίκηση ενός κράτους που τιμωρεί την Ανταρσία των εκμεταλλευόμενων με φυλακή, διώξεις και θάνατο.
Κατά τη διάρκεια αυτών των χρόνων εγκλεισμού αμέτρητες ήταν οι δράσεις και χειρονομίες αλληλεγγύης διαφορετικής φύσης και προέλευσης: λόγια αλληλεγγύης, μαζώξεις, δράσεις προπαγάνδας, δημόσιες παρεμβάσεις, συναυλίες, μουσικές συλλογές, οπτικοακουστικές παραγωγές, προπαγάνδα στο δρόμο και μπόλικη αυτόνομη δράση ενάντια στις φυλακές.
Αυτή είναι η στιβαρή απόδειξη ότι όποιος μάχεται ενάντια στο κράτος-φυλακή-Κεφάλαιο δεν είναι μόνος. Ότι η αλληλεγγύη δεν είναι μόνο μια λέξη γραμμένη αλλά μια μόνιμη πρακτική ανάμεσα στον κόσμο που αγωνίζεται.
Αυτήν τη στιγμή στη φυλακή-μπίζνα Σαντιάγο 1 υπάρχει κόσμος αιχμάλωτος ως αποτέλεσμα των οδομαχιών. Πρόκειται για την Κάρλα και τον Ιβάν, δυο αδέρφια που συνελήφθησαν τον προηγούμενο Απρίλη γιατί η μπατσαρία λέει πως ήταν φορτωμένοι με υλικά για την παρασκευή βόμβας. Εδώ, στη φυλακή υψηλής ασφαλείας, βρίσκεται ο Χανς Νιεμέγερ Σαλίνας, κατηγορούμενος για διάφορες επιθέσεις ενάντια σε σύμβολα του Κεφαλαίου. Επίσης, εδώ βρίσκεται ο Μιγκέλ Σάντσες, παλιός κρατούμενος, άλλοτε στρατευμένος στο Πατριωτικό Μέτωπο Μανουέλ Ροδρίγκες (FPMR) και τώρα κοντά στις ελευθεριακές ιδέες και πρακτικές.
Ακόμα, εδώ βρίσκονται ο Χουάν Αλίστε και ο Φρέντυ Φουεντεβίγια, με τους οποίους συναποτελούμε κομμάτι αυτής της ατέρμονης δίωξης που λέγεται «υπόθεση σεκιούριτι» (caso security).
Όλοι μας τιμωρούμαστε γιατί δεν πιστεύουμε στην εξουσία, γιατί δεν αποδεχόμαστε την τάξη της κρατικής βίας, γιατί κρατάμε ζωντανή μια ιστορία, μια μνήμη Αντίστασης και Ανατροπής.
Τιμωρούμαστε γιατί εξεγειρόμαστε ενάντια στην ευταξία της εκμετάλλευσης και εξαθλίωσης, και δεν χανόμαστε διαλυόμενοι στη δημοκρατική τους προσφορά μιας Ανταρσίας αισθητικής, στην οποία υποτίθεται ότι όσο περισσότερα τατουάζ έχω, τόσο πιο Αντάρτης είμαι… όχι! Αρνούμαστε να αποτελέσουμε μέρος αυτής της γαμημένης κοινωνίας και γι’ αυτό αναζητάμε, παλεύουμε, να χτίσουμε μιαν άλλη…
Γιατί ο αγώνας συνεχίζεται, γιατί λόγοι και κίνητρα περισσεύουν…
Για την καταστροφή της κοινωνίας των φυλακών
Όσο υπάρχει μιζέρια, θα υπάρχει Εξέγερση!
Μαρσέλο Βιγιαροέλ Σεπούλβεδα
Ελευθεριακός κρατούμενος, 26 Οκτώβρη 2012.